MENU

Μια και ήρθε το τριήμερο και η διάθεση είναι καλή να ξεκινήσουμε με ένα ανέκδοτο που ταιριάζει με τα γεγονότα της Πέμπτης. Λίγο μπλακ αλλά παραδοσιακό. Πάμε…

Έκανε ο Καραμήτρος το στρατιωτικό του και πεθαίνει η μητέρα του....Τον φωνάζει ο λοχίας να του το πεί, αλλά του το λέει πολύ ξαφνικά, και ο Καραμήτρος λιποθυμά και τον πάνε στο νοσοκομείο. Μόλις συνήλθε και βγαίνει από το νοσοκομείο, έρχεται μήνυμα ότι πέθανε και ο πατέρας του.

Σκέφτεται ο λοχίας πώς στο καλό να του πει ότι πέθανε και ο πατέρας του, για να μην τον ξανατρέχουν στα νοσοκομεία. Φωνάζει λοιπόν τους στρατιώτες, τους στήνει σε μία γραμμή και φωνάζει: - Όποιος έχει πατέρα, να κάνει ένα βήμα μπροστά! Κάμποσοι στρατιώτες, μαζί και ο Καραμήτρος, κάνουν το βήμα. Το βλέπει ο λοχίας και λέει: - Που πάς, ρε Καραμήτρο;!!

Κάπως έτσι σαν το ανέκδοτο, τελείωσε πριν αρχίσει η πολυαναμενόμενη συνάντηση του Κοντονή με τους Μελισσανίδη, Σαββίδη και Μαρινάκη. Όταν ειπώθηκε το «όποιος έχει μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα να κάνει ένα βήμα προς το… υπουργείο» πήγε να κάνει κι ο Μαρινάκης το βήμα του και τότε τον πάγωσε η φωνή του λοχία… Ντογιάκου: ΠΟΥ ΠΑΣ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟΟΟΟΟ;;;

Μπορεί μετά την ανακοίνωση του Ολυμπιακού για το… κώλυμα του Μαρινάκη να έγινε ένας επικοινωνιακός πόλεμος και ο καθένας να έλεγε τα δικά του και για την πλευρά του, όμως το δεδομένο είναι ένα. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπορεί να έχει τις μετοχές του Ολυμπιακού και να έχει όλα τα οφέλη από την κερδοφορία της επιχείρησης του, αλλά με εισαγγελική βούλα αντιμετωπίζεται από το Ελληνικό ποδόσφαιρο ως υπόδικος.

Ο μόνιμος πρωταθλητής Ολυμπιακός με τα 18 πρωταθλήματα στα τελευταία 20 χρόνια, από τότε δηλαδή που ο Θωμάς Μητρόπουλος με κάτι σακούλες καθάρισε τις εκλογές της ΕΠΟ στην Αλεξναδρούπολη δημιουργώντας… δεδικασμένο για όλα τα επόμενα χρόνια και όλες τις διοικήσεις, δεν μπορεί να εκπροσωπηθεί ούτε καν σε εθιμοτυπική συνάντηση με τον υπουργό αθλητισμού της χώρας και τα αφεντικά των άλλων μεγάλων ομάδων.

Μπορεί να τον εκπροσωπεί ο Σάββας, αυτός ο Γιαννίκος και ο ευγενέστατος Βρέντζος, αλλά ο μεγαλομέτοχος Μαρινάκης το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να παρακολουθεί ως φίλαθλος την ομάδα και βέβαια να εισπράττει τα κέρδη του ως αυτοαποκαλούμενος μεγαλύτερος επενδυτής του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Όχι ότι είναι κακή δουλειά να είσαι μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού από το 1996 και μετά αλλά όσο να ναι, όση προπαγάνδα κι αν πέφτει, δεν γνωρίζω άλλη ευρωπαϊκή ομάδα να έχει… ιδιοκτήτη και πρόεδρο που να μην έχει δικαίωμα να την εκπροσωπήσει πουθενά.

Βήμα, λοιπόν, δεν μπορεί να κάνει στο ποδόσφαιρο ο Μαρινάκης. Αυτό μένει από την χθεσινή μέρα. Ειλικρινά πιστεύω πως ο Μαρινάκης ήθελε να πάει στην συνάντηση και βέβαια καθόλου δεν του άρεσε που όλη η Ελλάδα ξέρει πλέον τι σημαίνουν περιοριστικοί όροι για την «εγκληματική οργάνωση» στο ποδόσφαιρο. Και όσο κι αν δικαιολογημένα είναι όλοι επιφυλακτικοί, δεν είμαι σίγουρος πως δεν θα έκανε υποχωρήσεις. Εγώ λέω πως μπορεί και να έκανε και μάλιστα να είχαμε εκπλήξεις. Φυσικά υποχώρηση δεν εννοώ το άδειασμα του Γκιρτζίκη…

Ποιος Γκιρτζίκης τώρα; Και ποιος Γκαγκάτσης παλαιότερα, και ποιος Πιλάβιος, και ποιος Αλεξανδρίδης ακόμη πιο παλιά; Οι πρόεδροι έρχονται και παρέρχονται, αλλά αυτό που μένει είναι ότι ο Ολυμπιακός… κερδάει κι οι άλλοι πάνε να γαμ… Άλλες υποχωρήσεις έχουν νόημα, αλλά δεν μάθαμε ποτέ. Και μόνο πάντως που προσπάθησε να πάει μέχρι να τον τσιμπήσει ο Ντογιάκος σε μια συνάντηση που η αντζέντα είχε μέσα και ΕΠΟ, και ΚΕΔ, και διαφθορά εκτός των άλλων κάτι λέει… 'Οταν μιλάμε για τον ιδιοκτήτη της ομάδας που τα τελευταία 20 χρόνια διαφεντεύει το ποδόσφαιρο.

Ίσως θέλει να ελαφρύνει την θέση του βλέποντας παράλληλα πως πλέον δεν έχει να κάνει με Αδαμίδη, Γόντικα και Βρύζα, που είχε αντιπάλους στο ξεκίνημα του, όταν πήρε τα… οχυρά, αλλά τρεις πανίσχυρους οικονομικά και κοινωνικά παράγοντες που εκτός των άλλων εκπροσωπούν και εκατομμύρια οπαδούς. Όσο κι αν μέσα μας βράζει το πάθος για ξήλωμα της συμμορίας που κατέστρεψε τις Κυριακές μας, δεν θα ήταν άσχημη μια όσο το δυνατόν πιο “αναίμακτη” μετάβαση στην κανονικότητα που 20 χρόνια αγνοείται στην ποδοσφαιρική Μπανανία της Ευρώπης.

Η ιστορία έχει δείξει πως πολλοί που προτίμησαν να παραδοθούν όταν πλέον είχε φτάσει η ώρα της συντριβής περιόρισαν σε μεγάλο βαθμό τις απώλειες. Λογικό είναι να σκέφτεται έτσι κάποιος όταν είναι σε δύσκολη θέση. Τέλος πάντων. Θα δείξει ο χρόνος. Όσο για το όραμα Κοντονή… Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά. Έστω και μόνο με όσους μπορούν, καλό θα είναι να γίνει αυτή η συνάντηση…

Πού πας ρε Καραμήτρο;