Τα... άκουσε και δικαιολογημένα για τα τελευταία δύο αποτελέσματά της, όπως και την εικόνα της. Κάπως έτσι, η Ελλάδα έφτασε να παίζει... τελικό από αρχές Σεπτέμβρη. Με την πλάτη στον τοίχο λοιπόν, η... κανονική Εθνική Ελλάδος εμφανίστηκε στο ΟΑΚΑ απέναντι στην δυνατή και ποιοτική Σουηδία του 3/3 στον όμιλο. Σε αυτό το ματς της 4ης αγωνιστικής του Β' προκριματικού ομίλου του Μουντιάλ, το πρώτο με κόσμο -έστω και λιγοστό- στην εξέδρα μετά από σχεδόν δύο χρόνια, η Ελλάδα έπαιζε τα ρέστα της ώστε να διατηρήσει έστω τις θεωρητικές ελπίδες της για πρόκριση. Η ομάδα του Φαν'τ Σχιπ έδειξε ότι μπορεί να παίξει... κανονικότατο ποδόσφαιρο, αξιοποίησε τις ευκαιρίες της, είχε την τύχη με το μέρος της όταν χρειάστηκε και τελικά υπέταξε 2-1 τη Σουηδία, φτάνοντας τους 6 βαθμούς στον όμιλο και την 3η θέση, με 3 λιγότερους από τους δεύτερους Σκανδιναβούς. Πολύ καλή εικόνα από όλους τους διεθνείς, Μπακασέτας και Παυλίδης τα γκολ της νίκης.
Ήταν τυχερή, το ισορρόπησε
Όσον αφορά στην εικόνα του αγώνα, η Σουηδία ξεκίνησε με πολύ μεγάλη πίεση και κατοχή μπάλας επί σχεδόν ένα πεντάλεπτο, ενώ έχασε και τεράστια ευκαιρία στο 3ο λεπτό με το δοκάρι του Σβάνμπεργκ. Η Ελλάδα πέρασε ουσιαστικά τη σέντρα στο 7ο λεπτό και από εκείνο το σημείο και μετά άρχισε να κερδίζει όλο και περισσότερα μέτρα στο γήπεδο. Στο πεντάλεπτο 7-12 η Εθνική ανέβηκε και πίεσε κερδίζοντας συνεχόμενα κόρνερ, ενώ από το τέταρτο και μετά ισορρόπησε πλήρως το ματς και μάλιστα πήρε και την κατοχή που έφτασε το 60% στο επόμενο διάστημα. Με πολύ παιχνίδι από τα άκρα μεν, αλλά χωρίς πολλές ιδέες από τη μέση και μπροστά, πλην γεμισμάτων και ατομικών ενεργειών, η γαλανόλευκη δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει με ευκαιρίες αυτή την κατοχή μπάλας.
Γενικότερα η ομάδα του Φαν'τ Σχιπ ήταν καλή σε τακτικό επίπεδο, αλλά -ως συνήθως- υστέρησε αισθητά στη δημιουργία ποδοσφαίρου. Οι διεθνείς είχαν ενέργεια και διάθεση και εικόνα ανταγωνιστικής ομάδας, ωστόσο σε αυτά τα πρώτα 45 λεπτά, είχαν σαν μοναδική επί της ουσίας ευκαιρία -και μάλιστα τεράστια- αυτή του Παυλίδη στο 28' που με κάποιο τρόπο... κατάφερε να αστοχήσει εξ επαφής. Στο φινάλε του πρώτου μέρους, το 0-0 παρέμενε, οι μεγάλες ευκαιρίες ήταν 2-1 για τους Σουηδούς, ενώ η Εθνική είχε την εικόνα ομάδας που μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι σε ποιοτικότερες ομάδες αλλά και πάλι... κάτι της λείπει.
Βρήκε αυτό που έλειπε
Αυτό που έλειπε βεβαίως δεν είναι... άγνωστο: η μία καλή τελική πάσα, το ένα καλό τελείωμα. Μετά από ένα δεκάλεπτο στο δεύτερο ημίχρονο που οι Σουηδοί πίεσαν και πάλι και έδειξαν να παίρνουν και πάλι το μομέντουμ του αγώνα, η Ελλάδα τα βρήκε και τα δύο στην ίδια φάση! Στο 62ο λεπτό, οι ρόλοι του γκολ της Πριστίνα αντιστράφηκαν, αυτή τη φορά ο Δουβίκας έδωσε την ασίστ και ο Τάσος Μπακασετας πέτυχε το γκολ που έβαλε μπροστά την ομάδα μας. Ένα ακόμη δίλεπτο μετά ο Μπουχαλάκης χάνει μεγάλη ευκαιρία για το 2-0 ενώ στη συνέχεια το ματς -χωρίς να υπάρχει λόγος- το παιχνίδι έγινε... ροντέο.
Άντεξε και στο... ροντέο
Από αυτό, νικήτρια βγήκε και πάλι η γαλανόλευκη! Μετά από το δεύτερο δοκάρι των Σουηδών, ο Ελλάδα βρήκε την αντεπίθεση με την οποία καθάρισε και το ματς. Ο Τζόλης έφυγε μόνος από αριστερά, έδωσε σωστά την ασίστ στον Παυλίδη και αυτός μπήκε με τη μπάλα στα δίχτυα για το 2-0! Ένα γκολ που βέβαια μέτρησε με σχεδόν πεντάλεπτη καθυστέρηση αφού το VAR ακύρωσε την αρχική υπόδειξη για οφσάιντ. Μετά το 2-0 το ροντέο αυτό συνεχίστηκε πάντως, με τις θέσεις να έχουν χαθεί και από τις δύο ομάδες και τους Σουηδούς πλέον να επιτίθενται κατά κύματα αφήνοντας τα νώτα τους εκτεθειμένα. Μόλις δύο λεπτά μετά, οι φιλοξενούμενοι μείωσαν με τον Κουέισον, ενώ η Ελλάδα πια προσπαθούσε να περιορίσει αυτή την... αναρχία στο ματς, ώστε να ελέγξει αυτή την επιθετικότητα του αντιπάλου. Όπως και συνέβη στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν κατάφερε εύκολα ή δύσκολα να βγάλει τις άμυνες που έπρεπε, να κρατήσει μπάλα και τελικά τη σπουδαία νίκη, την πρώτη της σε αυτή την προκριματική διαδικασία.
