Ο ΠΑΟΚ έχασε δίκαια στο Περιστέρι από έναν Ατρόμητο που βρήκε με υπομονή της αδυναμίες του και τον χτύπησε πειστικά όταν του εμφανίστηκαν οι ευκαιρίες. Ο ΠΑΟΚ είχε τις πολλές, πάλι χάθηκαν αυτά που δεν χάνονται, όμως στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα μετρά. Και η εικόνα του αγώνα, ήταν πως ο Ατρόμητος ήταν αυτός που το ήθελε περισσότερο.
Δύο ήταν τα στοιχεία που έπρεπε να αναλύσει σωστά ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του πριν από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση.
Πρώτον, το γεγονός πως μετά από δύο διακοπές για εθνικές, ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε. Δεύτερον, πως αυτό που είχε πάθει μέχρι σήμερα ο αντίπαλός του, ήταν ένα ποδοσφαιρικό ανεξήγητο βάσει ρόστερ που διαθέτει.
Αν θέλουμε να προσθέσουμε και τρίτο στη κουβέντα, το κάζο που έπαθε ο Άρης το Σάββατο από τον ΠΑΣ, ήταν ένα μήνυμα πως οι αποστάσεις μεταξύ των θεωρητικά μεγάλων και των μικρομεσαίων, βασικά είναι θέμα μέρας.
Ο ΠΑΟΚ έκανε ακριβώς αυτό που δεν έπρεπε. Είχε αργή ανάπτυξη. Τα είπε και ο Λουτσέσκου στη συνέντευξη Τύπου. Ο Ατρόμητος δεν είχε την αφέλεια του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο. Ήξερε ακριβώς τι πρέπει να κάνει για να πάρει κάτι από το παιχνίδι.
Το λάθος του Κούρτιτς είναι μεγάλο, κυρίως γιατί ήρθε σε ένα σημείο που ο Σλοβένος έπρεπε απλά να σβήσει για να πάμε στο ημίχρονο. Όμως είναι και απόρια του εκνευρισμού του, μιας και καταλάβαινε πως ο ΠΑΟΚ έπαιζε πολύ αργά για να κάνει ζημιά στον αντίπαλο. Αποφάσισε να παίξει γρήγορα, έπεσε στη παγίδα, η ζημιά έγινε.
Το κατά πόσο στράβωσε το παιχνίδι μετά, φαίνεται από τις φάσεις που χάνει ο ΠΑΟΚ. Για δεύτερη φορά φέτος, βλέπει τερματοφύλακα να απομακρύνει κατά λάθος τη μπάλα με το κεφάλι σε σημαντικό σημείο του αγώνα. Και αμέσως μετά, ένα πέναλτι για VAR. Από αυτά τα τηλεοπτικά πέναλτι που δεν μπορεί ο διαιτητής να μη δώσει. Δεύτερο μεγάλο λάθος από την ομάδα που τελικά έχασε. Τέτοια λάθη, ο Ατρόμητος δεν είχε.
Η νίκη του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ, η ήττα του ΠΑΟΚ, με κάνουν να επαναλάβω πως ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του, έχουν ελπίδα μόνο αν είναι κοντά την 1η του Φλεβάρη. Όμως είναι σαφές πως οι χαμένοι έντεκα βαθμοί στους τριάντα, είναι πάρα πολλοί για ομάδα που θέλει να λέει πως θα πάρει πρωτάθλημα. Όταν ο ΠΑΟΚ το πήρε, θυμηθείτε πόσους συνολικά είχε χάσει.
Τίποτα από τα όσα παθαίνει ο ΠΑΟΚ δεν είναι αφύσικα. Όλα έχουν λόγο που συμβαίνουν. Σήμερα παρατάχτηκε χωρίς αριστερό μπακ ακυρώνοντας ουσιαστικά τη μία πλευρά. Αναγκάστηκε να παίξει χωρίς τον πιο φορμαρισμένο του αμυντικό για να βρει ρυθμό ο Κρέσπο ενόψει Πέμπτης που ο Μιχαηλίδης δεν παίζει. Ίσως ο Λουτσέσκου να έπρεπε να τον ξεκινήσει και να ποντάρει στην εμπειρία του Κρέσπο για την Πέμπτη.
Χωρίς σοβαρό μπλιντ απ, χωρίς μπάλες στα μεσοδιαστήματα, βγήκαν εκτός παιχνιδιού όλοι. Οι Σβαμπ, Καντουρί, Μπίσε, Ζίφκοβιτς και Άκπομ ήταν κακοί στο πρώτο, ο Κούρτιτς έχασε το μυαλό του, η ομάδα δεν είχε ισορροπία. Η διαφορά εικόνας από Λεωφόρο σε Περιστέρι, ήταν τεράστια.
Ο Λουτσέσκου θα τη βρει την άκρη, αλλά έχει εννέα αγώνες φωτιά μέχρι τη διακοπή και την ενίσχυση. Την Πέμπτη η ομάδα πρέπει να συνέλθει γιατί παίζει την Ευρώπη, μετά έχει τον Άρη στη Τούμπα που ψάχνει να πιαστεί από κάπου μετά από αυτό που έπαθε.
Αν το δούμε με καθαρό μυαλό, ότι βιώνουμε είναι καλοκαιρινές αμαρτίες. Λίγο ο οργανισμός που υπολειτούργησε, λίγο ο Λουτσέσκου που υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του, φέρνουν αυτό το αποτέλεσμα.
Πανικός δεν χρειάζεται, αντιθέτως. Η λύση πάντα στα προβλήματα είναι η αυτοκριτική. Όταν αυτή γίνεται από σωστή βάση, θα ανακάμψεις. Αν εθελοτυφλείς και ζεις σε έναν μικρόκοσμο, θα ζεις τη μέρα της μαρμότας χωρίς καμία εξέλιξη.
Ευτυχώς κέρδισε το μπάσκετ γιατί θα είχαμε και εκεί δράματα. Βρήκε η ομάδα τη λύση, σε ένα παιχνίδι που είχε πολύ σημαντικές απουσίες.
