Από τις 21 Μαρτίου είχε να παίξει ο Εσιέν. Δεν είναι λίγο. Οκτώ μήνες και μία εβδομάδα πέρασαν από την τελευταία του εμφάνιση σε επίσημο ματς (Μίλαν - Κάλιαρι). Απέναντι στον Ηρακλή έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και όχι μόνο πήρε φανέλα βασικού, αλλά «έβγαλε» όλο το ματς. Σίγουρα (και) ο ίδιος είχε ονειρευτεί διαφορετικά την πρώτη του εμφάνιση με τους «πράσινους». Ήθελε να τη συνδυάσει με ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν στο Καυτανζόγλειο και γνώρισε την ήττα από τον «γηραιό».
Η εμφάνιση του 32χρονου Γκανέζου είχε θετικά στοιχεία και «γέννησε» ελπίδες για το μέλλον. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο (όπου πολλοί συμπαίκτες του ήταν... εκτός τόπου και χρόνου) πρέπει να εξέπληξε ευχάριστα τον Αντρέα Στραματσόνι. Στο δεύτερο μέρος και όσο το ματς όδευε προς το τέλος του «χάθηκε». Δεν τον... βοήθησε και ο γρήγορος ρυθμός που απέκτησε το παιχνίδι. Δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Και ήταν λογικό, αν και ο Ιταλός προπονητής επέλεγε να μην τον αντικαταστήσει.
Στο 4-4-2 του Στραματσόνι ο Εσιέν έπαιξε ως κεντρικό χαφ (μαζί με τον Ζέκα) καλύπτοντας αριστερά, δηλαδή, την πλευρά που έπαιζαν Πράνιτς και Ατζαγκούν.
Ο Εσιέν μπήκε «ορεξάτος» στον αγώνα. Ζητούσε την μπάλα. Ήθελε να εμπλακεί στο ματς. Οι πρώτες του μεταβιβάσεις, βέβαια, ήταν όλες κοντινές. Γύριζε την μπάλα πίσω ή έπαιζε παράλληλα. «Φώναζαν» οι κινήσεις του πως ήθελε να αποφύγει τα λάθη, να αποκτήσει «ψυχολογία». Όσο ο χρόνος περνούσε ανέβαινε όλο και πιο ψηλά στο γήπεδο θέλοντας να βοηθήσει περισσότερο στην ανάπτυξη. Κάπως έτσι έβγαλε μία υπέροχη κάθετη στον Πράνιτς (την οποία δεν αξιοποίησε ο Κροάτης) και άλλαξε ωραία το παιχνίδι με μεγάλη μπαλιά στον Τριανταφυλλόπουλο, ο οποίος κόπηκε από τους παίκτες του Ηρακλή. Μοίρασε αρκετές μπάλες δεξιά και αριστερά, δίχως να κάνει κάτι «υπερβολικό».
Ο Γκανέζος, βέβαια, γνωρίζοντας πως δεν έχει τα «πνευμόνια» απέφυγε τις πολλές προωθήσεις. Δεν το... ρίσκαρε. Και προτιμούσε να καλύπτει τα «νώτα» του Ζέκα. Και αμυντικά, όμως, έπαιξε περισσότερο με την εμπειρία του. Με εξαίρεση μία φάση δεν «έτρεχε» στον αντίπαλο για να τον πιέσει, να τον μαρκάρει και να του κλέψει την μπάλα, αλλά έπαιζε έξυπνα. Κάλυπτε τους χώρους και έκλεινε τους διαδρόμους. Τακτικά ήταν άψογος.
Στο δεύτερο μέρος ξεκίνησε πάλι αριστερά, στη συνέχεια ήρθε δεξιά και με τον Ζέκα να ανεβαίνει όλο και περισσότερο ο Εσιέν δεν πέρασε πολλές φορές το κέντρο. Σε μία εξ αυτών, όμως, που χρειάστηκε να «σπριντάρει» το έκανε με επιτυχία και τροφοδότησε τον Νίνη, ο οποίος στη συνέχεια άνοιξε το κοντρόλ και έχασε την μπάλα. Το δεύτερο μέρος, όμως, δεν τον «βοήθησε» να φανεί και προκαλεί εντύπωση που ο Στραματσόνι αποφάσισε να τον κρατήσει έως το φινάλε στο ματς.
Ο Εσιέν ανέλαβε όλες τις «στημένες» μπάλες του Παναθηναϊκού. Φάουλ και κόρνερ. Και τα χτυπήματά του δεν ήταν άσχημα. Μία καλοδουλεμένη κομπίνα θα μπορούσε να του προσθέσει μία «ασίστ» στο ενεργητικό του, δεδομένου ότι βρήκε τον Μπεργκ μέσα στην περιοχή του Ηρακλή, αλλά το τελείωμα του Σουηδού ήταν κακό.
Ο Εσιέν, λοιπόν, έκανε το πολυαναμενόμενο ντεμπούτο του και τηρουμένων των αναλογιών ήταν θετικός. Σίγουρα δεν τον βοήθησε η άσχημη εμφάνιση του Παναθηναϊκού και σίγουρα ο ίδιος είναι ακόμα «βαρύς», αλλά ο Γκανέζος κατέθεσε την ποιότητά του και μόλις βρει ρυθμό θα βοηθήσει τους «πράσινους».
