Είναι προφανές ότι τα τελευταία 3 χρόνια έγιναν κάποια βήματα από την ΕΠΟ (περισσότερο αναγκαστικού χαρακτήρα) με τη σύμβαση που υπέγραψε η Ομοσπονδία με τη Sportradar. Η Εταιρία Ανίχνευσης Στοιχηματικής Απάτης στέλνει απευθείας τους φακέλους της για τα χειραγωγημένα παιχνίδια και από εκεί και πέρα είναι θέμα της ποδοσφαιρικής, αλλά και της ποινικής δικαιοσύνης.
Δυστυχώς δεν υπήρξε ένα κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο ώστε η περαιτέρω διερεύνηση να είναι αποτελεσματική. Οι φάκελοι μοιράζονται στην Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, στην Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ και στους ποδοσφαιρικούς εισαγγελείς. Κανείς απ’ αυτούς δεν διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να αποκαλύψει τα πρόσωπα που στήνουν τα ματς.
Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν μαρτυρίες, όπως αυτές του αγώνα Ολυμπιακός – Βέροια το 2013. Οπότε η Δικαιοσύνη θα πρέπει να στραφεί σε άλλες μεθόδους, όπως κάνουν τα περισσότερα προηγμένα ποδοσφαιρικά κράτη.
Είναι αναγκαία πλέον και στην Ελλάδα η έννοια της πραγματογνωμοσύνης. Μόνο ειδικοί μπορούν να αντιληφθούν στο σύνολό τους στις εκθέσεις της Sportradar και ήδη η ποινική δικαιοσύνη έκανε κάποια πρώτα βήματα.
Θέλετε δύο παραδείγματα;
1. Στην Ισπανία οι εισαγγελείς λαμβάνουν πραγματογνωμοσύνες από στοιχηματικούς αναλυτές. Μόνον έτσι μπορούν να κατανοήσουν τον τρόπο με τον οποίο η στοιχηματική απάτη αλλοιώνει το αποτέλεσμα ενός αγώνα.
2. Στη Βρετανία έχουν χρησιμοποιηθεί και προπονητές ως πραγματογνώμονες. Μία ύποπτη φάση μπορεί να εξηγηθεί μόνο από έναν τεχνικό και φυσικά όχι από έναν εισαγγελέα.
Αν αυτά τα εργαλεία (και ενδεχομένως άλλα που θα προταθούν) δεν εισαχθούν στη διαδικασία της διερεύνησης των στημένων αγώνων, τότε οι εκθέσεις της στοιχηματικής απάτης θα αρχειοθετούνται διαρκώς.
