Γιατί αυτό που είδαμε απέναντι στην Αρούκα ήταν κατάντια για τον Ολυμπιακό. Για τον πραγματικό Ολυμπιακό, την ομάδα που κυριαρχεί όλα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα και που έχει υποτάξει μια σειρά πρωτοκλασάτων Ευρωπαϊκών ομάδων. Ο Ολυμπιακός που έκανε Γιουβέντους, Μάντσεστερ, Μπενφίκα, Ατλέτικο, Άρσεναλ, Ντόρτμουντ και αρκετές ομάδες top-class ομάδες να «προσκυνήσουν», «έφτυσε αίμα» για να αποκλείσει μια Αρούκα. Ο Ολυμπιακός που πέρσι έφτασε ακόμη και από τους ορκισμένους εχθρούς του να ακούει πως αγωνιστικά δεν έχει καμία σχέση με τις υπόλοιπες ομάδες, που πήρε το πρωτάθλημα για πλάκα που έκανε το διπλό στο Λονδίνο αλλά και συνολικά μια ακόμη καλή παρουσία στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ να παρουσιάζει αυτή την άθλια καλοκαιρινή εικόνα.
Σε ένα καλοκαίρι που υποτίθεται πως θα πέρναγε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ αλλά τελικά δεινοπάθησε για να πετάξει έξω μια μετριότατη Πορτογαλική ομάδα παίζοντας στην παράταση τα πάντα κορώνα-γράμματα μετά από μια εμφάνιση που ήταν χειρότερη και από αυτή με την Χαποέλ στο Καραισκάκη.
Πρόκειται πραγματικά περί επιτυχίας το πόσο γρήγορα μια ομάδα μοντέλο μετατράπηκε σε συνονθύλευμα, χωρίς αρχή και τέλος. Τέσσερα επίσημα ματς και το μόνο που κρατάει από αυτά ήταν ένα καλό πρώτο ημίχρονο στην Πορτογαλία, το οποίο επί της ουσίας του χάρισε την πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Βεβαίως κρατάει και τον Ρέτσο και τον Μανθάτη αλλά ας κρατάμε μικρό «καλάθι» για το πότε θα τους ξαναδούμε. Ελπίζω να διαψευστώ και ο Μπέντο να τους πιστέψει πραγματικά.
Στην Πορτογαλία λοιπόν, όταν το 0-1 έτεινε να φέρει… ενθουσιασμό (αν είναι δυνατόν, για τον Ολυμπιακό μιλάμε...) είχα αναφέρει πως ήταν απλά συμπαθητικός και είχα σταθεί στα αρνητικά εκείνης της βραδιάς που ήταν μπόλικα.
Μια εβδομάδα μετά ο Ολυμπιακός δεν ήταν απλά χειρότερος από εκείνο το βράδυ στην Πορτογαλία αλλά ήταν στα επίπεδα των αγώνων με τους Ισραηλινούς.
Ποιος φταίει για αυτό το καλοκαίρι αποσύνθεσης του Ολυμπιακού; Ο κάθε ένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, πάνω από όλα όμως αυτοί που έχουν το «μαχαίρι και το καρπούζι». Δηλαδή η διοίκηση, δηλαδή ο Μαρινάκης. Αυτός που έφτιαξε έξι χρόνια τώρα έναν πανίσχυρο Ολυμπιακό, αυτός είναι που πάνω από όλους χρεώνεται και το καλοκαίρι αυτό.
Αρούκα και… παρέλαση έγραφα παραμονή του αγώνα δίνοντας έμφαση κυρίως σε αυτά που θα ακολουθήσουν του αγώνα, δηλαδή τις μεταγραφές που θα ανακοινώνονται η μια μετά την άλλη μέχρι το φινάλε του καλοκαιριού. Προφανώς και έκανα λάθος καθώς η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα τέτοια εικόνα από τον Ολυμπιακό. Ζόρια περίμενα, για αυτό και τόνιζα πως προέχει να δει με μεγάλη προσοχή το ματς απέναντι σε μια ομάδα που δεν έχει τίποτα να χάσει, όμως όχι σε τέτοιο βαθμό. Όχι τόσο χαμηλά για τον Ολυμπιακό. Και βεβαίως το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός χάρις τον Τσόρι που όσο και αν «γεράσει» θα έχει το «χάρισμα» κατάφερε στην παράταση να σώσει την κατάσταση δεν αλλάζει αυτό που έδειξε η ομάδα.
Πως θα μπορέσει ο Μπέντο με αυτό το υλικό και τους παίκτες που θα έρθουν (πολλοί και σημαντικοί όπως όλα δείχνουν) να κάνει τα «μαγικά» του και μέσα σε λίγο καιρό να μετατρέψει μια ομάδα που «δεν μπορεί», σε Ολυμπιακό και πάλι είναι ένα θέμα. Που μόνο στο γήπεδο θα βρούμε την απάντηση.
Ίσως, για να κάνω πλακίτσα, μια και τα «εγκεφαλικά» αποφεύχθηκαν, θα πρέπει ο Υφυπουργός Αναβολών και Διακοπών διοργανώσεων να απαγορεύσει την έναρξη του πρωταθλήματος για κανένα μήνα ακόμη ώστε ο Μπέντο να πάρει την ομάδα και να πάει στην Αυστρία για να κάνει προετοιμασία, να ξεκινήσει από την αρχή. Βεβαίως και έτσι το «δώρο» του Υφυπουργού και της «τρόικας» να μην ξεκινήσει το πρωτάθλημα και να μην γίνουν οι δύο πρώτες αγωνιστικές ήταν τεράστιο. Ο Ολυμπιακός άλλωστε, αυτός ο Ολυμπιακός που είδαμε το καλοκαίρι λογικά δεν θα «σταύρωνε» βαθμό στις δύο πρώτες αγωνιστικές.
Τώρα με τις μεταγραφές που έρχονται, έστω και στα χασομέρια του καλοκαιρινού «παζαριού» χειρότερα δεν γίνεται. Τι διάολο…