Από το επόμενο δευτερόλεπτο του θεσπέσιου γκολ του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου στη ρεβάνς του ημιτελικού, η στήλη επεσήμανε τον απολύτως υπαρκτό κίνδυνο επεισοδίων στο ΟΑΚΑ. Η επισήμανση βασίστηκε σε τρία κυρίαρχα ζητήματα:
1. Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ συναντήθηκαν στον προηγούμενο τελικό του Βόλου και οι εικόνες από την πεζογέφυρα του Πανθεσσαλικού, ακόμα στιγματίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Η «βεντέτα» των οπαδών τους, δεν είναι περσινή, αλλά μακροχρόνια. Και έχει πολύ βαθύτερες ρίζες.
2. Ο διακοπέντας αγώνας ΠΑΟΚ – ΑΕΚ της 11ης Μαρτίου 2018 και οι λεκτικές αντιπαραθέσεις στο δικαστικό γήπεδο, είναι πολύ πρόσφατες. Υποδαυλίζουν κατώτερα ένστικτα, δημιουργούν συγκρουσιακές συνθήκες και έχουν αφήσει τον ένα από τους δύο με το αίσθημα του αδικημένου, με την πικρή γεύση του χαμένου πρωταθλήματος. Παράλληλα ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ο Ιβάν Σαββίδης περνούν τη χειρότερη περίοδο των σχέσεών τους, μετά από μία τριετία απρόσκοπτης φιλίας. Η σύγκρουση είναι πλέον προσωπική, παρότι αποφεύγει ο ένας να επιτεθεί φραστικά στον άλλον. Οι στενοί τους συνεργάτες βρίσκονται σε μία διαρκή και άγονη αντιπαράθεση και το ποτήρι που ράγισε ποτέ δεν θα ξανακολλήσει.
3. Στα υπόγεια ρεύματα των συνδεσμίτικων κινημάτων των δύο "Δικεφάλων" παρατηρείται έντονη κινητικότητα. Ήδη ο αθλητικός εισαγγελέας Αθηνών Κ.Σιμιτζόγλου διενεργεί προκαταρκτική εξέταση για την ανάρτηση της Original στο Facebook. Πέρα από τους ακραίους, υπάρχουν προκλήσεις και από κάποιους που ουδείς περίμενε. Φαίνεται ότι η δίψα του τίτλου του πρωταθλητή λειτούργησε αγχωτικά και για τους δύο, ανεξάρτητα με την κατάληξη. Υπ’ αυτές τις συνθήκες το έδαφος είναι ιδιαιτέρως πρόσφορο για να καταγραφεί η 12η Μαΐου ως η αποφράς ημέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου από άποψη βιαιοτήτων. Παρά τα δρακόντεια αστυνομικά μέτρα και την κρατική επιμονή για λιγότερα εισιτήρια από αυτά που ζητούν οι δύο φιναλίστ, το «πράγματι» ασφαλές ΟΑΚΑ μοιάζει αδύναμο να απορροφήσει τους κραδασμούς του παραποδοσφαίρου.
Αν προσθέσει κανείς τα εγγενή και διαχρονικά προβλήματα στη διαιτησία και στην ποδοσφαιρική Δικαιοσύνη, οδηγείται σ’ ένα εκρηκτικό μίγμα που ουδείς ήθελε να διαχειριστεί. Μοιραία όμως υπάρχουν δύο θεσμικοί διαχειριστές: Ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης και ο πρόεδρος της ΕΠΟ Βαγγέλης Γραμμένος. Ο πρώτος έχει τη συνταγματική υποχρέωση της δημόσιας ασφάλειας και ο δεύτερος την ευθύνη της ποδοσφαιρικής ομαλότητας.
Διατείνονται ότι τους πιέζει η FIFAνα γίνει τελικός με φιλάθλους. Με φιλάθλους, όχι με οπαδούς. Αρα οι κύριοι Βασιλειάδης και Γραμμένος θα μπορούσαν να διοργανώσουν έναν τελικό με θεατές αποκλειστικά μαθητές Δημοτικού. Που ούτε μαχαίρια ούτε καδρόνια θα περάσουν στο ΟΑΚΑ.
Σε αυτή την κατεύθυνση όφειλαν να κινηθούν οι δύο εγγυητές της ομαλότητας και έπρεπε ήδη να έίχα πείσει τους κυρίους Μελισσανίδη και Σαββίδη ότι και δικό τους συμφέρον είναι να διοργανωθεί ένας τελικός με θεατές μαθητές Δημοτικού. Αν βαρυγκομούσαν, είναι πρόβλημά τους. Αν βαρυγκομούσε και η FIFA, θα έπρεπε να είχαν το θάρρος να της πουν ότι κανείς δεν δικαιούται να παίζει με τις ζωές των Ελλήνων πολιτών.
Ο κ. Βασιλειάδης και ο κ. Γραμμένος κουβαλούν βαρύ φορτίο μέχρι να τελειώσει ο τελικός του Κυπέλλου. Εκτός κι αν πίσω από την επιμονή να γίνει ένας τόσο υψηλής επικινδυνότητας αγώνας με τόσους οπαδούς, κρύβεται η κυβερνητική επιλογή να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από πολύ μεγαλύτερα πολιτικά ζητήματα και να βρει την ευκαιρία «διευθέτησης» ανοιχτών εθνικών θεμάτων.
