«Διπλή» νίκη πήρε ο Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ κόντρα στη δεύτερη της βαθμολογίας ΑΕΚ. Με το 2-3 στο Μαρούσι, οι «ερυθρόλευκοι» ξέφυγαν 6 ολόκληρους πόντους από την ομάδα του Γιαννίκη, Νοέμβρη μήνα, και παράλληλα τα κινητά τηλέφωνα στον πάγκο τους, έδειχναν τον ΠΑΟΚ να πέφτει στη γκέλα της χρονιάς από τον ουραγό Ατρόμητο.
Τελείωσε το πρωτάθλημα λένε πολλοί. Διαφωνώ. Ποτέ, κανένα πρωτάθλημα δεν τελείωσε την 10η αγωνιστική, όπως και το ματς στο ΟΑΚΑ δεν τελείωσε στο 70’ που ο Ελ Αραμπί εκμεταλλεύεται το λάθος του Μοχαμαντί και γράφει το 1-3 για τους Πειραιώτες. Παρεμπιπτόντως, ο Μαροκινός του Ολυμπιακού ήταν ο ξεκάθαρος MVP του ντέρμπι και όχι ο Αραούχο, που ανακοινώθηκε από τα μεγάφωνα με τη λήξη του αγώνα.
Μιας και λέμε για Αραούχο και Ελ Αραμπί: Tι σεντερφοράρες είναι αυτές; Τι γκολάρες είναι ικανοί να βάλουν και πόσο βοηθούν τις ομάδες τους με την ποιότητα, την οξυδέρκειά τους και το φονικό τους ένστικτο. Πραγματικά μιλάμε για δύο «κοσμήματα» που ανεβάζουν επίπεδο την εφετινή Super League (ο δε Μαροκινός, θεωρώ ότι είναι ο πληρέστερος ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται αυτή τη στιγμή στο ελληνικό πρωτάθλημα). Ικανοί να κάνουν γκολ τη μισή φάση, έτοιμοι να μυρίσουν αίμα και να κατασπαράξουν το θήραμά τους, εκμεταλλευόμενοι κάθε δευτερόλεπτο το λάθος του αντιπάλου.
Αμφότεροι, παραφύλαγαν σαν τον κυνηγό στο σαφάρι και πέτυχαν από ένα γκολ λόγω τραγικών λαθών του Βατσλίκ ο Αργεντίνος της ΑΕΚ στο 1-1 και το παιδικό «τσαφ» του Μοχαμαντί στο 70’ ο Ελ Αραμπί, γράφοντας έτσι το 1-3. Σε αυτά, προσθέστε το λάθος του Γιώργου Μασούρα στο 79’ που έδωσε την ευκαιρία στον Αραούχο να πετύχει μια γκολάρα από αυτές που φέρνουν κόσμο στο γήπεδο, υπενθυμίζοντάς μας πως το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα των λαθών. Διότι αυτό έγινε στο ΟΑΚΑ. Κέρδισε η ομάδα με τα λιγότερα σοβαρά λάθη και το σύνολο που διαθέτει περισσότερη ποιότητα και βάθος στον πάγκο. Σκεφτείτε ότι ο Μαρτίνς έριξε αξιόμαχο τρίτο στόπερ στο ματς, τον Μπα, έφερε τον Μπουχαλάκη από τον πάγκο, στη συνέχεια Τικίνιο και Λόπες, ενώ «ξέχασε» Βαλμπουενά και Γκάρι. Όλα αυτά, στη χειρότερη ίσως βραδιά του Σωκράτη Παπασταθόπουλου με την ερυθρόλευκη. Ο Σωκράτης χάνει και στα δύο γκολ της Ενωσης τον Αραούχο (είπαμε πιο πάνω για την ευθύνη του Βατσλίκ στο πρώτο, που δεν πηδάει ούτε το γκαζόν) και σε όλο το ματς δείχνει επηρεασμένος. Με τις εμπειρίες που κουβαλάει ο 32χρονος στόπερ, αδυνατώ να πιστέψω ότι του «κόστισε» το γεγονός ότι το γήπεδο σηκωνόταν στον αέρα μόλις έπαιρνε τη μπάλα στα πόδια.
Η ΑΕΚ το πάλεψε. Ρωτήθηκα στην προηγούμενη «Σύσκεψη της Δευτέρας» στο SDNA, πού θεωρώ ότι θα ποντάρει ο Ολυμπιακός. Είπα, λοιπόν, πως κατά τη γνώμη μου το μεγάλο ποντάρισμα θα γινόταν στην άμυνα του Δικεφάλου. Όπως είδατε όλοι από την τηλεόραση και όπως είδαμε όλοι στο γήπεδο, όποτε η άμυνα της Ενωσης πιεζόταν από τους επιθετικούς του Ολυμπιακού, η γκέλα παραμόνευε. Ο Μαρτίνς πέτυχε σχεδόν ό,τι και με τον ΠΑΟΚ. Με τους Θεσσαλονικείς σημάδεψε τον Εσίτι, με την ΑΕΚ έβαλε… στόχο την άμυνα, δίνοντας εντολή σε όλη την επιθετική τετράδα να πιέσει, ειδικά στο ξεκίνημα του αγώνα. Πήρε ένα γκολ και κάμποσες φάσεις.
Φάσεις, όμως, έφαγε κι η ομάδα του Πορτογάλου τεχνικού. Ο Βατσλίκ φταίει στο πρώτο, και στο δεύτερο δεν έχει τα αντανακλαστικά που απαιτεί η κλάση του. Το σουτ του Αραούχο είναι από κοντά μεν, είναι δυνατό, αλλά πάει πάνω στον Τσέχο κίπερ, ο οποίος δεν αντιδρά γρήγορα. Δεν είναι άλλωστε και το πιο ευέλικτο τέρμα…
Εκτός από λάθη, όμως, στο ποδόσφαιρο παίζει μεγάλο ρόλο και η τύχη. Και εδώ, οι γηπεδούχοι είχαν λίγη περισσότερη. Αναφέρομαι στη φάση του 72’ και του 82’. Κυρίως σε εκείνη του 72’: ο Μαντί Καμαρά αποτυγχάνει δύο φορές να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Απόκρουση Στάνκοβιτς και στην επαναφορά δοκάρι. Όλο το γήπεδο πάγωσε και αυτό που έγινε σαφές… στην ατμόσφαιρα είναι πως με το 1-4 στο ταμπλό, η γιούχα ήταν πιο σίγουρη κι από το ότι ξημερώνει Δευτέρα. Δεν έγινε, όμως, το 1-4 και στην επόμενη φάση, στο 79’, έγινε το 2-3 με το λάθος του Μασούρα, ο οποίος στο 82’ βγαίνει μόνος του με το τέρμα και δεν ευστοχεί! Εξυπακούεται ότι θα «τελείωνε» το ματς…
Λάθη, τύχη και ατομική ποιότητα έκριναν το μεγάλο παιχνίδι, που μας χόρτασε φάσεις και 5 γκολ. Οσον αφορά τη διαιτησία, θεωρώ πως ορθά δεν καταλόγισε ο Βερίσιμο κανένα από τα δύο πέναλτι που ζήτησε η ΑΕΚ.
Στο πρώτο σπρώχνει ο Μασούρας, αλλά δεν φαίνεται τόσο δυνατό το σπρώξιμο. Στη δεύτερη περίπτωση τα χέρια του Σισέ είναι «δεμένα» πισθάγκωνα. Αλήθεια είναι ότι θα γίνει μπόλικη κουβέντα για το σπρώξιμο. Επαναλαμβάνω: υπάρχει, δεν θα κάνουμε το άσπρο-μαύρο. Αλλά όπως λέω και ξαναλέω, το ποδόσφαιρο δεν είναι μπάσκετ. Και ο Πορτογάλος ρέφερι άφησε να παιχτεί ποδόσφαιρο…
