Ο απολογισμός του Μάρκο Σίλβα στον Ολυμπιακό

Στις 7 Ιουλίου του 2015 ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την πρόσληψη του Μάρκο Σίλβα και μάλλον ελάχιστοι -ακόμη και εντός συλλόγου- θα μπορούσαν να προβλέψουν τι θα ακολουθήσει. Οι «ερυθρόλευκοι» πραγματοποίησαν μια ομολογουμένως εξαιρετική σεζόν με πολλές καλές στιγμές, μεγάλες νίκες, ιστορικά ρεκόρ και λίγες «παραφωνίες». Σχεδόν 365 μέρες αργότερα, στις 23 Ιουνίου, η πειραϊκή ΠΑΕ ανακοινώνει αιφνιδίως ότι έκανε δεκτή την παραίτηση του Πορτογάλου τεχνικού και αφήνει άπαντες με το στόμα ανοιχτό.

Ο Ολυμπιακός εξηγεί επισήμως ότι ο Σίλβα ήθελε να φύγει για «προσωπικούς λόγους» και ο σύλλογος δεν μπορούσε να κάνει κάτι, ενώ παράλληλα τονίζει ότι ήθελε έναν προπονητή που θα είναι «με το μαχαίρι στα δόντια για τα προκριματικά», ενώ ο 38χρονος τεχνικός «δεν ήξερε αν μπορεί να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στην ομάδα». Όλα αυτά καλά μέχρι εδώ. Γιατί την ίδια ώρα με τους επίσημους λόγους του «διαζυγίου», ΜΜΕ φίλα προσκείμενα στη διοίκηση των «ερυθρόλευκων» έχουν ήδη αρχίσει να «χρεώνουν» στον Σίλβα όλα όσα δεν έκανε σωστά. Και το πρώτο λογικό ερώτημα είναι το γιατί από τη στιγμή που η ερυθρόλευκη διοίκηση είχε τόσα παράπονα, δεν τον απέλυσε μετά την ολοκλήρωση των αγωνιστικών υποχρεώσεων;

Τι του χρεώνεται ξαφνικά; Τα εξής:

1) ότι έχασε από την Άρσεναλ στον «τελικό» της φάσης των ομίλων του Champions League ενώ ήθελε τρία αποτελέσματα.

Ναι, όντως έχασε. Έχασε από μια αγγλική ομάδα με ρόστερ αξίας 450 εκατ. ευρώ παίζοντας το παιχνίδι στα ίσια και ενώ είχε ήδη κάνει ότι καλύτερο μπορούσε στον όμιλο. Με «διπλό» στο Λονδίνο, με «διπλό» στο Ζάγκρεμπ και εξασφαλίζοντας την 3η θέση νωρίτερα από ποτέ στην ιστορία του.

2) ότι αποκλείστηκε από την Άντερλεχτ στο Europa League μετά από λάθη τακτικής του Σίλβα.

Ο ίδιος ο Σίλβα παραδέχθηκε αμέσως μετά τον επαναληπτικό του Καραϊσκάκη ότι ο αποκλεισμός οφείλεται κατά κύριο λόγο σε αυτόν, ωστόσο τόνισε επίσης ότι αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω θα έκανε ακριβώς τις ίδιες επιλογές. Απλούστατα γιατί πάντα επιλέγει όσους βρίσκονται στην καλύτερη κατάσταση και την τακτική που θεωρεί ότι ταιριάζει πρωτίστως στη δική του ομάδα και όχι στο πως αγωνίζεται ο αντίπαλος.

3) ότι έχασε τον τελικό Κυπέλλου με την ΑΕΚ επειδή άφησε έξω βασικούς παίκτες.

Ο Σίλβα στον τελικό με την ΑΕΚ χρησιμοποίησε αυτούς που ήταν στην καλύτερη κατάσταση να παίξουν μετά από ένα μήνα απραξίας. Και αυτούς με τους οποίους ούτως ή άλλως είχε αποφασίσει να ζήσει και να πεθάνει μαζί τους καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν. Στο σημείο αυτό, να υπενθυμίσουμε ότι αμέσως μετά την απώλεια του Κυπέλλου και για αρκετές μέρες, οι «ερυθρόλευκοι» υπενθύμιζαν σε κάθε ευκαιρία ότι ο σημαντικότερος λόγος της ήττας ήταν ο... Κοντονής και ο ένας μήνας αγωνιστικής απραξίας της ομάδας –όχι ο Μάρκο Σίλβα και οι επιλογές του.

4) ότι δεν αξιοποίησε τον Φινμπόγκασον, τον Γιαννιώτα και τον Αυλωνίτη, ότι δεν χρησιμοποίησε όσο θα έπρεπε τους Κασάμι και Καμπιάσο και ότι είχε εμμονή με Ερνάνι και Σεμπά.

Αρχικά, ας δώσουμε έμφαση στη χρήση της φράσης «μη αξιοποίηση του Φινμπόγκασον». Γιατί φυσικά, η επιλογή του Ισλανδού ουδέποτε ήταν δική του. Φυσιολογικό λοιπόν να ζητάνε τα ρέστα από τον Πορτογάλο γιατί δεν χρησιμοποίησε έναν επιθετικό που ουδέποτε είχε ζητήσει να του φέρουν. Περί Γιαννιώτα και Αυλωνίτη μάλλον δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά. Αν έπαιζε ο Σίλβα με βασικούς Γιαννιώτα και Αυλωνίτη και έτρωγε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη, προφανώς θα του ζητούσαν το λόγο γιατί δεν χρησιμοποιεί τον Μποτία ή τον Ντα Κόστα ή τον Ερνάνι που ήρθε από την Πόρτο. Όταν δε ο Σίλβα χρησιμοποιεί τον Ερνάνι και αυτός κάνει σεζόν με 8 γκολ και 7 ασίστ σε 26 ματς αλλά με μόλις 1178 λεπτά συμμετοχής (σ.σ. περίπου 45/αγώνα μέσο όρο), ξαφνικά του χρεώνεται «εμμονή».

Ο Σεμπά από την άλλη σαφώς και δεν δικαιολόγησε την παρουσία του, ωστόσο ουδέποτε ο Σίλβα ήθελε να παίζει με τον Βραζιλιάνο ως σέντερ φορ. Το γεγονός ότι τον χρησιμοποιούσε εκεί, δείχνει απλώς ότι δεν ήταν ικανοποιημένος από τους επιθετικούς που είχε στη διάθεσή του. Πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν και για τους Κασάμι – Καμπιάσο. Ο ένας... παραδοσιακά παίζει μπάλα μέχρι την ολοκλήρωση των ομίλων και ο άλλος είναι ένας παίκτης παγκόσμιας κλάσης και εμπειρίας αλλά σε μια ηλικία που δεν μπορεί να προσφέρει αυτά που ζητούσε ο Σίλβα μέσα στον αγωνιστικό χώρο από τους χαφ του. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Τι χρεώνει ο ίδιος ο Σίλβα

Τις επόμενες μέρες, όπως παραδοσιακά συμβαίνει, στον Μάρκο Σίλβα θα «χρεωθούν» λογικά και αρκετά άλλα. Η πραγματική ιστορία είναι βεβαίως... ελαφρώς διαφορετική. Το SDNA έχει ήδη κάνει το ρεπορτάζ και έχει παραθέσει τους «προσωπικούς» λόγους της παραίτησης Σίλβα που τυπικώς είναι προσωπικοί αλλά στην πραγματικότητα είναι μια συνεχιζόμενη διαφορά απόψεων με τη διοίκηση του Ολυμπιακού, η οποία σε πολλές περιπτώσεις απλώς αποφάσισε να τον καπελώσει και να αγνοήσει τις εισηγήσεις και τις επιθυμίες του.

Κάπως έτσι, ο ίδιος ο Σίλβα έχει πολλά να χρεώσει με τη σειρά του στον Ολυμπιακό. Πρώτον, ότι συνέβαλε στο μπάχαλο που οδήγησε στον τελικό Κυπέλλου. Δεύτερον, ότι η διοίκηση δεν τον άκουσε στις περιπτώσεις του Φουστέρ, του Τσόρι και του Καμπιάσο, κάνοντας τα ακριβώς αντίθετα. Έπειτα, ότι η διοίκηση κωλυσιέργησε με χαρακτηριστικό τρόπο στις φετινές μεταγραφές, εφόσον γνώριζε ότι η σεζόν ξεκινά πιο νωρίς από ποτέ. Σε γενικές γραμμές, ο Σίλβα είχε το σταθερό παράπονο ότι... μαθαίνει τελευταίος τι συμβαίνει στον σύλλογο, όπως π.χ. με την απομάκρυνση του Γρηγόρη Γεωργάτου.

Ο τελικός απολογισμός

Ο Σίλβα έμεινε στο Λιμάνι κάτι λιγότερο από 365 μέρες και η σεζόν που άφησε πίσω του ήταν ιστορική. Πέτυχε 38 νίκες σε 48 ματς σε Ελλάδα και Ευρώπη, με μόλις 3 ισοπαλίες και 7 ήττες. Τρεις εκ των οποίων από σαφώς καλύτερους αντιπάλους, τη Μπάγερν Μονάχου και την Άρσεναλ. Εντός συνόρων, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε τη χρονιά με τρομερά αποτελέσματα και εμφανίσεις, παραμένοντας αήττητος για 31 ματς μέχρι την ήττα από την ΑΕΚ στην 21η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Ένα πρωτάθλημα που κατέληξε στο Λιμάνι πιο εύκολα από ποτέ, με κατάρριψη ιστορικών ρεκόρ και με εμφατικές νίκες επί των μεγάλων αντιπάλων του.

Οι νίκες-ορόσημα της σεζόν

Ούτε μία, ούτε δύο, αλλά οκτώ μεγάλες νίκες περιλαμβάνονται στον απολογισμό του Μάρκο Σίλβα στον «ερυθρόλευκο» πάγκο. Η πρώτη και αυτή που έκανε το «μπαμ» δεν ήταν άλλη φυσικά από τη σπουδαία εκτός έδρας νίκη επί της Άρσεναλ με 3-2, ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και... αποτέλεσμα εντυπωσιακής εμφάνισης. Λίγες μέρες μετά, οι «ερυθρόλευκοι» περνάνε σαν άνεμος και από την Τούμπα με το 2-0 επί του ΠΑΟΚ, ενώ την επόμενη αγωνιστική φιλοδωρούν την ΑΕΚ με τέσσερα γκολ στο Καραϊσκάκη και... διώχνουν τον Δέλλα. Δύο σερί αποτελέσματα που σε μεγάλο βαθμό καθάρισαν άλλωστε και τον τίτλο.

Στην Ευρώπη, ο Ολυμπιακός συνεχίζει επίσης με το πόδι στο γκάζι. «Διπλό» στο Ζάγκρεμπ επί της Ντινάμο στις 20 Οκτωβρίου, νίκη με 2-1 και στο Φάληρο και εξασφάλιση της 3ης θέσης νωρίτερα από κάθε άλλη σεζόν. Μπορεί η συνέχεια να μην ήταν ανάλογη, ωστόσο άπαντες στο Λιμάνι είχαν να λένε για την συνολικά εξαιρετική πορεία της ομάδας στο Champions League η οποία δεν συνεχίστηκε εξ αιτίας μονάχα ενός κακού αποτελέσματος. Μετά τη χειμερινή διακοπή, ο Ολυμπιακός δεν σταματά πουθενά σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αρχές Φεβρουαρίου «καθαρίζει» 1-0 τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο, τον Μάρτιο περνάει και από την Τούμπα με 2-1 για το Κύπελλο παρότι τελικά το ματς διακόπτεται και πιστώνεται υπέρ του με 3-0, ενώ λίγο μετά νικά και τον Παναθηναϊκό με 3-1 σε ένα αδιάφορο βαθμολογικά ματς.

Οι ήττες που «πόνεσαν»

Πέντε είναι τα ματς για τα οποία κάποιος μπορεί να χρεώσει στον Σίλβα ότι η ομάδα του δεν παρουσιάστηκε όπως έπρεπε. Το οδυνηρό 3-0 από την Άρσεναλ στο Καραϊσκάκη, η ήττα από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ στις 13 Φεβρουαρίου για το πρωτάθλημα η οποία στέρησε το «αήττητο», οι δύο από την Άντερλεχτ για το Europa League και φυσικά ο χαμένος τελικός Κυπέλλου της 17ης Μαΐου. Ήττες πάντως που καθεμιά από την πλευρά της ήρθαν φυσιολογικά είτε επειδή ο αντίπαλος ήταν καλύτερος (Άρσεναλ), είτε γιατί απλά έπαιξε καλύτερα και πιο έξυπνα (ΑΕΚ, Άντερλεχτ) είτε γιατί το ματς ήταν ειδικών συνθηκών (τελικός Κυπέλλου). Τώρα, το αν ο Ολυμπιακός χρεώνει στον Μάρκο Σίλβα ότι... τόλμησε να μην κάνει σεζόν παραμένοντας αήττητος σε Ελλάδα και Ευρώπη, είναι δική του επιλογή...

Τα 13 ρεκόρ και ορόσημα του Ολυμπιακού επί Σίλβα

Τα φετινά ρεκόρ του Ολυμπιακού άρχισαν να σπάνε νωρίς μέσα στη σεζόν, από τους πρώτους κιόλας δύο μήνες και συνεχίστηκαν ως το φινάλε της περιόδου. Ρεκόρ που αφορούν στην ευρωπαϊκή πορεία του, το ελληνικό πρωτάθλημα αλλά και γενικά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα μοναδικά ρεκόρ που ο φετινός Ολυμπιακός δεν πέτυχε ήταν τα εξής τρία: το αήττητο πρωτάθλημα, που θα ήταν και το μεγαλύτερο επίτευγμα, η καλύτερη επίθεση (σ.σ. 102 γκολ από την περίοδο 1973-74) και η καλύτερη άμυνα (σ.σ. 14 γκολ – επίδοση που έχει επιτευχθεί τρεις φορές, δύο από τον Ολυμπιακό και μία από τον Παναθηναϊκό).

Τα φετινά «ερυθρόλευκα» ρεκόρ επί των ημερών του Μάρκο Σίλβα, έχουν ως εξής:

• Ο Μάρκο Σίλβα έγινε ο πρώτος προπονητής στην «ερυθρόλευκη» ιστορία που είχε 7/7 στο πρωτάθλημα συμπεριλαμβανομένων δύο νικών σε ντέρμπι (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ) και παράλληλα δύο σερί εκτός έδρας νίκες στο Champions League κατά το ξεκίνημα της σεζόν.
• Για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο Ολυμπιακός έφτασε σε δύο εκτός έδρας νίκες σε όμιλο Champions League.
• Για πρώτη φορά στην ιστορία του, ο Ολυμπιακός εξασφάλισε μαθηματικά την 3η θέση και την παρουσία του στο Europa League, μόλις από την 4η αγωνιστική.
• Με τη νίκη επί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ στο Φάληρο, ο Ολυμπιακός πέτυχε για πρώτη φορά στην ιστορία του τρεις σερί νίκες στο Champions League.
• Ο Ολυμπιακός ήταν η μοναδική ομάδα των ομίλων του Champions League για τη σεζόν 2015-16 που είχε δύο εκτός έδρας νίκες στον πρώτο γύρο.
• Στις 5 Δεκεμβρίου, με το Πανθρακικός – Ολυμπιακός 3-4, οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν το 12/12 από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος και έσπασαν το ρεκόρ της εποχής Μπούκοβι που κρατούσε από τη σεζόν 1966-67.
• Στις 10 Ιανουαρίου, με το Ολυμπιακός – Λεβαδειακός 3-1, οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν το 17/17 στο πρωτάθλημα και έσπασαν το ρεκόρ συνεχόμενων νικών που κρατούσε από τη σεζόν 2005-06 επί Τροντ Σόλιντ.
• Στις 28 Φεβρουαρίου, με τη νίκη επί της Βέροιας με 3-0, ο Ολυμπιακός σφράγισε την πιο γρήγορη, ημερολογιακά, κατάκτηση τίτλου στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
• Με τους 85 βαθμούς που συγκέντρωσε στο πρωτάθλημα που τελείωσε, ο Ολυμπιακός έφτασε στην καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου για σεζόν με 30 αγωνιστικές.
• Οι 30 βαθμοί διαφοράς του Ολυμπιακού από τον δεύτερο της βαθμολογίας Παναθηναϊκό αποτελούν ρεκόρ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ισοπεδώνοντας την προηγούμενη σχετική επίδοση, από τη τη σεζόν 2013-14 όταν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν τερματίσει στο +17 από τον δεύτερο ΠΑΟΚ.
• Με το 5-2 επί του Παναιτωλικού στο Αγρίνιο, ο Ολυμπιακός έφτασε τα 13 «διπλά» στο πρωτάθλημα, ισοφαρίζοντας το σχετικό ρεκόρ από καταβολής Α' Εθνικής.
• Με μόλις μια ισοπαλία και μία ήττα στο πρωτάθλημα που τελείωσε, ο Ολυμπιακός έσπασε το δικό του ιστορικό ρεκόρ των λιγότερων βαθμολογικών απωλειών σε μια χρονιά, το οποίο κρατούσε από το 1999-00 όταν είχε ολοκληρώσει τη χρονιά με δύο ισοπαλίες και δύο ήττες.
• Οι 85 βαθμοί σε 30 ματς δημιούργησαν τον καλύτερο μέσο όρο συγκομιδής βαθμών στην ιστορία του Ολυμπιακού, σε πρωτάθλημα 30 αγωνιστικών.

Αναλυτικά, ο πίνακας των αποτελεσμάτων του Ολυμπιακού επί Μάρκο Σίλβα: