MENU

Είναι λογικό ο μέσος φίλαθλος να δυσκολεύεται να διακρίνει τις τεράστιες διαφορές της ποινικής δικαιοσύνης με την πειθαρχική. Σ’ ένα ποινικό δικαστήριο μπορούν να κατηγορηθούν μόνο φυσικά πρόσωπα, ενώ σ’ ένα πειθαρχικό μπορεί να διαγνωσθεί και η υπαιτιότητα των ομάδων.

Όμως η βασική διαφορά έχει να κάνει με το γεγονός ότι στα πειθαρχικά δικαιοδοτικά όργανα αρκούν οι ενδείξεις, καθώς η αποδεικτική διαδικασία αφορά αποκλειστικά και μόνο το ποινικό μέρος. Δηλαδή μπορεί το ίδιο φυσικό πρόσωπο για τα ίδια αδικήματα να καταδικαστεί στο πειθαρχικό και να αθωωθεί στο ποινικό.

Αυτό συνέβη στην Ιταλία με τον διαβόητο Λουτσιάνο Μότζι. Ο εκτελεστικός διευθυντής της Γιουβέντους καταδικάστηκε με βαρύτατη πειθαρχική ποινή για την εμπλοκή του στο μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό σκάνδαλο της χώρας και πέντε χρόνια αργότερα αθωώθηκε στο ποινικό δικαστήριο. Μιλάμε για δύο ανεξάρτητες πηγές της Δικαιοσύνης, οι οποίες μπορούν να κρίνουν με διαφορετικό τρόπο. Μάλιστα η εμπλοκή Μότζι παρέσυρε και τη Γιουβέντους στον υποβιβασμό.

Η ιταλική ποδοσφαιρική δικαιοσύνη δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να εφαρμόσει της επιταγές της FIFA και της UEFA. Οι δύο υπερεθνικές ομοσπονδίες θεωρούν ότι με ενδείξεις και μόνον, μπορούν τα δικαιοδοτικά όργανα να επιβάλλουν κυρώσεις σε φυσικά πρόσωπα και ομάδες, χωρίς να περιμένουν τα συνήθως αργόσυρτα ποινικά δικαστήρια. Μάλιστα οι πειθαρχικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, το πολύ ένα μήνα μετά τη γνωστοποίηση των ύποπτων ενεργειών.

Η ελληνική πατέντα να περιμένει κάθε φορά την κρίση της ποινικής δικαιοσύνης είτε μέσα από διώξεις είτε μέσα από βουλεύματα, είναι ένα εφεύρημα αποποίησης ευθυνών και παρελκυστικής τακτικής. Αλλωστε ο Μπλάτερ και ο Πλατινί τιμωρήθηκαν βαρύτατα από τις ομοσπονδίες στις οποίες ήταν προϊστάμενοι, χωρίς να έχει υπάρξει καν εισαγγελική δίωξη.

Η λογική των πειθαρχικών κυρώσεων στο ποδόσφαιρο συνίσταται σε δύο επιπρόσθετα στοιχεία, τα οποία δικαίως δεν τα λαμβάνει υπ' όψιν της η ποινική διαδικασία: Η προληπτική προστασία του προϊόντος και ο παραδειγματισμός που οδηγεί στην αποτροπή παρόμοιων εκφυλιστικών φαινομένων.

Το ψέμα βγάζει λουλούδια, αλλά δεν βγάζει καρπούς