«Ο Λέτο είναι καλός παίκτης, αλλά είναι και τεμπέλης επίσης. Αν είχε διάθεση σε ένα παιχνίδι και του πήγαινε, θα έπαιζε. Αν δεν είχε διάθεση, δεν θα έμπαινε στον κόπο να προσπαθήσει. Το ίδιο και στην προπόνηση. Αν βαριόταν, δε θα είχε κανένα ενδοιασμό να το δείχνει κιόλας ότι βαριέται». Πρέπει να είναι κάποια συνομωσία των Θεών. Ο τρόπος τους να υπάρχει ισορροπία και δικαιοσύνη για τους προικισμένους, τους χαρισματικούς, τους ταλαντούχους που στέλνουν σε αυτό τον κόσμο. Μια αδημοσίευτη άποψη συμπαίκτη του Σεμπαστιάν Λέτο για τον Αργεντινό θα αρκούσε για να πει την ιστορία του 30χρονου πια μέσου στην Ελλάδα. Οι δέκα που ακολουθούν είναι απλώς για επιβεβαίωση της πολυπλοκότητας που έχει πάντα ένα καλό dna!
1. Πιθανότατα και μόνο να περπατούσε στο γήπεδο θα αρκούσε. Οι εφημερίδες είχαν προετοιμαστεί για το ντεμπούτο του, οι διθυραμβικοί τίτλοι ήταν έτοιμοι κι εκείνος σε πείσμα της ποδοσφαιρικής λογικής, πρόσφερε περισσότερα απ’ όσα θα ήθελαν! Με μιάμιση προπόνηση στην Ελλάδα μπήκε στο γήπεδο απέναντι στη Σανταντέρ και έδειξε όλα όσα οι οπαδοί του Ολυμπιακού ονειρεύονταν. Ο Σεμπαστιάν Λέτο έκανε ντεμπούτο στις 7 Αυγούστου του 2008 μπροστά στο ελληνικό κοινό, μόλις μερικές ώρες μετά την απόκτησή του από τους ερυθρολεύκους με την μορφή δανεισμού από την Λίβερπουλ.
«Για έναν παίκτη που έχει κάνει μόνο μία προπόνηση 25 λεπτών με την ομάδα, τα πήγε εξαιρετικά. Έδειξε μερικά από τα δείγματα του ταλέντου του, θα βοηθήσει πολύ την ομάδα», έλεγε μετά το ματς ο Ερνέστο Βαλβέρδε για τον Αργεντινό που σε μικρό χρονικό διάστημα ξεδίπλωσε όλες τις χάρες και όλα τα κουσούρια του. Δυναμικός, ατίθασος, εκρηκτικός, οξύθυμος…
2. Όταν στο χορτάρι βλέπεις έναν τύπο με μακρύ μαλλί, ποδοσφαιρική αλητεία, λατινοαμερικάνικο ταπεραμέντο και αυθεντικό ταλέντο θες να είσαι οπαδός της ομάδας που τον έχει στις τάξεις της. Δεν θες να είσαι προπονητής της ίδιας ομάδας! Ο Ερνέστο Βαλβέρδε θα το αντιλαμβανόταν πολύ σύντομα. Αρχές Σεπτεμβρίου και ο Ολυμπιακός πάλευε για να βρει ισορροπίες. Ο αποκλεισμός από την Ανόρθωση είχε πληγώσει το γόητρο των ερυθρολεύκων, είχε πληγώσει και τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή που είχε έρθει στην Ελλάδα με κίνητρο το Champions League. Η ραθυμία του έφερε την πρώτη κόντρα και στο φιλικό με τον Ιωνικό γίνεται η έκρηξη. Στο 20λεπτο ο Βαλβέρδε τον κάνει αλλαγή και τον στέλνει για προπόνηση την επόμενη μέρα, παρότι οι υπόλοιποι παίκτες είχαν ρεπό.
«Δεν ξέρω καν τι έχουν δημοσιεύσει. Κάνουν λάθος. Δεν έχει συμβεί κάτι σημαντικό. Δεν έχω τίποτα να πω», δηλώνει στην «Ole» ο Σεμπαστιάν Λέτο θέλοντας να υποβαθμίσει το γεγονός, όμως λίγο καιρό μετά δημοσίευμα αθλητικής εφημερίδας κάνει λόγο για κάκιστες σχέσεις μεταξύ του Ισπανού προπονητή και του Αργεντινού μέσου. «Αυτό που βγήκε δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Θέλω να παίζω καλά, να γίνω πρωταθλητής, να παίζω σε όλες τις διοργανώσεις και βεβαίως στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το ότι δεν έχω όρεξη και δεν θέλω να παίζω δεν είναι αλήθεια», απαντάει ο Λέτο και το θέμα κλείνει εκεί.
3. Για σχεδόν ένα τρίμηνο το θέμα παρέμεινε κλειστό… Ο Σεμπαστιάν Λέτο έπαιζε και έπαιζε καλά. Γκολ, ασίστ, εντυπωσιακές ενέργειες κι όμως παραδόξως σε όλο αυτό το διάστημα, ήταν ελάχιστα τα γεμάτα 90λεπτα που είχε στα πόδια του. Από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι και τον Φεβρουάριο άρχισε και τελείωσε ένα ματς μόλις τέσσερις φορές και η λάβα που στα 23 του χρόνια σιγόκαιγε μέσα του περίμενε μια αφορμή. Στην Κομοτηνή δόθηκε. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε τον έκανε αλλαγή στο 55’ και ένα πλαστικό μπουκάλι πλήρωσε την οργή του. Ο Ισπανός τεχνικός θα υποβαθμίσει το γεγονός, όπως και ο Αργεντινός λίγο καιρό μετά σε συνέντευξή του…
«Πιστεύω πως όλοι οι παίκτες θέλουν να παίζουν συνεχώς και να βοηθάνε. Όταν ο προπονητής τους καλεί να βγουν εκνευρίζονται γιατί θέλουν να προσφέρουν κι άλλο. Σύντομα όμως καταλαβαίνουν ότι υπάρχει ένας συμπαίκτης τους που κάνει υπομονή για να μπει και να προσφέρει και αυτός. Ξέρω πως αρκετές φορές έχω δείξει το θυμό μου με υπερβολικό τρόπο και γι’ αυτό έχω ζητήσει συγγνώμη».
4. Η συγγνώμη και το φιλότιμο. Γνωστό ζευγάρι που στην περίπτωση του Σεμπαστιάν Λέτο δεν συμβάδιζε. Ένας τραυματισμός θα είναι η επόμενη αφορμή για να ξεσπάσει ο μέσος του Ολυμπιακού περί δικαίων και αδίκων. Όπου δικαίων, ο Ερνέστο Βαλβέρδε που τον αποκλείει από τον αγώνα με τον Εργοτέλη και ακολούθως από την αναμέτρηση με την Σεντ Ετιέν – είμαστε ακόμα στην εποχή που ο Λέτο χρειάζεται τα ευρωπαϊκά ματς για να φτιάξει το όνομά – παρότι είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να είναι έτοιμος ιατρικά. Τον συμπεριλαμβάνει στην αποστολή για τον επαναληπτικό με τη γαλλική ομάδα, αλλά όχι και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.
Πλαπ… Κάπως έτσι ακούγεται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι και ο ήχος της συγκεκριμένης σταγόνας δεν ήταν καθόλου διακριτικός. Στην πρώτη προπόνηση μετά το ντέρμπι, ο Βαλβέρδε του κάνει παρατηρήσεις και τον διώχνει, θεωρώντας πως είναι αδιάφορος. Ο Λέτο ξεσπάει σε μπουκάλια, σε μπάλες, σε ό,τι βρίσκει μπροστά του. Ένα από τα αντικείμενα που εκσφενδονίζονται βρίσκει στο κεφάλι τον βοηθό του Βαλβέρδε. Ο αδίκως, που λέγαμε… «Εγώ δεν νιώθω καλά με αυτόν τον προπονητή, εδώ και τρεις-τέσσερις μήνες έχει πρόβλημα μαζί μου», δηλώνει σε αθλητική εφημερίδα ο Λέτο και είναι προφανές ότι μπαίνουμε σε αντίστροφη μέτρηση.
5. Το σκηνικό που μέχρι τώρα ήταν μόνιμα με φόντο τις εγκαταστάσεις του Ρέντη, το Στάδιο Καραϊσκάκη, το κόκκινο και το άσπρο, αλλάζει σιγά-σιγά. Μπαίνει λίγο το πράσινο, εμφανίζονται οι εγκαταστάσεις στην Παιανία, ακόμα και το ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός που το καλοκαίρι του 2009 έριχνε τη μία βόμβα μετά την άλλη, έβλεπε μπροστά του το θησαυρό που είχε. Ο Ολυμπιακός είχε τα δικά του θέματα να λύσει, ωστόσο ο Ερνέστο Βαλβέρδε είχε φύγει, οπότε ο Σεμπαστιάν Λέτο δεν είχε λόγους να μην θέλει να παραμείνει. Το έλεγε και το εννοούσε.
«Μου μετέφεραν ότι με θέλουν στην ομάδα τους και προσφέρουν πολλά χρήματα. Χωρίς να το πολυσκεφτώ, τους είπα ότι δεν θέλω να πάω στον Παναθηναϊκό. Δεν γίνεται αυτό. Αγαπάω τον Ολυμπιακό και αν συνεχίσω στην Ελλάδα θα γίνει μόνο για χάρη του. Δεν υπάρχει άλλη ομάδα για μένα στην Ελλάδα πλην του Ολυμπιακού. Πέρασα μια εξαιρετική χρονιά, κέρδισα τα πάντα και δέθηκα με το σύλλογο και τους οπαδούς μας. Δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ αυτό. Είναι σαν να φεύγεις από την Μπόκα και να πηγαίνεις στη Ρίβερ».
Χμ… Στις 7 Ιουνίου δεν το σκεφτόταν καν. Στις 22 του ίδιου μήνα, είχε ήδη αλλάξει γνώμη. «Πιστεύω ότι οι πιθανότητες να παίξω για τον Παναθηναϊκό την επόμενη σεζόν είναι παραπάνω από 90%. Περίμενα όλες αυτές τις εβδομάδες από τον Ολυμπιακό να κάνει μια κίνηση για να με αγοράσει, αλλά δεν έχουν κάνει τίποτα. Ήθελα να μείνω στον Ολυμπιακό, αλλά από τη στιγμή που δεν θέλουν να με κρατήσουν, πρέπει από την πλευρά μου να σκεφτώ το μέλλον μου». Την 1η Ιουλίου ο Παναθηναϊκός ανακοίνωνε, μαζί με εκείνη του Κώστα Κατσουράνη, την απόκτηση του Σεμπαστιάν Λέτο.
6. Αυτή τη φορά ο Σεμπαστιάν Λέτο είχε χρόνο μπροστά του. Χρόνο να κάνει προετοιμασία με τη νέα του ομάδα, να γνωριστεί με τους συμπαίκτες του και να συνηθίσει να φοράει τα πράσινα, αντί τα ερυθρόλευκα. Το σκηνικό, πλέον, έχει αντιστραφεί πλέον και μόλις μπει Αύγουστος ο Σεμπαστιάν Λέτο δείχνει εκεί στο Φάληρο πόσο μεγάλο λάθος έκαναν! Είναι εντυπωσιακός με την Ατλέτικο Μαδρίτης στα 45 λεπτά που αγωνίζεται, βάζει δύο γκολ στην Κρήτη στον Εργοτέλη, σκοράρει στην Κομοτηνή και είναι ο MVP του Παναθηναϊκού στον πρώτο μήνα των επίσημων αγώνων του.
«Συνήθως δεν σκοράρω, όμως είμαι χαρούμενος που ο Παναθηναϊκός κέρδισε, νιώθω καλά. Χαίρομαι πολύ που οι οπαδοί φώναξαν το όνομά μου. Βρίσκομαι ακόμα στο 80-90% της απόδοσης που μπορώ να πιάσω. Νιώθω πολύ άνετα εδώ. Κάθε μέρα προσαρμόζομαι όλο και περισσότερο. Με έχουν αγκαλιάσει οι συμπαίκτες μου και μπορώ να βελτιωθώ κι άλλο», λέει εκείνο το διάστημα, πριν αναλάβει ρόλο δημιουργού για τον Τζιμπρίλ Σισέ που περίμενε τη σειρά του…
7. Σε μια χρονιά που ήταν η καλύτερη απ’ όλες του στην Ελλάδα, ο Σεμπαστιάν Λέτο θα έκρινε και τον δεύτερο τίτλο για τον Παναθηναϊκό. Στο ΟΑΚΑ, το δικό του σουτ έξω από την περιοχή θα κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους πράσινους και τον Άρη και το τριφύλλι θα κατακτήσει λίγες μέρες μετά το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Ο Αργεντινός θα είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής και το σύνθημα με το οποίο τον αποθεώνουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, θα ακούγεται πιο δυνατά από οποιοδήποτε σουξέ εκείνο το βράδυ στα μπουζούκια! Το ξεκινούσε ο Σωτήρης Νίνης, το τραγουδούσε ο Σιμάο, το «απαιτούσε» και ο ίδιος ο Αργεντινός, αφού τρελαινόταν κάθε φορά που το άκουγε. Έμαθε μάλιστα να το τραγουδάει κιόλας, όπως είχε αποδείξει τόσο στη φιέστα με τον Ηρακλή, όσο και το βράδυ που οι παίκτες του Παναθηναϊκού γιόρταζαν την επιτυχία τους στον Βέρτη.
«Θα ήθελα να μοιραστώ αυτή την απίστευτη χαρά που νιώθω με όλους εσάς που ποτέ δεν σταματήσατε να με στηρίζετε. Ήταν ένας χρόνος δύσκολος, αλλά με πολύ καλά αποτελέσματα, τα οποία μπορέσαμε να γιορτάσουμε όλοι μαζί στο τέλος του», είναι οι επίσημες δηλώσεις του πολυτιμότερου – όπως ψηφίστηκε – ποδοσφαιριστή του τελικού.
8. Η χρονιά που ακολούθησε το νταμπλ ήταν για όλους περίεργη. Όχι απαραίτητα μεταβατική, αλλά παράξενη. Πολλή νευρικότητα, πολλές κίτρινες κάρτες, μια μανία καταδίωξης, το επεισοδιακό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο στο οποίο είχε σκοράρει κιόλας και η κόντρα με τον Βασίλη Τοροσίδη που ήταν το αποκορύφωμα όσων συνέβησαν μέσα στο 2010-11 για τον Σεμπαστιάν Λέτο. Μέχρι και με σωματοφύλακες χρειάστηκε να κυκλοφορεί για το διάστημα που ακολούθησε το αλησμόνητο ντέρμπι της 19ης Φεβρουαρίου και το μυαλό του, όπως και των περισσότερων παικτών του Παναθηναϊκού, μόνο στο ποδόσφαιρο δεν ήταν.
Τα πράγματα θα άλλαζαν εκ νέου το καλοκαίρι του 2011. Κι ο Παναθηναϊκός θα άλλαζε περισσότερο απ’ όλους. Ο Σεμπαστιάν Λέτο έμεινε στην Παιανία να μετράει απώλειες. O Ζιλμπέρτο Σίλβα έφυγε, ο Τζιμπρίλ Σισέ έφυγε, στη διάρκεια της σεζόν θα έφευγε και ο Λουκάς Βύντρα με τον Κώστα Κατσουράνη, όμως ο Αργεντινός – αν και υπήρχαν πολλά σενάρια πώλησής του – έμεινε. Έμεινε, έγινε αρχηγός και έμοιαζε ώρες-ώρες να κρατάει μόνος του τον Παναθηναϊκό. «Η αρχηγία έχει σημασία για μένα. Ο προπονητής με πιστεύει και μου έδωσε το περιβραχιόνιο, κάτι που σημαίνει ότι είμαι σημαντικός για την ομάδα και τους οπαδούς. Είμαι χαρούμενος, αλλά θα προσπαθώ στο γήπεδο, όπως έκανα πάντα».
Η προσπάθειά του μετουσιώνεται στον εκπληκτικό αριθμό των 15 γκολ σε 17 ματς στο πρωτάθλημα και συνολικά 16 γκολ σε 22 παιχνίδια, μαζί με εφτά ασίστ! Ένα από τα παιχνίδια που έκανε ρεσιτάλ με τις τελικές του πάσες, εκείνο με τον Λεβαδειακό στις 25 Ιανουαρίου του 2012 (σ.σ. είχε τρεις ασίστ) έμελλε να είναι και το τελευταίο του με την πράσινη φανέλα. Μετά όλα άλλαξαν…
9. Ο Σεμπαστιάν Λέτο έπαψε να μοιάζει με εν ενεργεία αθλητής! Θύμιζε περισσότερο ασθενή σε νοσοκομείο, για τον οποίο ο κόσμος περίμενε με αγωνία ένα ιατρικό ανακοινωθέν. Ο Παναθηναϊκός επί το πλείστων χειρίστηκε το θέμα του με μυστικοπάθεια. Είχε χονδροπάθεια ή είχε οστικό οίδημα ο Αργεντινός; Έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης, ακολούθησε συντηρητικό πρόγραμμα και όποτε έκανε να ανεβάσει ρυθμό για να επιστρέψει στις υποχρεώσεις του τριφυλλιού ο πόνος ήταν το ίδιο έντονος και απαγορευτικός. Γιατροί μίλησαν, φυσικοθεραπευτές μίλησαν, νυν και πρώην μίλησαν και μόνο ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής δεν μιλούσε.
Πήγε στην Ιταλία, επισκέφτηκε ειδικούς για το γόνατό του, μπήκε σε ειδικό πρόγραμμα στη Μπολόνια, όμως εκείνο το απόγευμα του Ιανουαρίου, εκείνο το παιχνίδι με τον Λεβαδειακό ήταν το τελευταίο του με την πράσινη φανέλα. Η απόφαση να μπει τελικά στο χειρουργείο λήφθηκε τον Ιούνιο του 2012 και η επιστροφή του υπολογιζόταν οκτώ μήνες αργότερα! Συνολικά, δηλαδή, πάνω από ένα χρόνο μετά την τελευταία του συμμετοχή. Στο διάστημα της αποθεραπείας του, στο ίδιο κέντρο στην Μπολόνια, επισκεπτόταν σε κάθε ευκαιρία τον Παναθηναϊκό. Και περίμενε πώς και πώς να φορέσει ξανά τη φανέλα του…
10. Πριν περάσει ένας χρόνος από τον τελευταίο του αγώνα, έπεσαν οι τίτλοι τέλους. Στις 8 Ιανουαρίου του 2012, ο Σεμπαστιάν Λέτο είχε πετύχει το γκολ της νίκης απέναντι στην Κέρκυρα στο ΟΑΚΑ κι έπαιξε τέσσερα ακόμα ματς μέχρι το τέλος του μήνα. Στις 10 Ιανουαρίου το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό λυνόταν κοινή συναινέσει και ο μάνατζέρ του γνώριζε καλά πού έπρεπε να ψάξει για να βρει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του πελάτη του. Δεν άργησε να έρθει η πρόταση από την Κατάνια και ο Αργεντινός θα υπέγραφε στην ομάδα της Σικελίας τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου. Έπαιξε στην Ιταλία, έπαιξε πίσω στην Αργεντινή, πέρασε κι άλλες περιπέτειες, μέχρι και εγχείρηση στο κεφάλι χρειάστηκε να κάνει.
Το μυαλό του, όμως, δεν άλλαξε. Και κυρίως δεν άλλαξε ο ρυθμός της μελωδίας που παίζει στο κεφάλι του. Εκείνη που ξεκινούσε ο Νίνης, εκείνη που τραγουδούσε ο Σιμάο, εκείνη που ήθελε να ακούει ο ίδιος!
