Όσο καλή ομάδα κι αν διαθέτει ο Παναθηναϊκός, είχε καταντήσει συμπλεγματικό το εκτός έδρας. Φοβικό. Η νοοτροπία της ομάδας ήταν πως δεν μπορεί να νικήσει μακριά απ’ τη Λεωφόρο. Κάτι θα γίνει και θα χάσει το αποτέλεσμα. Αγωνιστικά «φώναζε» αυτό. Σε πολλά ματς που οι Πράσινοι άξιζαν να νικήσουν, έφυγαν με άδεια τα χέρια και για μέρες έψαχναν να βρουν το γιατί.
Ακόμη κι όσοι παρακολουθούσαν το ματς στη Νίκαια, είχαν στο μυαλό τους «ρε κάτι θα γίνει και στο τέλος θα το φάμε». Είναι ακριβώς η νοοτροπία που έχει… ποτίσει τον Παναθηναϊκό χρόνια τώρα. Επειδή το φαινόμενο των εκτός έδρας, δεν είναι φετινό. Ακόμη και πριν την τελευταία πενταετία, η ομάδα… έφτυνε αίμα μακριά απ’ το «σπίτι» της.
Ανάσα το αποτέλεσμα στη Νίκαια. Με τον τρόπο που ήρθε, ακόμη κι αν δεν έθελξε η ομάδα με την απόδοσή της. Άλλωστε εδώ που τα λέμε, ποιος πήγε στο συγκεκριμένο γήπεδο και… έκρυψε την μπάλα; Ακόμη κι αυτοί που νίκησαν, κάπως έτσι πήραν το αποτέλεσμα.
Είναι θετικό πως άντεξες και στο ξύλο. Ποδοσφαιρικό ξύλο μεν, αλλά ξύλο. Σκληράδα. Ανταπεξήλθε η ομάδα, έφυγε με τρεις βαθμούς και κοιτά μπροστά. Έκανε το χρέος της μεν, αλλά όσο αυτό γίνεται είναι προς τη θετική κατεύθυνση.
Αρκετή κουβέντα άρχισε πάλι αναφορικά με το αν έπρεπε να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο ο Παναθηναϊκός. Αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο κέρδος των Πράσινων. Τί σημαίνει αυτό; Πως έφτασε η ομάδα στο σημείο να δημιουργεί απαιτήσεις. Σημαντικές απαιτήσεις. Να περιμένουν οι πάντες πως θα παίξει καλά.
Παγιώθηκε η αντίληψη σε όλους τους φιλάθλους, πως ο Παναθηναϊκός είναι ένα εξαιρετικό σύνολο. Περιμένεις να αποδώσει ωραίο ποδόσφαιρο, να χαρείς βλέποντάς τον. Δεν έχουν γίνει βίωμα οι νίκες… βοήθα Παναγιά όπως την περασμένη σεζόν.
Άνοιξε η όρεξη του κόσμου. Οι Παναθηναϊκοί είναι γνωστό πως δεν ικανοποιούνται εύκολα. Εδώ πήγαιναν στους «4» της Ευρώπης και δεν τους άρεσε το ποδόσφαιρο που απέδιδε η ομάδα τους. Όσο υπάρχει αυτή η νοοτροπία στον κόσμο, είναι καλό. Γιατί το Τριφύλλι επανέρχεται σιγά-σιγά στο γνώριμο στάτους του.
Να το ξαναπούμε επειδή παρεξηγείται: Σε καμία περίπτωση ακόμη δεν έχει φτάσει. Ούτε θα έχει φτάσει αν τερματίσει 3ος, ούτε καν αν κατακτήσει το κύπελλο. Αλλά η ομάδα πετά από πάνω της τη… βρωμιά που κόλλησε εδώ και χρόνια απώλειας του πραγματικού της μεγέθους. Όταν θα «καθαρίσει» στον απόλυτο βαθμό, το ξανασυζητάμε.
Υπήρξε φυσικά κι ο Αϊτορ που έβαλε εξαιρετικό γκολ. Που σε ακόμη ένα ματς έδειξε πως δεν είναι… της σειράς. Η εικόνα που είχαμε μετά την περασμένη σεζόν τουλάχιστον. Η οποία άφησε πολλές πληγές στον Παναθηναϊκό. Μία απ’ αυτές τα λάθος συμπεράσματα για ποδοσφαιριστές.
Το καλοκαίρι αν συζητούσες με κάποιον φίλαθλο, θα έλεγε να φύγουν κι ο Χουάνκαρ και ο Αϊτορ. Τώρα παρακαλάμε να ανανεώσει ο αριστερός μπακ και πανηγυρίζουμε νίκες απ’ τον εξτρέμ.
Πέρα απ’ την ίδια την αλλαγή λογικής στην ομάδα αναφορικά με τον τρόπο που παίζει, στον Γιοβάνοβιτς πιστώνεται και το γεγονός πως έκανε τους παίκτες αυτούς να παίζουν για πάρτη του. Να δίνουν το 100%. Μην ξεχνάτε πως το καλοκαίρι ο Αϊτορ παρακαλούσε να φύγει. Τώρα τον βλέπεις και χαίρεται η ψυχή του στο γήπεδο…
Δίνει πολλά αυτή η νίκη στον Παναθηναϊκό. Κυρίως τον βγάζει απ’ τον φόβο της συνέχειας. Αν δε νικούσε στη Νίκαια το Τριφύλλι, είχε τεράστιο πρέπει (όπως και έχει) με τον Αστέρα στη Λεωφόρο και μετά δύο σερί εκτός έδρας με ΟΦΗ και ΠΑΟΚ. Όσο καλή ομάδα κι αν είσαι, με μία νίκη σε έξι ματς, δεν το αποδεικνύεις.
Τώρα έχεις να ηρεμήσεις, να κάνεις… τουρισμό στην Καρδίτσα και να προκριθείς με rotation. Και μετά να πας στην τριάδα των αγώνων που ακολουθούν, με τις μεταγραφές που θα έχεις κάνει κιόλας.
Μην ξεχνάμε πως έχει μπροστά του ο οργανισμός του Παναθηναϊκού την τεράστια ευκαιρία να αλλάξει οριστικά στάτους μέσα στη σεζόν! Αρκεί να γίνουν οι σωστές κινήσεις, ποιοτικά και σε θέμα προσωπικότητας. Να μην βολευτεί πάλι ο Παναθηναϊκός σε ημίμετρα…
Ούτε να κοιτάζει τι κάνουν οι υπόλοιποι. Αν καθυστερούν, αν δεν παίρνουν παίκτες με τα καλύτερα δυνατά στοιχεία. Όσο κι αν ενοχλεί, μην ξεχνάμε πως ο Παναθηναϊκός κυνηγάει. Κι αυτός που οφείλει να βελτιώνεται, είναι οι Πράσινοι.
