O Xέσλερ εύστοχος.
Ο Σίρερ εύστοχος.
Ο Στράντζ εύστοχος.
Ο Πλατ εύστοχος.
Ο Ρόιτερ εύστοχος.
Ο Πιρς εύστοχος.
Ο Ζίγκε εύστοχος.
Ο Γκασκόιν εύστοχος.
Ο Κουντζ εύστοχος.
Ο Σέρινγχαμ εύστοχος.
Ο Μέλλερ εύστοχος.
Ο Σάουθγκεϊτ άστοχος.
Η Γερμανία στον τελικό του Euro, η Αγγλία εκτός.
Εκείνο το βράδυ της 26ης Ιουνίου 1996 δεν έφυγε ποτέ από το μυαλό του σημερινού ομοσπονδιακού τεχνικού της Αγγλίας. Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά σε μια χώρα που λατρεύει να «τρέφεται» από τις γκάφες και τις αποτυχίες. Ο ίδιος προσπάθησε να... ελαφρύνει λίγο την αστοχία εκείνης της βραδιάς στο «Γουέμπλεϊ»(ναι, στο ίδιο γήπεδο που θα γίνει ο τελικός του φετινού Euro) με τη συμμετοχή του σε μια διαφήμιση για την «Pizza Hut», μαζί με άλλους δυο διάσημους μοιραίους εκτελεστές για την Αγγλία, τον Στιούαρτ Πιρς και τον Κρις Γουόντλ, οι οποίοι είχαν βρεθεί στην ίδια θέση με εκείνον και πάλι κόντρα στην Γερμανία, στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990.
Πέρασαν 26 χρόνια και ο Σάουθγκεϊτ είναι πια ο προπονητής των «λιονταριών». Και όχι μόνο αυτό. Η Αγγλία είναι στα προημιτελικά του Euro, έχοντας αποκλείσει τη Γερμανία και ικανή να κάνει αυτό που επί δεκαετίες περιμένουν στο Νησί, να επαναλάβει έναν ποδοσφαιρικό θρίαμβο και να πάρει το τρόπαιο πίσω στο... σπίτι.
Θα είναι ο ιδανικός τρόπος για να εξιλεωθεί ο ίδιος για εκείνο το χαμένο πέναλτι; Ο ίδιος δεν το βλέπει έτσι αν και παραδέχεται ότι είναι ίσως η πιο δυσάρεστη ανάμνηση της ποδοσφαιρικής καριέρας του. Και να σκεφτεί κανείς ότι μόνος του είχε προθυμοποιηθεί να συμμετάσχει στην διαδικασία των πέναλτι.
«Έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Ήθελα να βγαίνω μπροστά όταν πίστευα ότι μπορούσα να βοηθήσω. Με την πάροδο του χρόνου διαπίστωσα ότι ίσως είναι καλύτερα να μην το κάνεις, αν δεν έχεις την απόλυτη πίστη ότι θα τα καταφέρεις» λέει ο ίδιος όταν αναφέρεται σε εκείνο το παιχνίδι. Το παράδοξο είναι ότι ο Τέρι Βέναμπλς τον υπολόγιζε για το έκτο πέναλτι, αν αυτό χρειαζόταν, αλλά ο Σάουθγκεϊτ ήθελε να «σφραγίσει» την πρόκριση της Αγγλίας, κάτι που τελικά δεν συνέβη...
Όσοι αγωνίστηκαν μαζί του, κυρίως όσοι ήταν λίγο μικρότεροι από αυτόν, μιλούν ακόμα και σήμερα με θερμά λόγια για τον ξεχωριστό χαρακτήρα του. «Ήταν πάντα δίπλα σου για να του μιλήσεις και να σου δώσει μια συμβουλή. Συνηθίζεται οι νεότεροι παίκτες να μένουν πίσω, να μην τους δίνουν σημασία οι μεγαλύτεροι, αλλά αυτός έκανε το αντίθετο και ήταν υπέροχο. Έλεγε σε όλους ότι θα έπρεπε να εκφράζονται ελεύθερα. Όταν είσαι νέος, θέλεις πάντα να έχεις στο πλευρό σου έναν παλιό. Και αυτός ήταν ο Σάουθγκεϊτ» θυμάται ο Εμίλ Χέσκεϊ.
Δεν ήταν εύκολο για τον Σάουθγκεϊτ να... επιβιώσει ως ποδοσφαιριστής. Μόνο που αυτό συνέβη για έναν λόγο αρκετά ασυνήθιστο: είχε πολύ μυαλό! Προπονητές του στις νεανικές ομάδες, ήδη από όταν έκανε τα πρώτα βήματά του στην Κρίσταλ Πάλας, του έλεγαν ότι ήταν πολύ έξυπνος και ίσως θα έπρεπε να μην σπαταλήσει αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του απλά παίζοντας μπάλα.
Ήταν πάντα χαμηλών τόνων, πολύ οργανωτικός και... ψείρας, έδινε σημασία σε κάθε λεπτομέρεια μέσα στον αγωνιστικό χώρο, αλλά και εκτός αυτού (είναι χαρακτηριστικό ότι συμπαίκτες του με τους οποίους έμενε μαζί στις αποστολές τον θυμούνται να έχει πάντα λίστα ώστε να μην ξεχάσει φεύγοντας από το δωμάτιο ούτε την οδοντόβουρτσά του). Διέθετε πάντα προπονητικό μυαλό και η εξέλιξή του, από τα σορτσάκια και τις φανέλες στα κοστούμια και στον πάγκο δεν εξέπληξε κανέναν.
Tα κοστούμια έχουν άλλη μια ιδιαίτερη ιστορία για τον Σάουθγκεϊτ. Ντυμένος στην... πένα, σακάκι, γιλέκο, γραβάτα, σχεδόν ατσαλάκωτος κατά τη διάρκεια των αγώνων για να αποδώσει με αυτό τον τρόπο τιμή στο Βρετανικό Ναυτικό, στο οποίο υπηρέτησε ο παππούς του. «Είμαστε οικογενειακώς πολύ πατριώτες και ο παππούς ήταν πάντα το καμάρι μας» έχει πει για να δικαιολογήσει το άψογο στυλ με το οποίο εμφανίζεται στα επίσημα παιχνίδια.
Aνέλαβε την εθνική ομάδα της πατρίδας του μετά την αποτυχία στο Euro της Γαλλίας, αρχικά ως υπηρεσιακός και κατόπιν ως μόνιμος καθώς η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Αγγλίας αδυνατούσε να βρει πιο αξιόπιστη λύση. Ανέλαβε να διαχειριστεί μια εξαιρετικά ταλαντούχα γενιά ποδοσφαιριστών, αρκετούς εκ των οποίων φυσικά τους γνωρίζει πολύ καλά εδώ και χρόνια καθώς καθόταν στον πάγκο της Κ21, και αποφάσισε να το κάνει με έναν τρόπο που μαρτυρά ότι έχει μελετήσει πολύ ψυχολογία.
Κατά την παρουσία της Αγγλίας στο Μουντιάλ της Ρωσίας, εκεί που έφτασε ως τα ημιτελικά, ο Σάουθγκεϊτ έδειξε στους παίκτες του φιλμάκι, το οποίο φτιάχτηκε κατά παραγγελία του. Έδειχνε τις μεγάλες επιτυχίες των Βρετανών αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τους μιλούσε για τη δόξα που απολαμβάνουν αυτοί οι θρύλοι που εκπροσώπησαν την πατρίδα και τους ρωτούσε αν θα ήθελαν να ζήσουν ανάλογες στιγμές.
Μετά τους άφηνε ελεύθερους να παίξουν στην πισίνα, σαν να είναι πιτσιρίκια, και τους πήγε για μπάσκετ για να χαλαρώσουν. Και όταν έπαιζαν subbuteo τους ζητούσε να μιλήσουν για συστήματα και τακτικές…
Στο ποδόσφαιρο επιτυχία και αποτυχία απέχουν μόλις 90 λεπτά. Ενίοτε και μερικά περισσότερα. «Έμαθα εκατομμύρια πράγματα από εκείνη την ημέρα και στα χρόνια που ακολούθησαν. Το πιο σημαντικό είναι να ξέρεις πως όταν κάτι πηγαίνει στραβά στη ζωή σου, η ζωή σου δεν τελειώνει» είναι τα δικά του λόγια.
«Είμαι τόσο ευχαριστημένος. Κοίταξα κάποια στιγμή προς τη μεγάλη οθόνη και είδα τον Ντέιβιντ Σίμαν, ο οποίος βρισκόταν στο γήπεδο. Για τους συμπαίκτες μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια για να αλλάξω αυτό που συνέβη το 1996. Πάντα θα με πονά. Είναι, όμως, ωραίο, που μπορούμε να δώσουμε στον κόσμο μια ημέρα που θα θυμούνται. Και το ίδιο θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και στον προημιτελικό της Ρώμης» είπε ο Σάουθγκεϊτ λίγη ώρα μετά τη σπουδαία πρόκριση επί της Γερμανίας.
Ο Άλαν Σίρερ ελπίζει πως αυτό το αποτέλεσμα, αυτή η νίκη επί της «νάσιοναλμασαφτ» θα είναι η ευκαιρία του πρώην συμπαίκτη του για να απελευθερωθεί επιτέλους από εκείνο το παιχνίδι του 1996. «Πάντα ένιωθε υπεύθυνος επειδή δεν πήγαμε στον τελικό. Δεν ήταν δικό του το φταίξιμο» είπε ο παλαίμαχος Άγγλος επιθετικός.
Και ο Τζακ Γκρίλις θέλησε να πει δυο λόγια για τον προπονητή του, σαν να είναι αυτός που θα πρέπει να του τονώσει το ηθικό… «Δεν ήταν ένα σεμινάριο, ένα μάθημα προπονητικής αυτό που έκανε; Ας αναγνωρίσουμε όλοι την αξία του προπονητή και του επιτελείου» είπε o άσος της Άστον Βίλα.
Αν το πρώτο βήμα προς την εξιλέωση είναι να συμβιβαστείς με την αποτυχία και να μάθεις από τα λάθη σου, τότε ο Σάουθγκεϊτ δείχνει να το έχει κάνει. Όσο πλησιάζει η 11η Ιουλίου 2021, όσο απομακρύνεται η 26η Ιουνίου 1996, τότε ο 50χρονος προπονητής μπορεί να αρχίσει να σκέφτεται ότι έρχεται η στιγμή της απαλλαγής από το βάρος εκείνου του πέναλτι, έρχεται η στιγμή που αυτός θα οδηγήσει το Εuro, το ίδιο το ποδόσφαιρο στο... σπίτι.