Όταν ο Λουίς Ενρίκε ανακοίνωσε την αποστολή της εθνικής ομάδας της Ισπανίας για την τελική φάση του Nations League πολλοί, με τους δημοσιογράφους πρώτους απ' όλους, εξέφρασαν αρχικά την έκπληξη και κατόπιν την αμφιβολία τους για την κλήση του νεαρού άσου της Μπαρτσελόνα, ο οποίος μέχρι τώρα στο... βιογραφικό του είχε μόλις 300 λεπτά συμμετοχής με τη φανέλα των Καταλανών.
Και επειδή είναι γνωστό πως στους δημοσιογράφους αρέσει να... βάζουν φυτιλιές, στη συνέντευξη Τύπου παραμονή του ημιτελικό κόντρα στην Ιταλία εξέφρασαν ευθέως την αμφισβήτησή τους στον Ισπανό ομοσπονδιακό τεχνικό. Είναι, επίσης, γνωστό πως ο Λουίς Ενρίκε δεν «μασάει» τα λόγια του και απάντησε στους εκπροσώπους του Τύπου ότι ουδεμία σημασία δίνει σε όσα λένε διότι ο ίδιος ξέρει πολύ περισσότερο ποδόσφαιρο από όλους τους μαζί.
Και, επίσης, επειδή είναι γνωστό πόσο του αρέσει να... προκαλεί, όχι μόνο κάλεσε τον Γκάβι στην αποστολή, αλλά τον έβαλε και βασικό κόντρα στη «σκουάντρα ατζούρα».
Σε ηλικία 17 ετών και 62 ημέρων έγινε ο νεότερος που έκανε ντεμπούτο με τους «φούριας ρόχας» «σπάζοντας» έτσι το ρεκόρ που είχε από το πολύ μακρινό 1936 ο τερματοφύλακας Άνχελ Θουμπιέτα, ο οποίος είχε παίξει το πρώτο παιχνίδι του ως βασικός σε ηλικία 17 ετών και 284 ημερών.
Όταν λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ο Λουίς Ενρίκε κατευθυνόταν προς την εξέδρα που κάθονταν οι Ισπανοί φίλαθλοι στο «Σαν Σίρο» για να τους ανταποδώσει το χειροκρότημα και να τους ευχαριστήσει για τη συμπαράσταση δεν ένιωθε μόνο ικανοποιημένος για την πρώτη παρουσία της Ισπανίας σε έναν τελικό επί των ημερών του, αλλά και δικαιωμένος αφού κόντρα σε όλους ο Γκάβι, ο οποίος αγωνίστηκε 84 λεπτά στη νίκη με 2-1 επί των πρωταθλητών Ευρώπης, ήταν εξαιρετικός.
«Μιλάμε για μια περίπτωση που δεν είναι καθόλου φυσιολογική. Είναι ένας παίκτης που παίζει σαν να βρίσκεται στην αυλή του σπιτιού του. Είναι απόλαυση να βλέπεις έναν ποδοσφαιριστή με τέτοια ποιότητα και τέτοιον χαρακτήρα. Ο Γκάβι δεν είναι το μέλλον της εθνικής ομάδας, είναι το παρόν» είπε ο 51χρονος προπονητής μετά το παιχνίδι για τον πιτσιρικά που φόρεσε τη φανέλα με το «9» και έπαιξε στο πλευρό του αρχηγού Σέρχιο Μπουσκέτς, ο οποίος έχει σχεδόν τα διπλάσια χρόνια του. Γεννήθηκε στη Σεβίλλη το 2004, δηλαδή όταν άρχιζε την καριέρα του ο Τζόρτζιο Κιελίνι...
Ο Γκάβι, έκανε το «Σαν Σίρο» αυτλή του σπιτιού του, «τρύπωσε» στην αρχική ενδεκάδα της Ισπανίας μετά τον τραυματισμό του Πέδρι και έδειξε πως μπορεί όχι μόνο ο Λουίς Ενρίκε, αλλά και ο Ρόναλντ Κούμαν (ή όποιος άλλος προπονητής βρεθεί στον πάγκο της Μπαρτσελόνα) να τον υπολογίζει.
Έχοντας απέναντί του παίκτες πολύ πιο έμπειρους, όπως ο Μάρκο Βεράτι, ο Νικολό Μπαρέλα, ο Φεντερίκο Κιέζα και οι υπόλοιποι, ο νεαρός Ισπανός έδειξε σαν να ήταν έτοιμος από καιρό για αυτή την εμφάνιση. Χωρίς να τους φοβηθεί, ήταν σχεδόν άψογος στις κινήσεις του με τη μπάλα στα πόδια και έκανε μερικές εξαιρετικές ενέργειες. Ήταν αποφασιστικός και το έδειχνε όταν μπορούσε, ήταν επίμονος, προσπαθούσε να είναι μέσα σε κάθε φάση.
Ο Λουίς Ενρίκε τον είχε δει ήδη από την παρουσία τους στις μικρότερες εθνικές ομάδες της Ισπανίας, αλλά και στις μικρές ομάδες της Μπαρτσελόνα και απλά περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να του δώσει την προαγωγή. «Μάρκαρε το είδωλό του, τον Βεράτι, και τα πήγε περίφημα. Είναι έτοιμος να παίξει σε αυτό το επίπεδο» είπε, επίσης, ο τεχνικός των «φούριας ρόχας».
Ο Γκάβι βρέθηκε μόλις μία χρονιά στις ακαδημίες της Μπέτις και κατόπιν πήρε «μεταγραφή» για τα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα χωρίς ίσως ούτε ο ίδιος να πιστεύει ότι το ντεμπούτο θα ερχόταν τόσο σύντομα. Το βράδυ της Τετάρτης στο Μιλάνο έπαιξε σαν να μην είναι 17 χρόνων, σαν να μην ήταν αυτή η παρθενική εμφάνισή του, σαν να μην ήταν ένας άπειρος ποδοσφαιριστής, σαν να μην είχε ανέβει στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα μόλις τον περασμένο Ιούλιο, σαν να μην είχε παίξει στα τέλη του περασμένου Αυγούστου το πρώτο παιχνίδι του με τους Καταλανούς. Παρόν και μέλλον μαζί.
