MENU

Η ΑΕΚ πήρε απόψε μια πανάξια πρόκριση για τον τελικό δείχνοντας και στα 90 λεπτά της ρεβάνς με τη Λαμία την απαραίτητη συγκέντρωση και σοβαρότητα που απαιτεί ένα τέτοιο παιχνίδι. Σίγουρα, μπορεί το 2-0 του πρώτου ματς να της έδινε ασφάλεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να υποτιμήσει τη Λαμία, ούτε και να επαναπαυτεί στο προβάδισμα της και αυτό ακριβώς έκανε.

Στην ομάδα του Χάβου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια για την πορεία της στη διοργάνωση. Απέκλεισε διαδοχικά Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό και προσπάθησε όσο περισσότερο μπορούσε και κόντρα στην ΑΕΚ και παρότι δεν τα κατάφερε, σίγουρα κέρδισε τις εντυπώσεις από τη συνολική της παρουσία στο θεσμό.

Απόψε λοιπόν, η ΑΕΚ ήταν μια ομάδα (παρατάχθηκε και πάλι με το 1-4-2-3-1 στο επίσης 1-4-2-3-1 της αντιπάλου της), η οποία μέχρι να πετύχει το πρώτο γκολ, είχε δύο δοκάρια (κλασικές δηλαδή ευκαιρίες για να προηγηθεί), ήταν η ομάδα που από την αρχή της αναμέτρησης είχε τον έλεγχο και παρότι η Λαμία είχε και αυτή ένα δοκάρι από στατική φάση σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε ικανή να μπορέσει να απειλήσει διαφορετικά την ΑΕΚ (πέραν δηλαδή των στατικών φάσεων).

Και αυτό γιατί ο Μπαράλες αναλώθηκε στο να βρίσκεται αρκετά εκτός του χώρου δράσης του, παρότι ο Χάβος και πάλι, όπως στον αγώνα πρωταθλήματος, επέλεξε να φορτώσει τη δεξιά του πλευρά και να πάει από εκεί το παιχνίδι, να ψάξει εκ νέου με μεγάλες μεταβιβάσεις τόσο τον Αργεντινό φουνταριστό όσο και τον Καραμάνο (χωρίς όμως αποτέλεσμα), επιλέγοντας στο κέντρο να έχει παίκτες που θα εμπόδιζαν τη δημιουργία της ΑΕΚ. Ακόμη και έτσι όμως, οι γηπεδούχοι δεν μπόρεσαν να βγάλουν καμία καθαρή ευκαιρία.

Η ΑΕΚ ευτύχησε στο τρίτο δοκάρι που είχε να… ευνοηθεί και να ανοίξει το σκορ με τον Πόνσε σβήνοντας ουσιαστικά σε εκείνο το σημείο και τις όποιες ελπίδες είχε η Λαμία. Από εκεί και πέρα, η ΑΕΚ πέτυχε ακόμη ένα τέρμα από στατική φάση με τον Οικονόμου πριν βγει το ημίχρονο, μετατρέποντας σε τελείως διαδικαστικού χαρακτήρα το δεύτερο μέρος (κακώς επίσης ακυρώθηκε κατά την άποψη μου το γκολ του Μάνταλου στο τέλος του πρώτου 45λεπτου).

Το ακόμη πιο θετικό για την ΑΕΚ είναι πως και στο δεύτερο μέρος, οι παίκτες της μπήκαν στο γήπεδο με την ίδια σοβαρότητα και συνέπεια, χωρίς να παρασυρθούν ή να μετριάσουν τους ρυθμούς τους. Βρήκε και τρίτο γκολ με τον Μπακασέτα, για να βάλει το κερασάκι στην τούρτα ύστερα από ακόμη μια ωραία επιθετική ανάπτυξη και το αυτογκόλ του Βάντερσον, ολοκληρώνοντας έτσι εμφατικά ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα για την ίδια και τους οπαδούς της.

Αγωνιστικά, η ομάδα της ΑΕΚ απελευθερωμένη, έβγαλε αρκετές συνδυαστικές επιθετικές ενέργειες, υπήρχε κίνηση, υπήρχε διάθεση, είχε καλή και σωστή κυκλοφορία της μπάλας, η συγκέντρωση ήταν ακριβώς στο επίπεδο που θα έπρεπε να είναι, δόθηκε χρόνος συμμετοχής και σε νεαρούς ποδοσφαιριστές (Γιούσης, Μπότς), όλα δηλαδή κύλησαν κατ’ ευχήν για την ΑΕΚ, η οποία και έκανε αυτό ακριβώς που έπρεπε, έπαιξε έξυπνα, δεν έμεινε στο σκορ του πρώτου αγώνα και ούσα απολύτως διαβασμένη για τον τρόπο παιχνιδιού της Λαμίας, πήρε ακριβώς ό,τι και όπως ήθελε από τη ρεβάνς.

Η ΑΕΚ φτάνει για τέταρτη σερί φορά σε τελικό και τρίτη διαδοχική έχοντας τον ίδιο αντίπαλο. Αυτή τη φορά βέβαια, σε σχέση με πέρυσι, οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, αφού πέρυσι πρωταθλήτρια πριν τον τελικό ήταν η ΑΕΚ, ενώ φέτος είναι ο ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω πόσο θα μετρήσει ότι τουλάχιστον σε αυτό το σερί των μεταξύ τους αναμετρήσεων σε τελικούς, ο ΠΑΟΚ έχει κερδίσει και τους δύο, σίγουρα όμως δεν μπορεί να παραγνωριστεί πως είναι αρκετά ανεβασμένος ψυχολογικά μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Οι απουσίες του είναι σημαντικές (ειδικότερα του Βιεϊρίνια), ενώ και από την πλευρά της ΑΕΚ υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες, που κυρίως έχουν να κάνουν με την αγωνιστική ετοιμότητα για ένα ματς τέτοιας σπουδαιότητας και σημασίας, παικτών προερχόμενων από τραυματισμούς, όπως είναι ο Τσιγκρίνσκι και ο Λόπες.

Αυτονόητο είναι πως πρόκειται για ένα τρόπαιο που θέλουν και οι δυο, για τους δικούς τους λόγους. Η ΑΕΚ για να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις μιας κακής χρονιάς, ειδικά στο πρωτάθλημα, όπου σίγουρα δεν ανταποκρίθηκε στον προηγούμενο τίτλο της, ο ΠΑΟΚ από την πλευρά του για να κάνει το νταμπλ, κάτι ανεπανάληπτο στην ιστορία του συλλόγου και προφανώς αρκετό για να αναδείξει την σπουδαιότητα του τρόπαιου για το club.

Η προετοιμασία των δύο ομάδων για τον τελικό, επίσης θα παίξει σημαντικό ρόλο για το πώς θα εμφανιστούν. Η ΑΕΚ στο θεσμό, ειδικά στο 2019, έχει δείξει σταθερότητα, σοβαρότητα και συνέπεια και πιστεύω πως δεν θα κάνει το λάθος να μπει σε λογική ρεβανσισμού ή έστω παθητικότητας (όπως για παράδειγμα πέρυσι, όπου ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά κυριάρχησε φτάνοντας σε μια καθαρή νίκη).

Και αν μη τι άλλο, η σημερινή της εικόνα στη Λαμία μπορεί να αποτελέσει μια ενδεικτική πρόβα για το πώς – πρέπει να και θα – εμφανιστεί στον τελικό.

Πρόβα τελικού