Το σύνθημα το έριξε την Τετάρτη στη συνέντευξη Τύπου ο Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έκανε λόγο για «άλλη μία μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά». Το είπε και το έκανε ο «προφεσόρ», με τον Ολυμπιακό να τον δικαιώνει και να (μας) κλείνει ραντεβού και το 2022 στην Ευρώπη. Όπως συνηθίζει άλλωστε τα τελευταία χρόνια…
Οι διαθέσεις των ερυθρολεύκων φάνηκαν από την αρχή, που ο Αγκιμπού έχασε τη φάση που ακολουθούσε από το σουτ του Μασούρα. Οι Τούρκοι έδειξαν προς στιγμή να αντιδρούν με δοκάρι κι ένα σουτ λίγο άουτ του Μπερίσα που προήλθε από λάθος του Εμβιλά. Αυτό ήταν.
Ο «κόκκινος στρατός» κατάπινε σιγά-σιγά τους Τούρκους, αλλά δε μπορούσε να βρει εστία. Ελ Αραμπί με σουτ και κεφαλιά, Αγκιμπού με σουτ, Λαλά δύο φορές κοντά στο γκολ, Βαλμπουενά το ίδιο, ξανά Αραμπί με πλασέ που δε συνηθίζει να χάνει, στο μεσοδιάστημα κάτι ξέμπαρκα σουτ της Φενέρ, ώσπου στο 80’ ο κορυφαίος προπονητής του ελληνικού πρωταθλήματος έκανε ρουά-ματ. Προχώρησε στη χρυσή αλλαγή που ίσως του σώσει την ευρωπαϊκή χρονιά: στον πάγκο ο Μαροκινός, μέσα ο Τικίνιο.
Ο Ολυμπιακός σε όλο το δεύτερο ημίχρονο ανέβαζε στροφές, αλλά όχι στο τέμπο που απαιτείτο. Εδειχνε να του λείπει η ενέργεια. Ο Αγκιμπού δεν ήταν στα «καλά» του, μιας και οι Τούρκοι είχαν κλειδαμπαρωθεί πίσω, ο Μασούρας δεν απείλησε ποτέ ουσιαστικά, ο Αραμπί πάλευε μόνος του, αλλά το ματς δεν ήταν με το μέρος του κι ο Ονιεκούρου στα ρηχά νερά που τον έστειλαν στο βάθος του πάγκου από το 46’. Μπήκε ο Λόπες. Προσπάθησε, έβγαλε μπαλιές αλλά για γήπεδο… ράγκμπι αφού ο κακομοίρης ο Λαλά έτρεχε να προλάβει, αλλά έχει… δύο ποδάρια. Σε όλα αυτά βάλτε και την αναγκαστική αλλαγή του Παπασταθόπουλου στο 24’ με τον επίφοβο έως τώρα Μπα. Όλα καλά όμως.
Ο Ολυμπιακός συνέχιζε να πιέζει, να βάζει τη Φενέρ όλο και πιο μπροστά από τον τερματοφύλακά της, από δεξιά, από αριστερά, μέχρι που ο κορυφαίος του αγώνα Ρέαμπτσιουκ πήρε την πάσα του Εμβιλά, έβγαλε μια χαμηλή στο ύψος του γόνατου σέντρα και ο Τικίνιο έκανε αυτό που ξέρει καλα: ΓΚΟΛ κι ο Ολυμπιακός είναι ο μόνος σίγουρος Ευρωπαίος της χώρας μας με την ανατολή του νέου έτους.
Ναι, δεν είναι ο περυσινός. Ναι, δεν βγάζει φόβο στον αντίπαλο. Βγάζει, όμως, τη σιγουριά ότι θα βρει τον τρόπο. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς δείχνει να «ξαναγράφει» το αγωνιστικό dna του φέτος. Δείχνει να αναπροσαρμόζει τα πλάνα του κι επειδή ακριβώς δεν είναι ο περυσινός θεαματικός, γίνεται πιο ουσιαστικός, πιο κυνικός, πιο «επαγγελματίας», πιο αποτελεσματικός.
Αυτό που μένει ίδιο είναι οι «μεγάλες ευρωπαϊκές βραδιές» που είπε ο Μαρτίνς. Από δαύτες, οι ερυθρόλευκοι έχουν ζήσει πολλές. Μίλαν, Αρσεναλ, Αϊντχόφεν, Τότεναμ…
ΥΓ. Γκολ στο πρώτο λεπτό με την ΑΕΚ και «οδηγός», γκολ στο τελευταίο λεπτό με τη Φενέρ και πρόκριση. Πλάκα μας κάνουν;
ΥΓ2. Εβλεπα το ματς της Σίτι με την Παρί. Με έπιασε νευρικό γέλιο κάποια στιγμή που οι του Γκουαρδιόλα έκαναν τους Παριζιάνους να μοιάζουν με τον Αστέρα Βλαχιώτη. Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα κατακρίναμε τον Ολυμπιακό που δεν έκανε τελική…
