Οι βαθύτατοι στοχαστές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου έχουν ένα θεώρημα: Το αποτέλεσμα μετράει. Σε ένα χρόνο, δύο χρόνια, τρία χρόνια, άντε πέντε το πολύ, κανείς δε θα θυμάται αν έπαιξες καλά, αν σε αδίκησε ο διαιτητής ή αν είχες απουσίες. Καλά τα θεωρήματα, αλλά η πράξη διαφέρει. Το sdna.gr δε θα γυρίζει ένα, δύο ή πέντε χρόνια στο παρελθόν, αλλά μια ολόκληρη δεκαετία.
Ναι, γυρίζει το χρόνο δέκα χρόνια πίσω και συγκρίνει σε πέντε σημεία την εμφάνιση του Ολυμπιακού με την τότε κραταιά Ρεάλ Μαδρίτης με τη χθεσινή απέναντι στην τώρα εν μέρει κραταιά Μπαρτσελόνα. Ήταν 24 Οκτωβρίου του 2007 στην 3η αγωνιστική των ομίλων του Champions League, είναι/ήταν 18 Οκτωβρίου του 2017 στην 3η αγωνιστική των ομίλων του Champions League. Με δύο γκολ διαφορά έχασε χθες, με δύο γκολ είχε χάσει και το 2007. Τι έχουν να πουν οι βαθύτατοι στοχαστές περί τούτου;
1. Περασμένα μεγαλεία…
Θα εξαντλήσουμε τις δικαιολογίες, πριν περάσουμε στο κυρίως θέμα, ώστε να μην χρειαστεί να τις αναφέρει κανείς εκ των υστέρων. Η Ελλάδα δεν είχε μπει ακόμα στην εποχή της κρίσης, η φορολογία των ποδοσφαιριστών δεν ήταν τόσο υψηλή και ο Ολυμπιακός μπορούσε να προσελκύσει μεγάλα ονόματα. Ωραία; Ωραιότατα. Το πρώτο σημείο σύγκρισης, λοιπόν, είναι οι έντεκα ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με τα ερυθρόλευκα. Νικοπολίδης, Πατσατζόγλου, Ζούλιο Σέζαρ, Ραούλ Μπράβο, Παρασκευάς Άντζας, Βασίλης Τοροσίδης, Ιεροκλής Στολτίδης, Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, Κριστιάν Λεντέσμα, Λουτσιάνο Γκαλέτι και Λομάνα Λούα Λούα. Αυτοί ήταν οι έντεκα βασικοί του Τάκη Λεμονή και το μόνο που μπορείς να τους χρεώσεις είναι ότι δεν είχαν… μεταπωλητική αξία! Οι αλλαγές του Έλληνα προπονητή σε εκείνο το ματς ήταν ο Μιχάλ Ζεβλάκοφ, ο Λιονέλ Νούνιες και ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς!
Ο Ολυμπιακός μέσα σε δέκα χρόνια έχει κάνει βουτιά στο χρηματιστήριο. Η χθεσινή του ενδεκάδα απαρτιζόταν από τους Προτό, Μποτία, Ρομαό, Ελαμπντελαουί, Κούτρη, Νικολάου, Οτζίτζα, Ζιλέ, Ανδρούτσο, Καρσελά, Ζντίελαρ και μπήκαν στο παιχνίδι ως αλλαγή οι Τζούρτζεβιτς, Πάρντο και Φορτούνης. Ποιος από τους χθεσινούς 14 θα έπαιζε το 2007; Και ποιος από το 2007 δε θα ήταν βασικός στην ομάδα του 2017; Και αναφερόμαστε σε μια δεκαετία γεμάτη Champions League, γεμάτη έσοδα και γεμάτη από εμπειρίες και παραστάσεις. Κι όμως, το αγωνιστικό επίπεδο του Ολυμπιακού μοιάζει να είναι κάθε πέρυσι και καλύτερο.
2. Όπου φύγει, φύγει!
Το Καμπ Νου είναι ένα κατηφορικό γήπεδο και σαφέστατα ουδείς θέλει να φύγει σε μια βαριά ήττα. Βαριά ήττα γνώρισε και η Άντερλεχτ από την Παρί Σεν Ζερμέν, αλλά όσοι είδαν το ματς έκαναν λόγο για μαγική εικόνα. Ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε στη Βαρκελώνη και έπαιξε το παιχνίδι επί 90 λεπτά με στόχο να δεχτεί όσο πιο λίγα τέρματα μπορούσε. Στο φινάλε έχασε με 3-1, οι Ισπανοί τον χλευάζουν, αλλά όλοι ήταν ικανοποιημένοι. Ξεκινώντας από τον Τάκη Λεμονή, ο οποίος ένιωθε σπουδαία επειδή οι… οπαδοί των ερυθρολεύκων τραγουδούσαν.
«Η ήττα είναι πάντα ήττα. Ξέραμε ότι εκ των προτέρων τις δυσκολίες απέναντι σε μία τέτοια ομάδα. Νομίζω ότι το γεγονός ότι στο 1-0 που ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο και μέχρι το δεύτερο γκολ, το ότι ακουγόντουσαν στο γήπεδο οι οπαδοί μας και ήταν πολύ ευχαριστημένοι από την εικόνα της ομάδας, νομίζω ότι ήταν κάτι θετικό. Σε γενικές γραμμές κάναμε μία προσπάθεια απέναντι στην καλύτερη ομάδα του κόσμου».
Ας ξεκινήσουμε από το μάλλον αυτονόητο ότι καλύτερη ομάδα του κόσμου δεν μπορεί να είναι η ομάδα που βγήκε εκτός Champions League από τα προημιτελικά και που δεν πήρε καν το πρωτάθλημα Ισπανίας. Η δική της αποτυχία σαφώς και δεν αμβλύνει τη χαώδης απόσταση που υπάρχει με τον Ολυμπιακό ή οποιαδήποτε ελληνική ομάδα. Και συνεχίζουμε με την αναδρομή στο 2007. Ο Τάκης Λεμονής ήταν και τότε προπονητής και είχε να αντιμετωπίσει τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα στη σεζόν που είχε ολοκληρωθεί και θα το κατακτούσε και το 2008. Τότε, δεν είχε απέναντι του μια από τις καλύτερες ομάδες του κόσμου;
Κι όμως, πήγε στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» για να παίξει ποδόσφαιρο. Δεν επέλεξε επιθετική τακτική, όμως είχε καθαρό φορ στο γήπεδο και είχε μέσους που μπορούν να παράγουν φάσεις. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η πλήρης αποθέωση του ποδοσφαίρου, του Ολυμπιακού και του θράσους κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική. Γιατί η ποδοσφαιρική λογική από το 13ο λεπτό, όταν αποβλήθηκε ο Βασίλης Τοροσίδης, θα επίτασσε όλοι πίσω και ό,τι σώσουμε. Ο Ολυμπιακός του Τάκη Λεμονή έκανε το αντίθετο και το 4-2 ήταν απόρροια της κλάσης του Ίκερ Κασίγιας που απέτρεψε το 3-3. Ο Ολυμπιακός με παίκτη λιγότερο για σχεδόν 80 λεπτά έβγαλε φάσεις, προηγήθηκε μέσα στη Μαδρίτη, άγγιξε την ισοφάριση και τελείωσε το ματς με Τζόρτζεβιτς, Γκαλέτι, Νούνιες, Κοβάσεβιτς στο γήπεδο.
Έπαιξε για να πάρει κάτι από το παιχνίδι κι όχι για να γλιτώσει ό,τι μπορεί. Είναι, όμως, κι αυτό κομμάτι από το σημεία των καιρών. Άλλο να μπαίνει από τον πάγκο ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς και άλλο ο Τζούρτζεβιτς.
3. Made in Greece!
Το παιχνίδι τελείωσε και το… ποίημα ήταν σχεδόν ίδιο με εκείνο που ακολούθησε το ματς με τη Γιουβέντους. Ο Σάββας Θεοδωρίδης να μιλάει για τη διαιτησία και ο Τάκης Λεμονής να εστιάζει στο επόμενο ματς για το ελληνικό πρωτάθλημα. «Κάναμε μία προσπάθεια απέναντι στην καλύτερη ομάδα του κόσμου και οφείλουμε αυτή τη στιγμή να γυρίσουμε πίσω στην Αθήνα και να σκεφτούμε τον ΠΑΟK». Ίσως, λοιπόν, κάποιος ισχυριστεί ότι για τον Ολυμπιακό προέχει αυτή τη στιγμή να καλύψει το χαμένο έδαφος στη Super League και γιατί να κυνηγάει χίμαιρες, όταν προέχει να πιάσει… κορυφή;
Η απάντηση έρχεται και πάλι στο 2007. Εκεί, όχι, μην ψάχνετε κάποιον πρωταγωνιστή του Ολυμπιακού να μιλάει για το προσεχές ματς στην Ελλάδα, ούτε τον Σάββα Θεοδωρίδη να διαμαρτύρεται για τη διαιτησία. Πριν το ματς με τη Ρεάλ ο Ολυμπιακός βρισκόταν τέσσερις βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο ΑΕΚ! Σημαδιακά, δε, είχε 11 βαθμούς και η Ένωση 15 μετά από πέντε ματς. Στην έκτη αγωνιστική ταξίδευε στην Κρήτη για να παίξει με τον Εργοτέλη και δε νίκησε (σ.σ. ισοπαλία 3-3). Έμεινε έξι βαθμούς πίσω από την κορυφή, αλλά η ζωή συνεχίστηκε…
Και οι οπαδοί του Ολυμπιακού έχουν να θυμούνται εκείνη τη σεζόν με τα διπλά περηφάνειας στο Champions League και όχι την… προσήλωση στο επερχόμενο ελληνικό ντέρμπι.
4. Περηφάνεια και προκατάληψη!
Ο Ολυμπιακός έχασε 3-1 από την Μπαρτσελόνα και ο Μποτία ένιωθε ότι μπορεί να χαμογελάει. Ο Τάκης Λεμονής ήταν εν μέρει ικανοποιημένος γιατί οι οπαδοί φώναζαν στο πέταλο, οι μικροί ενθουσιασμένοι – και καλά έκαναν – για την εμπειρία και οι Ισπανοί παίκτες χαλαροί και ωραίοι έφευγαν από το γήπεδο χωρίς το παραμικρό άγχος στα 90 λεπτά που είχαν προηγηθεί. Προσοχή: Μιλάμε για ένα ματς που ο Ολυμπιακός έπαιζε με παίκτη παραπάνω για 60 λεπτά εν συγκρίσει με εκείνο που έπαιζε με παίκτη λιγότερο για 80 λεπτά! Κι όμως τότε, οι πρωταγωνιστές του Ολυμπιακού ήταν απογοητευμένοι και εκείνοι της Ρεάλ ανακουφισμένοι.
«Είναι ανάμεικτα τη συναισθήματα. Μπορούσαμε να πάρουμε κάτι παραπάνω. Από την άλλη, ο τρόπος που παίξαμε ήταν τέτοιος που μας έκανε να νιώσουμε υπερήφανοι. Ήταν πολύ καλή η προσπάθεια που κάναμε παίζοντας με 10 παίκτες. Σε καμία στιγμή δεν δείξαμε ότι φοβηθήκαμε τη Ρεάλ. Υπάρχουν παιχνίδια που τα κερδίζουμε αλλά δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την απόδοση μας και άλλα που χάνουμε και είμαστε ικανοποιημένοι από την προσπάθεια. Δεν μπορώ να περιγράψω με δυο ή τρεις λέξεις αυτό που έγινε σήμερα. Θα σας πω όμως αυτό που είπα στους παίκτες μου στα αποδυτήρια, ότι είμαι πολύ υπερήφανος και θα πρέπει και εκείνοι να είναι υπερήφανοι για την ομάδα».
Τα παραπάνω είχε δηλώσει στη συνέντευξη Τύπου ένας διόλου φοβικός Τάκης Λεμονής για την ομάδα του και τα ίδια αισθάνονταν όλοι οι παίκτες του μετά το βράδυ της 24ης Οκτωβρίου του 2007.
Λουτσιάνο Γκαλέτι: «Είμαι υπερήφανος γι’ αυτό που έδειξε ο Ολυμπιακός σε αυτό το γήπεδο. Πατήσαμε καλά τα πόδια μας και μπορούσαμε να πάρουμε κάτι καλύτερο. Έχω παίξει το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας μου στο Μπερναμπέου. Αυτή τη στιγμή αισθανόμαστε καλύτερα από τη Ρεάλ μέσα στο γήπεδο».
Αντώνης Νικοπολίδης: «Η ομάδα κερδίζει αυτοπεποίθηση. Αντιστέκεται, κοιτάζει τον αντίπαλο στα μάτια. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός έχει μια καλή παρουσία εκτός έδρας, η ομάδα πιστεύει στις δυνατότητές της. Μας βοήθησε το διπλό στη Βρέμη. Πιστεύουμε στην ομάδα μας και δουλεύουμε για το μέλλον. Σήμερα ήμασταν πειθαρχημένοι και κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε μέχρι τέλους. Στο τέλος δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε και γι’ αυτό ρισκάραμε για να ισοφαρίσουμε».
Κι αν όλα τα παραπάνω είναι αναμενόμενα, ο Ίκερ Κασίγιας μπορεί να βάλει τον επίλογο των δηλώσεων για να δώσει όλη την έμφαση που χρειάζεται: «Ο Ολυμπιακός ήταν εκπληκτικός σήμερα, αλλά ευτυχώς κερδίσαμε. Μας δυσκόλεψε, είναι μια πολύ καλή ομάδα, με εξαιρετικούς παίκτες».
5. Hablas Español
Τα ισπανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης κατακεραυνώνουν σήμερα τον Ολυμπιακό για την απόδοσή του και την τακτική του απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Πριν δέκα χρόνια μια ήττα και πάλι με δύο γκολ διαφορά, έκανε τα ευρωπαϊκά μέσα να αποθεώνουν την ομάδα του Τάκη Λεμονή, παρότι είχε ηττηθεί από τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Marca: «Ο Ρομπίνιο, που βρισκόταν στο μάτι του κυκλώνα του Μπερναμπέου μετά το γλέντι του στη Βραζιλία, κέρδισε την συγχώρεση του γηπέδου. Ο Βραζιλιάνος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία που του έδωσε ο Σούστερ και επέστρεψε κόντρα στον Ολυμπιακό με δύο γκολ (4-2). Η Ρεάλ υπέφερε μέχρι το τέλος, ο Κασίγιας απέτρεψε την ισοφάριση στο 91’ απέναντι σε μία ελληνική ομάδα που έπαιζε με δέκα από το 12».
AS: «Ο Ρομπίνιο χόρεψε στο Μπερναμπέου και το θράσος του, καθώς και μία εκπληκτική απόκρουση του Κασίγιας έδωσαν στην Ρεάλ Μαδρίτης που υπέφερε τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό, που αγωνίστηκε για σχεδόν 80 λεπτά με δέκα παίκτες. Η ομάδα του Σούστερ εξακολουθεί να χρειάζεται παιχνίδια».
Χαρακτηριστική είναι και η λεζάντα της φωτογραφίας από την απόκρουση του Ίκερ Κασίγιας στο γυριστό του Ντάρκο Κοβάσεβιτς, στην οποία αναφέρεται πως ο Ισπανός γκολκίπερ «έσωσε τη Ρεάλ από την ελληνική τραγωδία». Η παραλίγο... τραγωδία της Ρεάλ, ήταν ένα έπος του Ολυμπιακού, το οποίο - παρά την ήττα - όλοι αναγνώρισαν. Το χθεσινό ήταν ένα κακοφτιαγμένο έργο, που απλώς όλοι έπρεπε να αποδεχτούν.
