Υπάρχει όμως μία διάσταση που δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και η αιρετή διοίκηση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας θα τη βρει μπροστά της. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΕΠΟ οι αρμοδιότητες, τόσο του προέδρου, όσο και των μελών της είναι εξαιρετικά περιορισμένες.
Ηδη χάθηκε οποιαδήποτε σχέση με τη διαιτησία καθώς, η ΚΕΔ υπάγεται πλέον απευθείας στη FIFA. Αντί για ανεξαρτητοποίηση της διαιτησίας ζούμε μία περίοδο περίεργης αυτοδιοίκησης υπό διεθνή εποπτεία. Μάλιστα έγινε γνωστό ότι ουδείς παράγων θα μπορεί πλέον να μετέχει στα ζητήματα διαιτησίας.
Παράλληλα η νεοεκλεγμένη διοίκηση της Ομοσπονδίας θα βρίσκεται υπό το άγρυπνο μάτι μιας τρόικας που ονομάζεται Επιτροπή Παρακολούθησης. Όπως ξεκαθάρισε ο πρόεδρός της Μπιόρν Βασάλο, η Επιτροπή θα μπορεί και να εποπτεύει και να παρεμβαίνει. στα πεπραγμένα της διοίκησης και στην εφαρμογή του καταστατικού της ΕΠΟ.
Η αποδυνάμωση του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας επιβεβαιώνεται και από τη δραματική μείωση των εκλεκτόρων, καθώς εκεί που θα πηγαίναμε σε απλή αναλογική και 5.000 ψηφοφόρους, καταλήξαμε σε 71 πρόσωπα που αποφασίζουν κάθε 4 χρόνια για τις τύχες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Να ήταν μόνον αυτό; Ο νέος πρόεδρος που θα εκλεγεί την Παρασκευή θα βρεθεί ενώπιον τετελεσμένων γεγονότων ακόμη και σε θέματα καθημερινής λειτουργίας, καθώς η Επιτροπή Εξομάλυνσης βιάστηκε να τον δεσμεύσει με τέσσερις χορηγικές συμβάσεις. Πρόκειται για τις συμφωνίες με εταιρίες που θα ντύνουν τους διαιτητές, θα πουλάνε μπάλες στις ομάδες της Γ’ Εθνικής, θα επιλέγουν τις στολές των διεθνών και θα αποφασίζουν ποια μπύρα μας αρέσει.
Ο πρόεδρος της ΠΔΕ/ΕΠΟ Γιάννης Δρόσος έδειξε μία εντυπωσιακή ετοιμότητα στην υπογραφή αυτών των συμβάσεων, τη στιγμή που πιάστηκε αδιάβαστος ως καθηγητής της Νομική, με βάση την απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών για το καταστατικό της Ομοσπονδίας, το οποίο εγκρίθηκε εν μέρει.
Ο κ. καθηγητής υπέπεσε σε δύο νομικές αβλεψίες, όπως τουλάχιστον διαπίστωσε το αρμόδιο δικαστήριο: α) Το καταστατικό προέβλεπε ότι δεν δικαιούνται συμμετοχής στα όργανα του ποδοσφαίρου όσοι έχουν τελεσίδικες καταδίκες, ενώ ο νόμος Φλωρίδη αρκείται σε παραπεμπτικό κακουργηματικό βούλευμα και β) το καταστατικό μιλούσε για απαλλαγή των καθηκόντων των αθλητικών δικαστών "οποτεδήποτε από τη γενική συνέλευση της ΕΠΟ", ενώ ο νόμος Κοντονή δίνει αυτή τη δυνατότητα μόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών.