Σε αυτό το πλαίσιο ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης έδωσε άλλη μία παράταση στον εαυτό του. Σε νομοσχέδιο για διαστημικές δραστηριότητες (!), πέρασε τροπολογία στη Βουλή, μεταθέτοντας το ηλεκτρονικό εισιτήριο και την κάρτα φιλάθλου για την 31η Δεκεμβρίου 2018.
Αυτές οι δύο κυβερνητικές δεσμεύσεις, που αποτελούσαν και τα πιο ισχυρά σημεία του προεκλογικού αθλητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν πάρει αναβολή τρεις φορές. Ο νυν υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής όταν κατείχε τη θέση του κ. Βασιλειάδη, έκανε δικαίως σημαία κατά της αθλητικής βίας το ηλεκτρονικό εισιτήριο και την κάρτα φιλάθλου. Απέτυχε να ολοκληρώσει το έργο του και ο διάδοχός του το κάνει πάσα στον επόμενο υφυπουργό Αθλητισμού, καθώς θεωρείται αδύνατο (είτε λόγω ανασχηματισμού είτε λόγω εκλογών) ο κ. Βασιλειάδης να είναι στη θέση του το Γενάρη του 2019.
Αυτό ακριβώς γίνεται παντού στη δημόσια ζωή του τόπου. Κανείς δεν παίρνει το βάρος της ευθύνης, φροντίζει για διαρκείς παρατάσεις και ουδέποτε ολοκληρώνει τα όσα του έχουν ανατεθεί. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο και η κάρτα φιλάθλου ήταν η προμετωπίδα και των προηγούμενων κυβερνώντων, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Ουδέποτε ολοκληρώθηκαν γιατί δεν υπήρχε η πολιτική βούληση. Κάποιοι θέλουν τους χούλιγκανς στα γήπεδα γιατί με αυτόν τον τρόπο αποπροσανατολίζεται (περιστασιακά βέβαια) η συζήτηση για τα μείζονα προβλήματα της χώρας.
Τα επεισόδια στα γήπεδα δίνουν τη δυνατότητα στις εκάστοτε κυβερνήσεις να συσκοτίζουν τα σοβαρά γεγονότα (είτε οικονομικά είτε κοινωνικά). Όμως αυτό είναι χαρακτηριστικό ολοκληρωτικών καθεστώτων, όπως για παράδειγμα η κυβέρνηση του στρατηγού Βιντέλα το 1976 στην Αργεντινή, η ο ποία αντί να καταρρεύσει υπό την πίεση των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων, παρέμεινε για άλλα 4 χρόνια στην εξουσία μετά την πλασματική κατάκτηση του Μουντιάλ από την εθνική ομάδα της χώρας.