Η ΑΕΚ κατάφερε με την απόκτηση του Μιλάντ Μοχαμαντί και τη κάλυψη με αυτή του Εχσάν Χατζισαφί, να καλυφθεί αποτελεσματικά όπως φαίνεται στη θέση του αριστερού μπακ. Όμως, κακά τα ψέματα, το 2021 κλείνει με την εντύπωση πως τα ερωτηματικά παραμένουν στο δεξί άκρο της άμυνας. Η αίσθηση που δίνει ειδικά ο Μοχαμαντί από αριστερά, δεν έχει δημιουργηθεί ως τώρα με τους Μισελέν και Ρότα που έχουν μοιραστεί το χρόνο στη θέση του δεξιού μπακ και στο κατώφλι του 2022 είναι από τα ζητήματα που σίγουρα προκαλούν προβληματισμό.
Το πάλεψε η ΑΕΚ μέσα στο 2021 να βρει κάλυψη σε μια θέση που στην ουσία «πονάει» από τότε που έφυγε ο Γκάλο και ο Μπακάκης είτε λόγω τραυματισμών, είτε λόγω φυσιολογικής φθοράς, την τελευταία τριετία έχει καθοδική πορεία. Πήρε τρεις παίκτες για τη θέση η Ένωση στις δύο μεταγραφικές περιόδους του 2021. Όλεγκ Νταντσένκο τον περασμένο Ιανουάριο, Κλεμάν Μισελέν το καλοκαίρι και Λάζαρο Ρότα στο έξτρα μεταγραφικό «παράθυρο» για τους ελεύθερους, στις αρχές του περασμένου Σεπτέμβρη. Ο Ουκρανός δεξιός μπακ χαφ έχει βγει τελείως από το τοπίο εδώ και μήνες. Ο Κλεμάν Μισελέν είναι αυτός που λογίζεται περισσότερο για βασικός, όμως σταθερό ρυθμό και σταθερές στο παιχνίδι του που να τον χαρακτηρίζουν και να διαμορφώνουν και στοιχεία που θα ξέρει ο προπονητής πως θα πάρει σε κάθε περίπτωση, ακόμη δεν έχει βγάλει στο γήπεδο ο Γάλλος. Ο δε Λάζαρος Ρότας ξεκίνησε καλά με τον Γιαννίκη, όμως ξεκάθαρα το ματς με τον Άρη τον έφερε πίσω κι από τότε δεν έχει δώσει ακόμη σημάδια αποφασιστικού «come back».
Δεν είναι μόνο οι τρεις μεταγραφές που έχουν γίνει, χωρίς να έχει κλείσει ακόμη το ζήτημα δεξιός μπακ για την ΑΕΚ. Το άλλο εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως μέσα στο 2021, είδαμε αυτούς τους τρεις... κι άλλους τόσους παίκτες να περνούν από τη θέση. Ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος είχε 14 επίσημες συμμετοχές, ο Μιχάλης Μπακάκης 15, αλλά και ο Βένταντ Ραντόνια, πρόλαβε... να γράψει 4 επίσημες συμμετοχές. Από τους τρεις που αποκτήθηκαν μέσα στη χρονιά, ο Νταντσένκο έχει 11, ο Μισελέν 13 και ο Ρότα 8.
Η εντύπωση που είχε κυριαρχήσει στο τέλος της προηγούμενης σεζόν, ήταν πως απ' όσους είχαν χρησιμοποιηθεί μέσα σε αυτή (τέσσερις μαζί με τον Παουλίνιο που έφυγε μετά το τελευταίο ματς του 2020), ο Βασιλαντωνόπουλος είχε σταθεί καλύτερα. Όμως τελικά ήταν αυτός που έφυγε.
Ο βασικός λόγος ήταν πως ο στόχος της αναβάθμισης στη θέση, περνούσε αναγκαστικά κι από το «άδειασμα» σε μια θέση που υπήρχε... συνωστισμός. Ο Βασιλαντωνόπουλος ήταν ο μόνος του οποίου το συμβόλαιο τελείωνε. Σε κάθε περίπτωση πάντα με γνώμονα την αναβάθμιση δεν μπορούσε να μείνει και να ποντάρεις σε αυτόν ως βασική επιλογή, οπότε κρίθηκε καλύτερο να μην υπάρξει πρόταση ανανέωσης.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το κατά πόσο ο Βασιλαντωνόπουλος σε επίπεδο εναλλακτικής επιλογής θα μπορούσε να δώσει κάποια περισσότερα πράγματα απ' όσα έχουμε δει ως τώρα. Όμως η αλήθεια είναι πως δεν θα αποτελούσε λύση για το πρόβλημα της ΑΕΚ και πάντα οι εκτιμήσεις γίνονται και με βάση το πολύ χαμηλό επίπεδο που κινήθηκαν και οι υπόλοιποι τη προηγούμενη σεζόν. Άλλωστε, το κεντρικό θέμα στην ΑΕΚ, είναι πως φαίνεται ακόμη να μην έχει βρει την απαιτούμενη σιγουριά στο επίπεδο της βασικής επιλογής. Αυτή, κακά τα ψέματα, δε θα μπορούσε να είναι ο Σταύρος Βασιλαντωνόπουλος.
Ο προβληματισμός όσο δεν φαίνεται να έρχεται η απαιτούμενη κάλυψη, φυσικά και υπάρχει. Η ΑΕΚ φυσικά δεν πρόκειται να κάνει κάποια κίνηση για τη θέση μέσα στον Γενάρη, αλλά η αίσθηση που κυριαρχεί κι εντός της, είναι πως αν η κατάσταση δεν αλλάξει εντυπωσιακά στο δεύτερο μισό της σεζόν, η θέση σε επίπεδο βασικής επιλογής τουλάχιστον, θα απασχολήσει τον σχεδιασμό για το καλοκαίρι. Ως τότε, Μισελέν και Ρότα θα έχουν το περιθώριο να διαμορφώσουν τα δεδομένα για το πως θα εκτιμηθεί η παρουσία τους από το τεχνικό τιμ και τους ανθρώπους της ομάδας. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται γαι περιπτώσεις που έχουν «καεί» στο μυαλό των τελευταίων, όμως χρειάζονται να δείξουν πολλά περισσότερα πράγματα.