Καλύτερα για τον ΠΑΟΚ βέβαια που τον έχει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας του. Χαίρομαι πολύ που έχουμε έναν παίκτη που αν του δώσεις την ευκαιρία να την περάσει κάθετα την μπάλα, θα την περάσει. Τόσο απλά.Και εκεί που σε έχει σαγηνεύσει με το παιχνίδι του, κάνει την κάθετη κίνηση και πιάνει το γυριστό ανοίγοντας και το σκορ. Όμορφα…
Για τον Τζάλμα Κάμπος έχω να πω απλά πως δεν έχει μόνο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αλλά έχει και το μυαλό του στο έδαφος. Ομαδικός όσο πρέπει, δεν τραβάει τις ενέργειες. Έχει αυτό που δεν έχει ο Ροντρίγκες που άμα το είχε θα έπαιζε Πρέμιερσιπ. Μυαλωμένο παιχνίδι, ομαδικό και το βασικότερο, δεν μπορείς να του πάρεις τη μπάλα. Την κρατάει ψηλά, δεν κρεμάει την ομάδα στο ανέβασμα, σου ανεβάζει τα ποσοστά κατοχής. Κάτι που ο ΠΑΟΚ δεν είχε από κανένα εξτρέμ του. Έχασε ευκαιρίες, αλλά δεν βγήκε από το παιχνίδι. Ήρθε η στιγμή που το παστέλωσε.
Αφού πιάσαμε τα πρόσωπα, ο Μπίσεσβαρ έδειξε παρότι ανέτοιμος την ποιότητά του. Μας την είχε δείξει από την πρώτη προπόνηση δεν είναι θέμα αυτό.
Το μόνο που με ανησυχεί, είναι το κατά πόσο θα κολλήσει με τον σύλλογο, το κατά πόσο θα βρει ισχυρά κίνητρα για να αποδώσει. Γιατί έναν τέτοιος παίκτης, πρέπει να έχει ένα κουσούρι για να αγωνίζεται σε μεγάλο ποσοστό των παραγωγικών του ετών σε μικρομεσαίες ομάδες της Τουρκίας, έστω και ως πρωταγωνιστής.
Αφήνοντας τα πρόσωπα στην άκρη, ο Ίβιτς επέλεξε ένα καθαρό 4-3-3 στο πρώτο ημίχρονο με τον Σάκχοφ να παίρνει περισσότερες δημιουργικές πρωτοβουλίες, ενώ στο δεύτερο έφερε τον Ουκρανό δίπλα στον Τσίμιροτ και πέρασε τον Μπίσεσβαρ στο δέκα, γυρνώντας το σε 4-2-3-1.
Στο τακτικό κομμάτι αμυντικά, ναι μεν τα τρία χαφ έπαιρναν σωστά το πλάτος όμως στη πλάτη τους υπήρχε απόσταση. Προφανώς γιατί συμβαίνει αυτό που έγραφα στην αρχή. Η ομάδα δεν έχει συνοχή ακόμη και θα ήταν ηλίθιο να πιστέψουμε κάτι τέτοιο.
Το πώς αλλάζει αυτό είναι θέμα δουλειάς. Ο Ίβιτς το έχει δει, δεν είναι χαζός. Πρέπει να μειωθούν οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών και οι στόπερ να μην αφήνουν τους επιθετικούς να παίζουν ελεύθερα. Πρέπει να κολλάνε πάνω τους.
Ουσιαστικά το τακτικό πρόβλημα αν το είδα καλά, δημιουργούνταν όταν ο στόπερ άφηνε τον παίκτη αφού τον κυνηγούσε κάποια μέτρα και δεν υπήρχε κάποιος να τον πάρει. Πρέπει να μειωθούν οι αποστάσεις μεταξύ των στόπερ και των 8αριών κυρίως, έτσι ώστε να λυθεί το θέμα.
Από την διαχείριση του αγώνα, φάνηκε πως ο Ίβιτς προβληματίζεται για τρεις θέσεις. Για τον έναν στόπερ, για τον αμυντικό χαφ και για τον επιτελικό αν παίξει με έναν τέτοιο.
Με την επιστροφή μας την Πέμπτη υπάρχει ένα ακόμη φιλικό με τον Απόλλωνα Λεμεσού και μετά επιστροφή στην Ολλανδία για τον Άγιαξ.
Έχουμε εννέα προπονήσεις για να καλύψουμε όσο μπορούμε τις αδυναμίες μας. Και αυτές είναι κυρίως στον άξονα τη δεδομένη χρονική στιγμή, κάτι λογικό αφού αυτός είναι και πιο απαιτητικός.
