MENU

Με αφορμή τον ορισμό του Κύρου Βασάρα σε ρόλο επιδιαιτητή, έγραψα στις 5 Σεπτεμβρίου… «Στον Κύρο Βασάρα ανατέθηκε το δύσκολο έργο να καθορίσει τις τύχες της ελληνικής διαιτησίας και κατ΄ επέκταση του ελληνικού ποδοσφαίρου, σ΄ αυτό το μεταβατικό στάδιο της αποχώρησης των ποινικά διωκόμενων στελεχών της ΕΠΟ μέχρι την ανάδειξη του νέου διοικητικού συμβουλίου που θα προκύψει από τις εκλογές του Οκτωβρίου.

Το θέμα είναι ποιον ρόλο θα διαδραματίσει ο Κύρος Βασάρας ανάμεσα στον εκλεκτό της Σούπερ Λίγκας, Δημήτρη Σαραιδάρη και τον εκλεκτό του συστήματος και της ΕΠΟ (γνωστού και μη εξαιρετέου), Δημήτρη Γκρούτση.

Ο Κύρος Βασάρας (τον έζησα και τον γνώρισα λόγω της κοινής μας καταγωγής από την Θεσσαλονίκη) ήταν ο διαιτητής που δεν χάριζε κάστανα. Σφύριζε ότι έβλεπε και δεν ανεχόταν μύγα στο σπαθί του. Καθαρός, τίμιος, ασυμβίβαστος μέχρι την τελευταία ημέρα της καριέρας του. Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους, αυτός ήταν ο διαιτητής Κύρος Βασάρας.

Αν με τα ίδια ιδεώδη λειτουργήσει σαν επιδιαιτητής (και δεν βλέπω τον λόγο να μην ακολουθήσει την επιτυχημένη διαδρομή που είχε ως διαιτητής), μπορεί να οδηγήσει την ελληνική διαιτησία και το ελληνικό ποδόσφαιρο σε μια νέα εποχή και φυσικά να πιστωθεί την όποια επιτυχία ακολουθήσει. Χωρίς να επηρεάζεται από καταστάσεις και πρόσωπα που θεωρούν ότι οι σχέσεις που διατηρούν με συγγενικά – φιλικά του πρόσωπα, θα επηρεάσουν την κρίση του…».

Πριν συμπληρωθεί ένας μήνας από τον ορισμό του, πήρε μια απόφαση που μοιάζει με… χαρακίρι. Επέλεξε να στηρίξει την άποψη του συστήματος που εκφράζεται από τον Γκρούτση και να επαναφέρει τον Παπά στα γήπεδα της Σούπερ Λίγκας, αγνοώντας την διαφωνία που εξέφρασε ο Δημήτρης Σαραιδάρης.

Μάταια προσπαθώ να εξηγήσω χρησιμοποιώντας την λογική, με ποιο σκεπτικό πήρε μια τέτοια απόφαση ο Βασάρας. Διαπίστωσα ότι άνθρωποι του ποδοσφαίρου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, επίσης δεν μπορούσαν να δώσουν μια λογική εξήγηση στην απόφαση να βγει από τη ναφθαλίνη –όπου δικαίως βρισκόταν- ένας διαιτητής που στιγμάτισε με τις αποφάσεις του τόσο το περσινό πρωτάθλημα όσο και το κύπελλο.

Η απόφαση του να μην ξεκινήσει ποτέ ο αγώνας πρωταθλήματος ανάμεσα σε Παναθηναικό και Ολυμπιακό στην «Λεωφόρο Αλεξάνδρας» καθώς επίσης και η παρουσία του στον ημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό στην Τούμπα, δεν ήταν απλά προκλητικές αλλά εξωφρενικές υπέρ των ερυθρόλευκων προκαλώντας οργή σε εκατομμύρια φιλάθλους.

Πώς να εξηγήσω την απόφαση του Βασάρα; Δεν είδε τι έγινε στα δυο παιχνίδια και γενικά τον ρόλο που διαδραματίζει τα τελευταία χρόνια ο Παπάς στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Δεν ήξερε; Δεν γνώριζε ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής έχει συνδέσει το όνομα του με αυτό που ονομάζουμε «σύστημα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

Είναι δυνατόν να μην γνώριζε το μέγεθος των αντιδράσεων που θα δημιουργούσε μια τέτοια απόφαση; Με ποιο σκεπτικό αποφάσισε να συνταχθεί με τον Γκρούτση και όσα εκφράζει και όχι με τον Σαραιδάρη που είναι ξεκάθαρο ότι ορίστηκε από τον συνεταιρισμό της Λίγκας για να αποφευχθούν τέτοιες δυσάρεστες καταστάσεις;

Ποια δύναμη είναι αυτή που τον ώθησε να συνταχθεί με το άρρωστο παρελθόν (λίγες εβδομάδες απέμειναν) του ελληνικού ποδοσφαίρου; Αναπάντητα ερωτήματα που μας οδηγούν σε ένα οδυνηρό συμπέρασμα… Έπρεπε να «εξοφληθεί γραμμάτιο». Αναφέρομαι στα άυλα «γραμμάτια» που ποτέ κανείς δεν βλέπει, κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξη τους και αφορούν «υποχρεώσεις» που ποτέ δεν θα μάθουμε.

Η απόφαση του Βασάρα να επαναφέρει τον Παπά, μοιάζει με… χαρακίρι. Η οργισμένη αντίδραση των Ιβάν Σαββίδη και Μάκη Γκαγκάτση από την Τσεχία ήρθε να επιβεβαιώσει ότι στη νέα τάξη πραγμάτων στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν θα έχουν θέσει όσοι με οποιονδήποτε τρόπο συνέδεσαν το όνομα του με το άρρωστο παρελθόν. Δεν μπορεί να μην γνώριζε ο επιδιαιτητής τον θόρυβο που θα ξεσήκωνε η απόφαση επαναδραστηριοποίησης του Παπά.

Κι όμως το τόλμησε θέτοντας τον εαυτό του εκτός ποδοσφαίρου. Παπάδες, Μήτσιοι, Καλογερόπουλοι, Σπάθες, Δημητρόπουλοι, λοιποί… συγγενείς και όσοι τους ανέδειξαν, τους υπερασπίστηκαν και τους προστάτεψαν, δεν έχουν θέση στο μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως αυτό θα ανατείλει την επόμενη των εκλογών της ΕΠΟ. Στις 27 Οκτωβρίου δηλαδή.

Πάμε στο αγωνιστικό. Ο ΠΑΟΚ πέτυχε μια κομβικής σημασίας νίκη στο Λίμπερετς. Με μετριότατη απόδοση κατάφερε να κερδίσει την Σλόβαν με ανατροπή και να πάρει κεφάλι στην «μάχη» για την πρόκριση στους «32» του Europa League. Τίποτε δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από τη νίκη και την κατάκτηση των τριών βαθμών. Όταν μάλιστα αυτό επιτυγχάνεται εκτός έδρας επί της αντιπάλου που θεωρητικά είναι υποψήφια μαζί με τον ΠΑΟΚ για την 2η θέση του ομίλου, αν υποθέσουμε ότι η Φιορεντίνα είναι το φαβορί (θα φανεί στην πορεία αυτό) για την 1η θέση.

Ο Δικέφαλος δεν ικανοποίησε με την εμφάνιση του κυρίως λόγω της έλλειψης ενέργειας από ορισμένους ποδοσφαιριστές. Γεγονός που έχει επισημανθεί από την τεχνική ηγεσία που φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει σε κάποιες αλλαγές για να φρεσκάρει την ομάδα ενόψει του αγώνα στην Βέροια. Δεν μιλάμε για εκτεταμένο rotation (είναι έξω από την λογική του Ιβιτς οι πολλές αλλαγές) αλλά για δυο (μάξιμουμ τρεις) κινήσεις που θα ανανεώσουν την ομάδα και θα την σπρώξουν σε μια νίκη στην Ημαθία πριν την διακοπή του πρωταθλήματος.

«Αυτοπυρπολήθηκε» ο Βασάρας