Κάποια Δευτέρα, σε κάποια μισοσκότεινη αίθουσα, αρκετοί μισοκοιμισμένοι φοιτητές παρακολουθούν ένα μάθημα από εκείνα, τα επιλογής. Ο καθηγητής, μισοκοιμισμένος και εκείνος, μισοπαραιτημένος από τη ζωή και ολοκληρωτικά παραδομένος στη ρουτίνα της καθημερινότητα, προσπαθεί να ιντριγκάρει τους φοιτητές του με ένα κουίζ. «Σήμερα», τους λέει με όση χαρά και σπιρτάδα τού έχουν απομείνει μετά από χρόνια που κάνει το ίδιο δρομολόγιο και την ίδια δουλειά, «θα μιλήσουμε για τον Άγγελο Αναστασιάδη. Πόσα πράγματα γνωρίζετε για τον Άγγελο Αναστασιάδη;».
Ξάφνου, τα όχι και τόσο ορεξάτα πρόσωπα των φοιτητών της Θεολογικής σχολής Θεσσαλονίκης, άλλαξαν όψη. Σα να αφυπνίστηκαν, σα να βρήκαν το ενδιαφέρον τους, σα να ένιωσαν εκείνο το σκίρτημα που δε σηκώνει από τη θέση σου, σε ξεκολλάει από το παρελθόν, σε τραβάει από την ραστώνη. Ήταν ένας έξυπνος τρόπος του κατά γενική ομολογία αμφιβόλου ευφυΐας καθηγητή να προκαλέσει λίγο θόρυβο στην αίθουσα. Το παιχνίδι έμοιαζε με πινγκ-πονγκ, οι φοιτητές ήταν οι ρακέτες και εκατομμύρια μπαλάκια πετάγονταν στον αέρα. Όχι, δεν ήταν πινγκ-πονγκ. Με προχωρημένη πίστα του Arkanoid θα το παρομοίαζες!
Το όνομα της μητέρας του ήταν Οσία. Της γυναίκας του Βιβή. Η Βιβή τού μετέδωσε την τρέλα για τον ΠΑΟΚ. Η Βιβή κρατούσε αρχείο με όσα γράφονταν για εκείνον. Η Βιβή και τα αδέρφια της είναι από τα ιδρυτικά στελέχη της «Θύρας 4». Ο Άγγελος έχει έναν αδερφό. Είναι και ο αδερφός του ΠΑΟΚ. Κάποτε πήγαινε στην προπόνηση του Ηρακλή με γυρισμένες κάλτσες ΠΑΟΚ για να μην φαίνεται το σήμα. Και όταν τον πήραν χαμπάρι, αναγκάστηκε να τις αλλάξει. Είχε σχέση αγάπης και μίσους με τον Κώστα Φρατζέσκο. Μέχρι και… παπουτσιές (σ.σ. γνωστός τρόπος επίθεσης με εκσφενδόνιση υποδήματος) είχαν ανταλλάξει.
Ο παίκτης που τον τρέλαινε περισσότερο από οποιονδήποτε ήταν ο Πέρσι Ολιβάρες. Συνηθίζει να πηγαίνει τις ομάδες του στο Άγιο Όρος και να κάνει πάνω από 3-4 αγιασμούς ετησίως. Έχει πνευματικό και ακούει τον πνευματικό. Ο πνευματικός του, του είπε να μην πάει στην ΑΕΚ το 2012. Πηγαίνει κάθε Κυριακή στην εκκλησία. Έχει πάντα στον πάγκο κομποσκοίνι και εικόνα της Παναγίας. Του αρέσει το τσίπουρο και το κρασί. Έχει δικά του αμπέλια. Έχει δηλώσει ότι δε θα δούλευε ποτέ σε Ολυμπιακό ή Άρη.
Κάπου εκεί ο διδάκτωρ – του άρεσε πολύ να τον αποκαλούν έτσι – διέκοψε τους εκστασιασμένους φοιτητές του, οι οποίοι έμοιαζαν να επιδίδονται σε διαγωνισμό (περιττών) γνώσεων και τους αποδέσμευσε. Με λίγη απορία, μια κάποια απογοήτευση, αλλά κυρίως με στωικότητα εκείνοι το δέχτηκαν και αποχώρησαν από την αίθουσα, συνεχίζοντας σε πηγαδάκια τη συζήτηση για τον Άγγελο Αναστασιάδη. Ο διδάκτωρ, έβαλε τα πόδια του στην έδρα, άνοιξε την εφημερίδα και άρχισε να διαβάζει!
Τι γνωρίζουμε για τον Άγγελο Αναστασιάδη!
«Πριν μερικούς μήνες έκλεισε τα 65 του χρόνια! Μια από τις πιο εμβληματικές προπονητικές φιγούρες της Ελλάδας, μπορεί να προκαλέσει ατελείωτες συζητήσεις για τη δουλειά του, τις συνήθειές του, την αξία του και την προσωπικότητά του. Κατά κάποιους, είναι αιώνια αδικημένος, δέσμιος των προκαταλήψεων και των πεποιθήσεων του. Δέσμιος της εμμονής του να επιτρέπει στα «πιστεύω» του να καλύπτουν την επί της ουσίας δουλειά του. Κακός προπονητής δεν είναι. Κακός προπονητής δεν ήταν ποτέ. Είτε πέτυχε, είτε απέτυχε σε ομάδες που δούλεψε, ουδέποτε κατηγορήθηκε ότι δε γνωρίζει πώς να επιτυγχάνει στόχους. Το βιογραφικό του, ατελείωτο. Ίσως μόνο ο Γιάννης Μαντζουράκης να τον ξεπερνάει σε συλλόγους και ποικιλομορφία. Αλλά κάποιοι άλλοι – οι πιο κακοί – θα σου πουν ότι ο 69χρονος Μαντζουράκης προσλήφθηκε στον Απόλλωνα Αθηνών και όχι στην Εθνική ομάδα. Είναι και αυτή μια άποψη!
Τι περιλαμβάνει το βιογραφικό του Αναστασιάδη; Καβάλα, Ιαλυσός, Εδεσσαϊκός, ΠΑΟΚ (Ι), Ηρακλής (Ι), Παναθηναϊκός, Ηρακλής (ΙΙ), ΠΑΟΚ (ΙΙ), Γιάννινα, Πλατανιάς, ΠΑΟΚ (ΙΙΙ), Λάρισα. Η τελευταία του εμπειρία από πάγκους ήταν δραματική. Έμεινε στον κάμπο για ένα μήνα και οκτώ παιχνίδια, σημαδεύτηκε η παρουσία του από τη νίκη επί του Ολυμπιακού και τα… χαμένο του γυαλιά στους πανηγυρισμούς και έφυγε σχεδόν με τον γνωστό τρόπο που φεύγουν οι περισσότεροι από την ΑΕΛ. Στις 29 Οκτωβρίου του 2016, δηλαδή δύο χρόνια πριν, χρονολογείται το τελευταίο ματς που έκατσε σε πάγκο συλλόγου και τώρα έρχεται η Εθνική ομάδα.
Για έναν άνθρωπο τόσο έντονο και έναν προπονητή τόσο ιδιόρρυθμο ενδεχομένως η θέση του ομοσπονδιακού να είναι πιο ενδεδειγμένη. Δεν έχει την καθημερινή τριβή με τους ποδοσφαιριστές, δεν προλαβαίνει να τους πάει στο… Άγιο Όρος, θα μιλάνε όλοι τη γλώσσα του και ίσως αν εστιάσει μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι, μια τόσο παράξενη πρόσληψη να αποδώσει. Ειδικά, αν δεν επιλέξει τον… βούρδουλα για τους παίκτες του και προσπαθήσει με μια πιο ελληνική προσέγγιση να τους ρίξει στο φιλότιμο. Ας μην ξεχνάμε πως ο Άγγελος Αναστασιάδης – αν και βέβαια αυτό ήταν κοντά μια δεκαετία πριν – διετέλεσε εκλέκτορας της Εθνικής Κύπρου επί εφτά χρόνια!
Από το 2004 ως το 2011 κράτησε η θητεία του, η οποία είχε τα σκαμπανεβάσματά της. Από τα εκπληκτικά προκριματικά του 2006 (για το Euro 2008) και από ανεπανάληπτες στιγμές θριάμβου για την Κύπρο μέχρι την κάκιστη παρουσία στα προκριματικά για το Euro 2012, που έφεραν εντέλει την απομάκρυνσή του. Η Κύπρος που είχε ξεκινήσει με εντυπωσιακή ισοπαλία στην Πορτογαλία δεν κατάφερε εντέλει να κερδίσει κανένα ματς στον όμιλο με τον Νίκο Νιόπλια να αντικαθιστά τον Αναστασιάδη από τον Μάρτιο του 2011.
Το όνομα του Έλληνα τεχνικού δεν πέφτει για πρώτη φορά στο τραπέζι και δεν είναι φρέσκια ιδέα της ΕΠΟ. Ο Γιώργος Καραγκούνης επέμενε να τον φέρει το 2015 πριν τον Σέρχιο Μαρκαριάν, ο Αναστασιάδης είχε συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ και ο Αναστασιάδης δεν αφήνει τον ΠΑΟΚ. Συνεπώς, το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να βοηθάει στον προγραμματισμό, όπως ο ίδιος είχε αποκαλύψει εκ των υστέρων. Τώρα, η πρόσκληση είναι για κάτι πολύ περισσότερο από τον επόμενο αντίπαλο για ένα φιλικό παιχνίδι ή το πρόγραμμα προπονήσεων. Η πρόκληση να αλλάξει το κύρος του Άγγελου Αναστασιάδη είναι μπροστά του. Είναι η τελευταία ευκαιρία να τον θυμούνται ως καλό προπονητή και όχι ως γραφικό θεοσεβούμενο».
Ο καθηγητής κοίταξε το ρολόι του και η ώρα ήταν πια περασμένη. Είχε ένα ραντεβού για συνέντευξη και έπρεπε να προετοιμαστεί ανάλογα. Σηκώθηκε βιαστικά από την άβολη καρέκλα, δίπλωσε την εφημερίδα, ένιωσε κάπως πικραμένος για το άρθρο και προχώρησε προς την έξοδο, που ένα τέταρτο πριν έφευγαν οι μαθητές του. Έξω από την πόρτα τον περίμενε καρτερικά ένας μαθητής, προσποιούμενος τάχα ότι διαβάζει.
- Κύριε Άγγελε, αλήθεια θα αναλάβετε;
Ο διδάκτωρ χαμογέλασε και σκέφτηκε όλες τις προηγούμενες παραδόσεις ύλης που είχε κάνει σε αυτή την αίθουσα.
«Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου», είπε και άνοιξε το βήμα του για να αποφύγει περισσότερες ερωτήσεις.