Όπως και να το πάρεις, ότι κορδέλα και να βάλει, ο ΠΑΟΚ ξεφτιλίστηκε ευρωπαϊκά. Η λέξη ντροπή, είναι αυτή που καλύπτει με ρεαλισμό το συναίσθημα που προκλήθηκε. Καλό είναι λοιπόν να φιλτράρουμε σκληρά το γιατί φτάσαμε εδώ. Χωρίς σάλια και υπεκφυγές.
Στον δικό μου κόσμο, υπεύθυνος για αυτή την ευρωπαϊκά κατραπακιά είναι όλος ο ΠΑΟΚ. Γιατί δεν φρόντισε να υποστηρίξει την περυσινή ομάδα με ορθολογικό τρόπο.
Πέρυσι ο ΠΑΟΚ είχε δύο παιχνίδια την εβδομάδα, φέτος θα είχε τρία. Πέρυσι ο βασικός κορμός της ομάδας ήταν έναν χρόνο μικρότερος, αλλά ήδη over 30 ηλικιακά, έπρεπε άρα να πέσει ο μέσος όρος ηλικίας και αυτό δεν συνέβη. Πέρυσι η ομάδα μπορούσε να φρεσκαριστεί με καλές προπονήσεις μεσοβδόμαδα, φέτος πήγαινε από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πέρυσι η ομάδα έδειξε ένα έλλειμμα σε ταχύτητα – αθλητικά προσόντα σε κομβικές θέσεις, φέτος δεν καλύφθηκε.
Όταν λοιπόν δεν υπολογίστηκαν όλα τα παραπάνω, αυτομάτως ως οργανισμός αποδέχτηκες πως η Ευρώπη έχει μηδενική σημασία μιας και ο στόχος του πρωταθλήματος θα ανάγκαζε τον προπονητή να ρίξει το βάρος εκεί.
Μέχρι το χθεσινό παιχνίδι, η Ευρώπη για τον ΠΑΟΚ ήταν η ευκαιρία να μπούνε παίκτες που αναζητούν ρόλο στην ομάδα και δεν τον έχουν βρει. Η πρακτική αυτή έφερε λογικά κάποια άσχημα αποτελέσματα. Κι όμως με αυτή έπρεπε να συνεχίσει γιατί απλά ο κορμός δεν μπορούσε άλλο.
Όσοι ακούνε τη ραδιοφωνική μου εκπομπή, ξέρουν πως όλη την εβδομάδα έλεγα πως δεν πρέπει να ξεκινήσουν Μάτος, Μαουρίτσιο και γενικά όλοι όσοι έχουν αποδείξει πως δεν μπορούν τρία παιχνίδια την εβδομάδα. Και βέβαια υπάρχει η δυνατότητα να αλλαχτούν. Ακόμη και ο Πρίγιοβιτς που δεν έκανε καθόλου προετοιμασία το καλοκαίρι.
Η θέση μου αυτή δεν υπήρξε γιατί δεν ήθελα να περάσουμε, αλλά γιατί γνωρίζω καλά πως δεν μπορούνε. Φαίνεται. Αθλητικά ήμασταν δύο επίπεδα κάτω από τους Λευκορώσους που είχαν τον χρόνο να δουλέψουν το παιχνίδι και να το διαβάσουν έξοχα.
Η κουβέντα για το αν ο ΠΑΟΚ ήθελε ή όχι να περάσει στους 32 ήταν λάθος. Ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να περάσει στους 32 γιατί δεν φρόντισε να δημιουργήσει τις συνθήκες διάκρισης στην Ευρώπη. Και ο ΠΑΟΚ όταν κάνει λάθη, τα βρίσκει μπροστά του. Δεν έχει την πολυτέλεια του λάθους.
Ο Λουτσέσκου έκανε το λάθος να πιστέψει πως βάζοντας τον βασικό του κορμό, θα διώξει την πίεση του "διαλέγει διοργανώσεις". Παρότι έκανε το σωστό μέχρι χθες, παρασύρθηκε στην πίεση του πρέπει να αποδείξω το αντίθετο. Η αλλαγή στρατηγικής δεν είχε ποδοσφαιρική βάση και το πλήρωσε. Ο νούμερο ένα λόγος αποκλεισμού ήταν το έλλειμμα ενέργειας και καθαρού μυαλού συγκεκριμένων παικτών του.
Ο αποκλεισμός πέρασε και άφησε στίγμα. Σημασία έχει να καταλάβει ο καθένας μέσα στη ΠΑΕ γιατί συνέβη αυτό. Αν πραγματικά αισθάνονται ντροπή όπως όλοι μας, σε δύο εβδομάδες από σήμερα θα έχουν έρθει δύο έτοιμοι ποδοσφαιριστές που θα φρεσκάρουν την ομάδα, θα έχουν ανανεωθεί τα κομβικά συμβόλαια, θα έχουν φύγει όσοι δεν έχουν ρόλο. Πλέον δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο.
Είναι σίγουρο πως χωρίς Ευρώπη η ομάδα θα φρεσκαριστεί και θα έχει περισσότερο χρόνο να δουλέψει για το πρωτάθλημα. Αυτό δεν αλλάζει. Όμως καμία ομάδα που θέλει να λογίζεται μεγάλη, δεν δουλεύει για μία – δύο διοργανώσεις. Δουλεύει για όσες συμμετέχει.
Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ ξεφτιλίστηκαν στην Ευρώπη πληρώνοντας και μέρος της τοξικότητας που δημιουργείται μεταξύ των τριών που πρωταγωνιστούν αυτή την εποχή εντός των συνόρων. Ο Ολυμπιακός που την προκαλεί κυρίως, είναι αυτός που έχει τη γνώση να την στρέφει υπέρ του. Και σήμερα, είναι αυτός που πανηγυρίζει πατώντας πάνω στη μεγάλη του πρόκριση.
Αυτό είναι και ένα μαθηματάκι προς όλους μας.
Το ποδόσφαιρο είναι κάτι που δεν σταματά. Διαβάζεις τους λόγους που έφαγες τη σφαλιάρα και πας παρακάτω. Η επόμενη σελίδα του βιβλίου λέει Λιβαδειά. Αυτοί που ξεφτιλίστηκαν εχθές, προπονητής, παίκτες, οργανισμός ολόκληρος, ας φροντίσουν να δώσουν μία πρώτη απάντηση.
Ας αντιστρέψουν την κακή πίεση σε δημιουργική. Άλλωστε πλέον, αυτός είναι ο μόνος δρόμος που υπάρχει.
