MENU

Αρκετοί ποδοσφαιριστές της ηλικίας του προσπαθούν να… πλασάρουν τον εαυτό τους και εκτός αγωνιστών χώρων. Ο Χρήστος όμως, σέβεται το επάγγελμά του και τη φανέλα του Παναθηναϊκού την οποία φοράει, προσπαθεί να είναι ταπεινός και αν ήθελε lifestyle «θα γινόμουν τραγουδιστής ή ηθοποιός» λέει κατηγορηματικά.

Έχει στο πλευρό του την εντυπωσιακή Σοφία, η οποία δηλώνει η πιο φανατική θαυμάστριά του! Τα μπλε μάτια της, ήταν εκείνα που μαγνήτισαν από την πρώτη στιγμή τον νεαρό άσου του Τριφυλλιού. Εκείνη την κέρδισε ο χαρακτήρας του, καθώς είτε ήταν φοιτητής είτε έκανε κάποιο άλλο επάγγελμα, πάλι θα έβαζε γκολ στην καρδιά της. 

-Θυμάσαι την πρώτη μέρα γνωριμίας σου με τον Xρήστο; Πώς έγινε;

 «Βρισκόμασταν στο ίδιο μαγαζί και στην παρέα μου ήταν ένας κοινός γνωστός μας ο οποίος μας σύστησε». -Ποιος έκανε το πρώτο βήμα;

 «Την στιγμή που ήταν να φύγει ο Χρήστος με την παρέα του, ήρθαν στο τραπέζι να χαιρετήσουν και ο κοινός μας γνωστός τους πρότεινε να κάτσουν λίγο ακόμα μαζί μας. Ως το πιο κοινωνικό άτομο της παρέας προσπάθησα να τους κάνω να νιώσουν άνετα, και τους ρώτησα αν θέλουν να πιουν κάτι. Δεν μπορώ να πω ότι μιλήσαμε ιδιαίτερα στο μαγαζί αλλά όταν φύγαμε μου έστειλε να δει αν έφτασα και έτσι ξεκινήσαμε την επικοινωνία μας».-Τι σε κέρδισε στον Χρήστο; 

«Γνωρίζοντας κάποιον στην αρχή, κοιτάμε την εξωτερική εμφάνιση. Με το πέρασμα του χρόνου και γνωρίζοντας καλύτερα τον Χρήστο, αυτό που με κέρδισε ήταν ο χαρακτήρας του και πόσο ευγενικός και προσγειωμένος ήταν. Πάνω απ’ όλα είναι παιδί με αρχές κάτι που σπανίζει στις μέρες μας και αυτό που με γοήτευσε ήταν οι ευαισθησίες του». 

-Εσύ Χρήστο, τι βρήκες στη Σοφία που μέχρι τώρα δεν είχες βρει σε άλλη κοπέλα;

«Όταν την πρωτοείδα ξαφνιάστηκα γιατί έχει πολύ όμορφο πρόσωπο και άλλα πολλά που μου αρέσουν σε μια κοπέλα. Είναι γλυκιά με όλους! Επίσης το πρώτο πράγμα που πρόσεξα ήταν τα μάτια της, είναι πολύ ωραία και εντυπωσιακά». -Βλέπετε σοβαρά τη σχέση σας;

Χρήστος «Είμαστε μαζί έναν χρόνο και είμαστε καλά.  Όπως όλα τα ζευγάρια έτσι και εμείς έχουμε τις δυσκολίες μας, αλλά αυτά ξεπερνιούνται. Φυσικά και την βλέπουμε σοβαρά αλλιώς δεν θα ήμασταν μαζί». -Σοφία, πόσο μετράει για σένα το γεγονός ότι ο Χρήστος είναι ποδοσφαιριστής;

 «Για μένα δεν μετράει καθόλου το ότι είναι ποδοσφαιριστής . Είτε σπούδαζε είτε έκανε κάποια άλλη δουλειά πάλι μαζί του θα ήμουν και θα τον στήριζα!».-Ποια είναι η σχέση σου με το ποδόσφαιρο αφού τον γνώρισες; 

«Η αλήθεια είναι ότι ανέκαθεν υποστήριζα τον Παναθηναϊκό απλά τώρα έχω αγαπήσει την ομάδα μας ακόμα πιο πολύ. Φέτος δεν έχασα κανένα παιχνίδι και δηλώνω η πιο φανατική θαυμάστρια του Χρήστου μου. Μπορείς να μου κάνεις ότι ερώτηση θες όσο αναφορά την ορολογία του ποδοσφαίρου, εκτός από το οφσάιντ που το γνώριζα ήδη (γελάει).-Πόσο εύκολο είναι να διαχειρίζεσαι την προβολή του;

«Εγώ από την αρχή δεν εξέλαβα αρνητικά αυτό το ζήτημα. Χαίρομαι όταν ο κόσμος εκδηλώνει τον θαυμασμό του και καμαρώνω γι’ αυτό. Ούτως η άλλως η προβολή είναι μέρος αυτής της δουλειάς, αρκεί βέβαια κάποιος να την εκμεταλλεύεται θετικά ως προς την δουλειά του ,όπως κάνει ο Χρήστος δηλαδή, και όχι με τρόπους που δεν αρμόζουν σε έναν επαγγελματία αθλητή».-Σοφία, αν ο Χρήστος δεχόταν πρόταση από το εξωτερικό, δεδομένης της κατάστασης και στην Ελλάδα, θα τον ακολουθούσες; Θα πήγαινες μαζί του στο εξωτερικό; 

«Είναι ήδη κάτι το οποίο έχει συζητηθεί σε υποθετικές πάντα γραμμές μεταξύ μας. Αν και εφόσον ένα ζευγάρι είναι καλά μεταξύ του δεν υπάρχει χώρος για αυτές τις ερωτήσεις. Θα τον ακολουθούσα εφόσον αυτό θα ήταν καλό για εκείνον, την επαγγελματική του καριέρα και εξέλιξη». 

-Χρήστο, είσαι πιο ήρεμος εντός των αγωνιστικών χώρων λόγω της σχέσης σου με την Σοφία;

«Νομίζω ότι αυτό δεν έχει να κάνει! Μπορεί σε μια φάση να εκνευριστείς. Ποδόσφαιρο είναι και βγάζεις αυτά που νιώθεις εκείνη την στιγμή».-Είσαι ικανοποιημένος με την απόδοση σου;

«Πιστεύω ότι όταν άρχισα να παίζω συνεχόμενα παιχνίδια, για τους επόμενους τέσσερις μήνες πήγα πολύ καλά. Μετά ήρθε ο αποκλεισμός από την Ξάνθη. Έπειτα από εκείνο το ματς, για ένα διάστημα δεν έπαιζα. Η αλήθεια είναι με είχε πάρει από κάτω αλλά μέσα από την προσπάθεια στις προπονήσεις, ο προπονητής με εμπιστεύτηκε και πήρα και άλλα παιχνίδια. Συνολικά νομίζω ότι ήταν μια καλή χρονιά για μένα με πολλά ματς».-Σε ενοχλεί η κριτική του κόσμου ή σε κάνει καλύτερο;

«Εντάξει, η κριτική του κόσμου πάντα υπάρχει σε όλες τις χώρες! Αλλά το θέμα είναι το πως κάνεις κριτική. Εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί αλλά ούτε με κάνει και καλύτερο. Ξέρω τις αδυναμίες μου και ξέρω τι μπορώ να κάνω».-Ποια είναι η σχέση σου με το lifestyle; Σου αρέσει να «πουλάς» τον εαυτό σου εκτός γηπέδου; 

«Καταρχάς στην Ελλάδα έχουμε χάσει την έννοια του lifestyle και του ποδοσφαιριστή ! Ο ποδοσφαιριστής είναι για να κάνει την προπόνηση του να παλεύει μέσα στο γήπεδο και να γίνεται καλύτερος. Από κει και πέρα επειδή παίζεις σε μια μεγάλη ομάδα ή σε μια μικρότερη και γίνεσαι αναγνωρίσιμος από τον κόσμο, δεν σημαίνει ότι ξαφνικά πρέπει να αλλάξει η συμπεριφορά σου. Αντιθέτως θα πρέπει να είσαι ταπεινός γιατί γίνεσαι πρότυπο για τα παιδάκια. Και επειδή ρωτάς και για μένα αν μου αρέσει να… πουλάω μούρη, νομίζω ότι δεν έχω δώσει ποτέ κανένα δικαίωμα εκτός αγωνιστικού χώρου και αυτοί που με ξέρουν γνωρίζουν καλύτερα απ’ τον καθένα το πως είμαι».-Πιστεύεις πως στην Ελλάδα οι ποδοσφαιριστές λόγω κρίσης και όχι ιδιαίτερης αίγλης πλέον, είναι λογικό να ποντάρουν τόσο στο lifestyle;

«Να ποντάρουν στο lifestyle γιατί; Εμένα από μικρός μου άρεσε το ποδόσφαιρο.  Αν ήθελα το lifestyle θα γινόμουν ηθοποιός η τραγουδιστής! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν αρχίζεις και γίνεσαι αναγνωρίσιμος είναι λογικό να σε προσεγγίζουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που είναι μέσα στο χώρο του lifestyle.  Από κει και πέρα εξαρτάται μόνο από τον εαυτό σου πως θα το διαχειριστείς».-Πόσο ταπεινός πρέπει να είναι ένας ποδοσφαιριστής; Πως κρίνεις εσύ τον χαρακτήρα σου και τι σημαίνει ταπεινότητα για σένα;

«Πιστεύω ότι πιο σημαντικό σε αυτό το κομμάτι όπως είπα και πριν, είναι ότι πρέπει να είσαι ταπεινός γιατί γίνεσαι πρότυπο για μικρά παιδάκια. Όταν ο γονιός έρχεται στο γήπεδο με το παιδί του να παρακολουθήσει έναν αγώνα και αυτό το παιδί φαντάζεται κάποια μέρα να παίξει και αυτό ποδόσφαιρο και βλέπει έναν από εμάς να τον νοιάζει μόνο το μαλλί, το τατουάζ και πως θα εμφανιστεί στην κάμερα, δεν είναι το καλύτερο. Εγώ είμαι ταπεινός, άσχετα αν κάποιες φορές νευριάζω μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Νομίζω αυτό είναι φυσιολογικό γιατί είναι ένα παιχνίδι που εκφράζεις  τα συναισθήματα σου». 

-Πως κρίνεις την αγάπη των γυναικών προς τους ποδοσφαιριστές;

«Ωραία ερώτηση. Κατά την γνώμη μου είναι τελείως διαφορετικό οι κοπέλες που έρχονται στο γήπεδο για να υποστηρίξουν την ομάδα τους από τις άλλες που τις ενδιαφέρει μόνο η κάμερα. Δεν μου φαίνεται κακό να σου αρέσει ένας ποδοσφαιριστής. Αλλά να σου αρέσει επειδή είναι αθλητής, επειδή είναι επαγγελματίας και όχι επειδή έχει δόξα και βγάζει κάποια χρήματα».

Χατζηανδρέου-Δώνης: Μάτια μπλε και πράσινη φανέλα!