Υπάρχουν δύο τρόποι να κάνεις scouting. Ο πρώτος, να δεις και να κρίνεις από μία άψυχη κόλλα χαρτί. Το βιογραφικό. Κάποιος που έχει παίξει τόσα χρόνια στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπορούσια Ντόρτμουντ, είναι 31,5 ετών θα πρέπει να κάνει πλάκα, ακόμα και περπατώντας στην Ελλάδα. Λογικό ακούγεται.
Ο δεύτερος, να ξεψαχνίσεις τα πάντα. Να ψάξεις για red flags. Να πονηρευτείς. Να αναρωτηθείς γιατί ένας τέτοιος τύπος εκδιώχθηκε ουσιαστικά από την τελευταία του ομάδα που έπαιζε στην Segunda Division; Τι τον έκανε να μείνει έξι μήνες χωρίς ομάδα; Τι έψαχνε; Τι ζητούσε; Γιατί να επιλέξει να έρθει στην ποδοσφαιρική άγονη γραμμή που λέγεται Ελλάδα;
Ο Σίνζι Καγκάβα είναι ένας αληθινός σενσέι -τιμητικός όρος που χρησιμοποιείται στην ιαπωνική γλώσσα για να δείξει κάποιον που είναι δάσκαλος, κάποιον που κατέχει άριστα και μπορεί να διδάξει, συνήθως μία τέχνη.
Ένας αληθινός μύστης του ποδοσφαίρου, ένας επαγγελματίας με όλα τα γράμματα κεφαλαία, κάποιος που είδε, έζησε, ανέπνευσε τα πάντα στο ποδόσφαιρο.
Το κακό όμως είναι ότι το ποδόσφαιρο εγκατέλειψε το κορμί του. Το μοτέρ του Ιάπωνα έκανε τόσα χρόνια, τόσα χιλιόμετρα στην μέγιστη δυνατή καταπόνηση που η μηχανή κλάταρε. Σε τέτοιες περιπτώσεις λίγο λιπαντικό δεν αρκεί να ξεγελάσεις την αλήθεια. Όλοι ξέρουν ότι ο μόνος δρόμος είναι η απόσυρση.
Ο Σίνζι Καγκάβα έφυγε αφήνοντας ως παρακαταθήκη την έμφυτη ευγένεια του. Οι Ιάπωνες έχουν 20 διαφορετικούς τρόπους για να ζητήσουν συγγνώμη, είναι μέρος της κουλτούρας, της ηθικής, του σεβασμού, του τρόπου για να συνυπάρχουν με τους γύρω τους. Η δική του συγγνώμη για όσα δεν πρόσφερε στον ΠΑΟΚ την ημέρα που ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας του, ήταν το μόνο χάι-λάιτ που θα έχει να θυμάται κανείς από δαύτον.
Ίδρωσε για 402 λεπτά την φανέλα του ΠΑΟΚ, κόστισε συνολικά περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ, δεν σκόραρε ποτέ, είχε μόλις μία ασίστ και η παρουσία του πλήγωσε πολυεπίπεδα τον σύλλογο.
Ο Ιάπωνας ήρθε στις 27 Ιανουαρίου, ουσιαστικά ως αντικαταστάτης του Δημήτρη Πέλκα, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες είχε αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη και την Φενερμπαχτσέ. Ο ΠΑΟΚ πίστεψε ότι έκανε αναβάθμιση στην θέση, όμως στην πραγματικότητα δημιούργησε μία τρύπα που δεν καλύφθηκε ποτέ.
Μία τρύπα που ο Δικέφαλος αρνούνταν να δει, περιμένοντας τον Καγκάβα να βελτιωθεί, να αναγεννηθεί, να θυμηθεί τα παλιά. Μόνο που αυτό δεν έγινε ποτέ και ο Δικέφαλος έβγαλε μισή σεζόν βαφτίζοντας «δεκάρι», όποιον φορούσε ποδοσφαιρικά παπούτσια.
Αποτυχημένες μεταγραφές κάνουν όλες οι ομάδες. Από τις πιο φτωχές μέχρι αυτές που μπορούν να αγοράσουν όποιον θέλουν ότι ώρα θέλουν. Ο Καγκάβα ήταν μία από αυτές. Με την έλευση του Ζοσέ Μπότο, ο ΠΑΟΚ ευελπιστεί ότι δεν θα κοιτάξει ποτέ άλλους Καγκάβα.
Για να το πω πιο σωστά. Θα κοιτάξει μόνο τους Καγκάβα που στα 21 τους ετοιμάζονται να αφήσουν την Ιαπωνία για την μεγάλη ευκαιρία στην Ευρώπη, όχι τους Καγκάβα που στα 31 τους, ξεζουμισμένοι πια, θα προσπαθούν να στύψουν τους τελευταίους ποδοσφαιρικούς τους χυμούς.
Ο Καγκάβα είναι ένας υπέροχος και δοτικός άνθρωπος. Έμαθε ισπανικά μέσα σε 10 μήνες και δώρισε το 8% του συμβολαίου του (περίπου 40.000 ευρώ) για να σιτίσει άπορους που νόσησαν από Covid-19 στην Σαραγόσα.
Παρότι λιγομίλητος, μοναχικός, σχεδόν αντικοινωνικός, προσπάθησε να μας καταλάβει και να τον καταλάβουμε. Μόνο που η κοινή γλώσσα όλων -το ποδόσφαιρο- απουσίαζε, ο Ιάπωνας βρισκόταν πια στον επίλογο του βιβλίου του, το είχε φυλλομετρήσει όλο.
Στα τόσα χρόνια της δουλειάς του σε Μπενφίκα και Σαχτάρ Ντόνετσκ, ο Ζοσέ Μπότο έκανε κι αυτός τις «πατάτες» του, υπήρξαν περιπτώσεις που λάθεψε τον άνθρακα με τον θησαυρό. Δεν υπήρξε όμως ούτε μία φορά που να υπέδειξε την απόκτηση ενός παίκτη άνω των 30 ετών!
Κι αυτό μαρτυρά πολλά για την κατεύθυνση που θα κινηθεί ο ΠΑΟΚ στην επόμενη ημέρα του...
