Τη σεζόν 2013/14, την πρώτη του Γιάννη Αναστασίου, στον πάγκο της ομάδας, ο Παναθηναϊκός «πρόλαβε» να πετάξει εφτά βαθμούς μέχρι να «φύγει» ο Σεπτέμβριος. Υπήρχαν ελαφρυντικά, δεδομένου ότι ήταν μία «νεόδμητη» ομάδα, αλλά οι γκέλες δεν ήρθαν απέναντι σε... μεγαθήρια. Μόλις στη 2η αγωνιστική ήρθε η βαριά ήττα από τον Πανιώνιο (3-0), την 3η ακολούθησε η εντός έδρας ισοπαλία με τη Βέροια (1-1) και το (θλιβερό) έργο συνεχίστηκε με το «Χ» του Παναθηναϊκού κόντρα στον Πλατανιά (1-1) στην Κρήτη. Ο Σεπτέμβριος «έκλεισε» με δύο εντός έδρας νίκες απέναντι σε ΟΦΗ (1-0) και Αστέρα Τρίπολης (2-1), αλλά η ζημιά ήδη είχε γίνει. Σημειωτέον πως ο Παναθηναϊκός δεν είχε ευρωπαϊκούς αγώνες!
Τη δεύτερη σεζόν του Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο του Παναθηναϊκού, το πρώτο δίμηνο του πρωταθλήματος ήταν ξανά... μαύρο. Η πρεμιέρα με τον Λεβαδειακό (στο ΟΑΚΑ) ήταν καταστροφική. Ο Παναθηναϊκός έμεινε στο 1-1 με τους Βοιωτούς, αλλά ακόμα και το αρνητικό αποτέλεσμα πέρασε σε δεύτερη μοίρα λόγω του σοβαρού τραυματισμού του Μάρκους Μπεργκ. Στη φάση του τραυματισμού του Σουηδού, βέβαια, ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει πάρει και πέναλτι, αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση. Η δεύτερη αγωνιστική έφερε νίκη – θρίλερ επί του Πανιωνίου (2-1) στη Λεωφόρο με τους Ατζαγκούν (91') και Πέτριτς (94') να σκοράρουν και να γλυτώνουν τον Παναθηναϊκό από την «γκέλα». Μία «γκέλα» που τελικά ήρθε την επόμενη αγωνιστική με το «τριφύλλι» να χάνει με 1-0 από την Καλλονή εκτός έδρας. Ο Σεπτέμβριο «έκλεισε» με δύο νίκες επί του Πλατανιά στην Κρήτη (2-3) και επί της Νίκης Βόλου (1-0) στη Λεωφόρο.
Το ίδιο δίμηνο στην Ευρώπη, ο Παναθηναϊκός βίωσε τον αποκλεισμό από την Σταντάρ Λιέγης στα προκριματικά του Champions League και την πρόκριση επί της Μίντιλαντ στους ομίλους του Europa League. Έναν όμιλο, βέβαια, που έμελλε να τελειώσει δίχως νίκη και με απολογισμό μόλις δύο βαθμούς.
Στην τρέχουσα αγωνιστική σεζόν, την τρίτη με τον Γιάννη Αναστασίου στον πάγκο και το μπάτζετ να έχει ανέβει κατακόρυφα (και σε υπερβολικά ύψη για τα οικονομικά δεδομένα της ΠΑΕ), ο Παναθηναϊκός... ξεπέρασε και τον εαυτό του. Το πρώτο δίμηνο εξελίσσεται σε καταστροφή. Και αν ο αποκλεισμός από την Μπριζ πέρασε σχετικά ανώδυνα, ο αποκλεισμός από την Καμπάλα χάραξε πολύ βαθιές πληγές στο «τριφύλλι». Πληγές που άνοιξαν (ξανά) μετά την ήττα από τον Πανιώνιο και την κάκιστη εμφάνιση. Μέχρι να φύγει ο Σεπτέμβριος ο Παναθηναϊκός έχει ακόμα δύο ματς (Λεβαδειακό, Πλατανιά εντός) και οφείλει να κάνει δύο νίκες, αλλά η ομάδα ήδη βιώνει μία πολύ άσχημη κατάσταση και οι οπαδοί του «τριφυλλιού» βρίσκονται στα... κάγκελα ζητώντας (τουλάχιστον η πλειοψηφία) το «κεφάλι» του Έλληνα προπονητή.
Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του Γιάννη Αναστασίου «ξοδεύει» τους πρώτους δύο μήνες της σεζόν. Τους «πετάει» στα σκουπίδια. Και ναι, είναι η ίδια ομάδα, με τον ίδιο προπονητή, που «πετάει» στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος, αλλά δεν παύει η αρχή να είναι το ήμισυ του παντός. Και αν την πρώτη σεζόν του Αναστασίου κανείς δεν είχε «απαιτήσεις» και τη δεύτερη έγιναν λάθη στον προγραμματισμό (για τα οποία ο ίδιος έχει τη μικρότερη ευθύνη), στη φετινή σεζόν έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη. Ο Παναθηναϊκός (τα τελευταία χρόνια) δείχνει να βρίσκει τη φόρμα του μέσα από τα παιχνίδια, αλλά είναι δουλειά του (κάθε) προπονητή να παρουσιάζει την ομάδα του όσο το δυνατόν πιο έτοιμη από το πρώτο επίσημο ματς. Ο Παναθηναϊκός έχει φτάσει ήδη στο έβδομο παιχνίδι και δείχνει να μην έχει ξεκάθαρο πλάνο και προσανατολισμό...
