Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πάρεις αυτό που αξίζεις και πολλοί επίσης να μην πάρεις αυτό που δεν αξίζεις. Και μετά, υπάρχει και η ΑΕΚ. Η ομάδα που δε θα πάρει ποτέ κάτι που δεν αξίζει και δε θα το πάρει με τον πλέον επίπονο, σαδιστικό και διαστροφικό τρόπο. Αλλάζει αυτό κάτι ως προς τα δεδομένα; Ως προς την αλήθεια; Όχι! H AEK δεν έδειξε σε κανένα σημείο της σεζόν ότι είναι καλύτερη από τον Άρη τον Παναθηναϊκό. Κέρδισε μόλις δύο ντέρμπι – αμφότερα στο ΟΑΚΑ, κόντρα στον Άρη και τον Παναθηναϊκό. Μπήκε στα πλέι οφ με έναν στόχο, ο οποίος ήταν αυτοσκοπός. Να πάρει την τρίτη ή την τέταρτη θέση και να βγει στην Ευρώπη. Το κατάφερε; Όχι!
Σε ένα μίνι πρωτάθλημα δέκα αγώνων, από τους οποίους έχουν παιχτεί μέχρι τώρα οι εννέα, η ΑΕΚ κέρδισε μόνο τον ΠΑΣ Γιάννινα. Αν εσύ φερθείς στη μοίρα που επιμένει να σου δίνει ευκαιρίες τόσο αχάριστα, γιατί να σου φερθεί εκείνη λιγότερο σαδιστικά; Η ΑΕΚ μπορούσε να ορίσει τη μοίρα της νωρίς στα πλέι οφ κι έχασε στην έδρα της από τον Άρη. Μπορούσε να πάρει το αποτέλεσμα που θα της έδινε προβάδισμα για την μάχη του ευρωπαϊκού εισιτηρίου, ωστόσο δεν κατάφερε ούτε να κερδίσει, ούτε να σκοράρει απέναντι στον Παναθηναϊκό. Κι ενώ κατόρθωνε να φεύγει με ισοπαλίες από έδρες όπου συνήθως έχανε, όπως το Καραϊσκάκη, η Λεωφόρος και η Τούμπα, έχυνε την καρδάρα με το γάλα κάθε φορά που αντίκριζε κατάματα την επιτυχία.
Λες και, όπως κατά καιρούς έχουν πει πολλοί, ο φόβος για τη νίκη είναι μεγαλύτερος από το φόβο για την ήττα. Έπειτα από τη νίκη της επί του ΠΑΣ Γιάννινα, η ΑΕΚ είχε μια τελευταία ευκαιρία. Και τούτη τη φορά έμοιαζε να την εκμεταλλεύεται. Για 75 λεπτά τουλάχιστον… Έπειτα, αυτοκτόνησε. Εξαϋλώθηκε. Εξαφανίστηκε. Δεν ήταν η πρώτη φορά στη σεζόν που θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, αλλά αυτή τη φορά δεν υπήρχαν ούτε δικαιολογίες, ούτε επιστροφή. Τώρα είναι αναγκασμένοι όλοι να αντικρίσουν κατάματα την αποτυχία και να μην βρουν άλλες δικαιολογίες. Προς το παρόν, βέβαια, ελάχιστοι έχουν βρει το κουράγιο να δουν ή να σκεφτούν την επόμενη μέρα.
Στην… επίσκεψη των οπαδών της ΑΕΚ στο αεροδρόμιο και στα Σπάτα τα ξημερώματα της Κυριακής, μόνο ο Σέρχιο Αραούχο βρήκε δυο λόγια να πει και αργότερα δυο λόγια να γράψει. Οι Έλληνες είναι εξαφανισμένοι. Οι προπονητές το ίδιο. Η διοίκηση το ίδιο. Οι τεχνικοί διευθυντές είναι οι πρώτοι στο στόχαστρο… Η εύκολη λύση μετατόπιση των ευθυνών για ένα βράδυ, στο οποίο το κάρμα θύμιζε από παντού τα λάθη και τα «εγκλήματα» που έχουν γίνει στην Ένωση από το 2018. Που ακόμα και φέτος, στη σεζόν που ολοκληρώνεται την Τετάρτη, άλλαξε τρεις προπονητές!
Οι μέρες θα περάσουν, το σοκ θα ξεχαστεί και η ΑΕΚ σιγά-σιγά θα μπει στη φάση αναδιάρθρωσης και επαναπροσδιορισμού. Ενδεχομένως να επισκεφτεί και ο Δημήτρης Μελισσανίδης τους ποδοσφαιριστές. Μπορεί και να πάρει την ευθύνη. Μπορεί και να δεσμευτεί ότι θα τα αλλάξει όλα. Μπορεί και να παραδεχτεί τα λάθη του. Μπορεί και να επαναλάβει τα λόγια που λέγονται εδώ και τέσσερα χρόνια. Η ουσία είναι στις πράξεις. Και για να μπορέσει επί του πρακτέου να αλλάξει η ΑΕΚ, πρέπει να βρει τι φταίει. Εκεί, λοιπόν, έρχεται το διπλό poll.
Τι φταίει για τη φετινή αποτυχία της ΑΕΚ και τι πρέπει να διορθώσει ώστε να φροντίσει να μην επαναληφθεί;
