MENU

1. Τα κριτήρια για τους προπονητές

Ο Μιλόγεβιτς ήρθε αφού για διάφορους λόγους κάποιοι που ήταν πιο πάνω στη προτίμηση του συλλόγου, δεν ήρθαν. Το πράγμα χάλασε γρήγορα με τον αποκλεισμό από τη Βελέζ, στη συνέντευξη Τύπου της παρουσίασης του προπονητή και των μεταγραφών μετά οι Παπαδημητρίου και Κονέ έδειξαν ξεκάθαρα τάση αποστασιοποίησης από το γεγονός πως επιλέχθηκε ο Μιλόγεβιτς και μετά το 3-3 με τον ΟΦΗ στη Κρήτη και την ήττα στη Τούμπα και την αποκαρδιωτική εμφάνιση, η ομάδα δεν είχε καμιά διάθεση ταύτισης με το συγκεκριμένο προπονητή. Ο Αργύρης Γιαννίκης ήρθε σε κλίμα ενθουσιασμού. Αλλά στη πορεία αποδείχθηκε πως η ομάδα δεν ήξερε πως ακριβώς θα έπρεπε να διαχειριστεί τη περίπτωση του. Που είχε ιδιαιτερότητες, ως Έλληνας και άπειρος σε αυτό το επίπεδο.

Η προσφυγή σε υπηρεσιακό τεχνικό, ήταν αποτέλεσμα ψυχολογικής πίεσης μετά το 3-0 από τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Ούτε αυτό είχε συγκεκριμένη στόχευση, εκτός από τη προσπάθεια να βρεθεί διέξοδος από τη πίεση της στιγμής.

2. Έχει συνηθίσει να ασχολείται μόνο με τις ευθύνες του πάγκου

Τα τελευταία χρόνια τα αποδυτήρια της ΑΕΚ και όσοι ασχολούνται με το ποδοσφαιρικό κομμάτι για λογαριασμό της διοίκησης, έχουν συνηθίσει με το που εμφανίζονται τα σημάδια της κρίσης, να επικεντρώνουν αποκλειστικά στις ευθύνες του προπονητή. Κάτι το οποίο συμβαίνει κι από τον περίγυρο της, για διάφορους λόγους. Το αποτέλεσμα είναι πως οι προπονητές με το που θα πάρει λίγο άσχημη τροπή το πράγμα, είναι αναγκασμένοι να νιώθουν πως πρέπει να στηρίξουν τον εαυτό τους απέναντι σχεδόν σε όλους. Κι αυτό έγινε και φέτος. Οι ποδοσφαιριστές έχουν συνηθίσει να... δείχνουν ως υπεύθυνους τους προπονητές τους, δυστυχώς βρίσκουν ανταπόκριση στην ομάδα αργά ή γρήγορα και κάπως έτσι τα περιθώρια να πάρει κάτι η ΑΕΚ από Μιλόγεβιτς ή Γιαννίκη, ήταν τελικά ελάχιστα από πολύ νωρίς.

3. Δε βγήκαν οι μεταγραφές στην άμυνα

Αν και οι επιλογές μπροστά πλέον χωρούν μεγάλη συζήτηση όπως πάει το πράγμα, το σίγουρο είναι πως η πορεία της ΑΕΚ έχει σημαδευθεί από το γεγονός πως δε βγήκαν οι επιλογές στην άμυνα. Αν και φέτος το κομμάτι του μπάτζετ που πήγε εκεί, ήταν πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με προηγούμενα χρόνια, δε βγήκε σχεδόν τίποτα. Τουλάχιστον από πλευράς παικτών που ήρθαν για να αποτελέσουν άμεσα κομμάτια του βασικού κορμού. Μένουν έξι ματς για να τελειώσει η σεζόν και η βασική αμυντική τετράδα της ΑΕΚ στο περιβόητο πλέον 4-2-3-1, είναι ζητούμενο από παιχνίδι σε παιχνίδι.

4. Η αποτυχία του Ιανουαρίου

Η ΑΕΚ για συγκεκριμένους λόγους είχε πολύ συγκεκριμένες ανάγκες στο μεταγραφικό «παράθυρο» του Γενάρη, που έπρεπε να ικανοποιηθούν οπωσδήποτε και δε τα κατάφερε. Έχουν ειπωθεί πολλά για τις αιτίες και τις ευθύνες, ωστόσο αυτό που δεν αμφισβητείται με τίποτα είναι πως η Ένωση έπρεπε να έχει βασική επιλογή για τα χαφ το γρηγορότερο δυνατό μέσα στον Ιανουάριο και τελικά πήρε έναν ανέτοιμο παίκτη τη τελευταία μέρα των μεταγραφών, που δεν έχει παίξει ακόμη ούτε δευτερόλεπτο.

5. Το στελεχιακό δυναμικό γύρω από την ομάδα

Είτε μιλάμε για τον αγωνιστικό σχεδιασμό, είτε για την ανάγκη παρουσίας που να δίνει στίγμα κοντά στην ομάδα, η ΑΕΚ έχει πολύ υψηλές απαιτήσεις. Ειδικά από τη στιγμή που δεν έχει φέρει ως τώρα προπονητές που να μπορούν από μόνοι τους να παγιώσουν κάποιες συγκεκριμένες σταθερές στη καθημερινότητα της ομάδας και στο τρόπο που λειτουργεί στη προετοιμασία της για τα παιχνίδια, αυτό γίνεται ακόμη πιο απαραίτητο. Η φετινή σεζόν από πλευράς διαχείρισης κρίσεων, δείχνει πως η ΑΕΚ σε αυτό το κομμάτι έχει στελέχη που στη καλύτερη περίπτωση δε μπορούν να έχουν καμιά επίδραση. Κάτι που ειδικά τώρα με την υπηρεσιακή κατάσταση στον πάγκο, φαίνεται ακόμη περισσότερο. Το στίγμα του μεγέθους της ΑΕΚ, λείπει από τους ανθρώπους που την εκπροσωπούν κοντά στην ομάδα στη καθημερινότητα της.

6. Τα προβλήματα του Στάνκοβιτς

Στην ουσία στις καθοριστικές στιγμές της σεζόν, η ΑΕΚ δε μπόρεσε να πάρει πράγματα από τον παίκτη που έφερε για να της λύσει το πρόβλημα κάτω από τα δοκάρια. Η σεζόν πήρε τον κατήφορο στο πολύ μεγάλο διάστημα που ο Στάνκοβιτς έμεινε εκτός κι έπαιξε βασικός ο Τσιντώτας. Ακόμη μέχρι σήμερα η ομάδα δε μπορεί να υπολογίζει με σιγουριά στις υπηρεσίες του Αυστριακού γκολκίπερ και... σοκάρεται από αυτόν, ακόμη και λίγα λεπτά πριν την έναρξη των αγώνων, όπως έγινε με τον Άρη.

7. Ελλειμματικό σκάουτινγκ που φαίνεται τώρα

Η ΑΕΚ έχει στο σχεδιασμό της στελέχη είτε εντελώς άπειρα που ανέλαβαν σοβαρές ευθύνες χωρίς να έχουν δουλέψει σε αυτόν τον τομέα ποτέ και πουθενά πριν (Παναγιώτης Κονέ), είτε με παραστάσεις μόνο από επίπεδο πολύ κατώτερο της ΑΕΚ(Γιάννης Παπαδημητρίου). Για τις απαιτήσεις της Ένωσης, η ανάλυση των παικτών αποδεικνύεται πλέον επιφανειακή. Παραδείγματα: Ο Στάνκοβιτς με το παραμικρό έτοιμος να δηλώσει αδυναμία να παίξει. Ο Άμραμπατ χωρίς τελικά σαφή σκέψη για το πως έπρεπε να χρησιμοποιηθεί και με τη βασική του θέση να είναι η ίδια που καλύπτει ο Λιβάι Γκαρσία. Επιπλέον με προβληματική αντίδραση όταν δεν παίζει. Ο Μισελέν με σοβαρά προβλήματα προσαρμοστικότητας στο νέο του περιβάλλον. Για τον Μοχαμάντι κανείς δε σκέφτηκε μάλλον σοβαρά πως το γεγονός ό,τι ζητούσε τρελά χρήματα το καλοκαίρι και το Σεπτέμβρη ήταν διαθέσιμος ως ελεύθερος στα λεφτά που ήθελε η ΑΕΚ, δεν ήταν σημάδι για καλό...

8. Τακτική «ακαμψία» ανεξαρτήτως προπονητή

Από τα πολλά αξιοπερίεργα στην ΑΕΚ και φέτος, το γεγονός πως κανείς προπονητής δεν αλλάζει τη τακτική προσέγγιση, ανεξαρτήτως της πορείας της ομάδας. Κοντεύει να κλείσει άλλη μια σεζόν στην οποία έχουν αναδειχθεί σοβαρά ζητήματα και το μόνο που βλέπεις από τρεις προπονητές ως τώρα, είναι να αλλάζουν πρόσωπα στην ίδια διάταξη ή το πολύ να αλλάζουν από παιχνίδι σε παιχνίδι τα μέτρα στη πίεση.

9. Σοβαρά ατομικά λάθη

Όταν μιλάς για ατομικά λάθη, στη συχνότητα με την οποία συμβαίνουν στην ΑΕΚ και καθορίζουν πολλές φορές αποτελέσματα, δε μπορείς να το αποδώσεις μόνο στη τύχη. Είναι δείγμα του προβληματικού συνολικού προφίλ πολλών ποδοσφαιριστών, που «μεταφράζεται» τελικά σε εύκολο λάθος υπό συνθήκες πίεσης και αδυναμία να συγκεντρωθούν στον απαιτούμενο βαθμό και να βγάλουν στο γήπεδο και χαρακτήρα. Κάτι που πάλι δείχνει το πρόβλημα στην εκτίμηση του προφίλ των ποδοσφαιριστών, από τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό.

10. Το ΟΑΚΑ έγινε πλέον ανυπόφορο

Δεν είναι μοναδικό φαινόμενο για την ΑΕΚ στα τελευταία 19 χρόνια, να χάνει οριακά για τη βαθμολογική της τύχη παιχνίδι εντός έδρας. Απλώς φέτος παρά-έγινε. Τη σεζόν 2007-2008 για παράδειγμα, δε θα μιλούσαμε λογικά τον Βάλνερ και η Ένωση θα ήταν πρωταθλήτρια, αν δεν είχε χάσει εντός από Ηρακλή και Πανιώνιο κι αν δεν είχε φέρει ισοπαλία με τον Άρη. Το 2004-2005 σίγουρα σε κανονική έδρα, δύσκολα θα είχε βγει νοκ άουτ από το πρωτάθλημα σε αγώνα εντός έδρας με τον Ιωνικό. Και σε όλες τις σεζόν, εκεί που η αίσθηση της έδρας μπορεί να σε βγάλει από κάποιες αδιέξοδες καταστάσεις, στη περίπτωση της ΑΕΚ δε μπορεί να συμβεί αυτό. Φέτος όμως είναι μακράν η χειρότερη κατάσταση και ίσως δεν είναι τυχαίο πως αυτό συμβαίνει παραμονές του τέλους αυτής της «εξορίας» για την Ένωση.

 

ΑΕΚ: Με τα φρένα... σπασμένα στο γκρεμό