Είναι οδυνηρό να αποκλείεσαι στα πέναλτι. Οι Άγγλοι το ξέρουν καλά αυτό. Ακόμα πιο οδυνηρό όμως είναι να μην βρίσκεσαι καν στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης. Την ώρα που οι αγγλικοί σύλλογοι ευημερούσαν στην Ευρώπη, η Εθνική τους ομάδα είχε πέσει σε μία μαύρη τρύπα από την οποία δεν μπορούσε με τίποτα να ξεκολλήσει.
Μετά το Μουντιάλ του 1970, τα «λιοντάρια» απέτυχαν να προκριθούν στις επόμενες 4 (!) μεγάλες διοργανώσεις, χάνοντας δύο Euro και δύο Μουντιάλ. Μία ολόκληρη δεκαετία απομόνωσης, στέρησης, απαξίωσης, αποτυχιών που δημιούργησε μία τεράστια ανυπομονησία για την τελική φάση του Euro ’80.
Μετά την ταραχώδη τριετία του διχαστικού Ντον Ρέβι στο τιμόνι, ήρθε ο Ρον Γκρίνγουντ να επαναφέρει την ηρεμία και να πετύχει μία αήττητη πρόκριση στην τελική φάση που θα γινόταν για πρώτη φορά με οκτώ ομάδες.
Ωστόσο, λίγο πριν την έναρξη τα σύννεφα ήταν πολλά. Ο Τρέβορ Φράνσις υπέστη ρήξη αχιλλείου λίγο την προετοιμασία, ενώ ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας, Κέβιν Κίγκαν είχε μόλις επιστρέψει από τραυματισμό και δεν ήταν στα καλύτερα του.
Ο μεγαλύτερος προβληματισμός όμως ήταν άλλος. Ο χουλιγκανισμός. Η αγγλική αρρώστια, όπως την αποκαλούσαν τότε. Μέσα στην δεκαετία οι Άγγλοι οπαδοί είχαν πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες ακραία περιστατικά βίας, όπως στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1974 (Τότεναμ), στον τελικό του Κυπέλλου Πρωραθλητριών το 1975 (Λιντς), αλλά και σε ένα ματς της Εθνικής στο Λουξεμβούργο (1977).
Στην πρεμιέρα της 12ης Ιουνίου απέναντι στο Βέλγιο είχαμε ένα μικρό Χέιζελ, πέντε χρόνια πριν το Χέιζελ. Κι αυτό γιατί το μενού είχε Άγγλους οπαδούς, την έδρα της Γιουβέντους (Τορίνο) και αντίπαλο το Βέλγιο.
Παραμονή του ματς, η ιταλική αστυνομία συνέλαβε 36 Άγγλους χούλιγκαν, πιστεύοντας ότι έλυσε το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος.
Μόλις ο Γιάν Κέλεμανς ισοφάρισε άμεσα το γρήγορο γκολ του Ρέι Γουίλκινς και έκανε το 1-1, η εξέδρα πήρε φωτιά. Οι ουδέτεροι Ιταλοί οπαδοί πανηγύρισαν το γκολ του Βελγίου και αυτό αποτέλεσε την σπίθα που άναψε την φωτιά. Οι συμπλοκές και οι ρίψεις αντικειμένων ξεκίνησαν άμεσα, με αποτέλεσμα την βίαιη εισβολή της ιταλικής αστυνομίας που για να κατευνάσει τα πλήθη έριξε δακρυγόνα στους Άγγλους οπαδούς.
Μόνο που αυτοί τα πήραν και τα πέταξαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, προκαλώντας την διακοπή του ματς. Ο τερματοφύλακας των λιονταριών Ρέι Κλέμενς χρειάστηκε τις πρώτες βοήθειες για να συνέλθει, ενώ οι παίκτες κοιτούσαν σαστισμένοι το σκηνικό βίας στις εξέδρες.
Ο αγώνας άρχισε και πάλι μετά από διακοπή μισής ώρας, όμως κανείς δεν είχε κέφι για μπάλα. Το σκορ κόλλησε στο 1-1 και οι δηλώσεις των Άγγλων μετά το τέλος του ματς ήταν κάτι παραπάνω από αιχμηρές: «Είμαι περήφανος για το επάγγελμά μου, όμως όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα ντρέπομαι για το ποδόσφαιρο. Είναι ηλίθιοι και δεν θέλουμε καμία σχέση μαζί τους. Εύχομαι να έμπαιναν όλοι σε ένα καράβι και να τους παρατούσαν στην μέση του ωκεανού», δήλωσε ο Ρον Γκρίνγουντ. «Ξέρω ότι το 95% των οπαδών μας είναι σπουδαίοι. Οι υπόλοιποι όμως είναι μεθύστακες», πρόσθεσε ο Κέβιν Κίγκαν.
Η Μάργκαρετ Θάτσερ καταδίκασε τα περιστατικά: «η συμπεριφορά κάποιων Βρετανών οπαδών στο Τορίνο ήταν επαίσχυντη. Θα έπρεπε να λειτουργήσουν ως πρεσβευτές της χώρας και να δείξουν την καλή πλευρά της Βρετανίας, όμως έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Είναι μία θλιβερή μέρα».
Στην έκτακτη σύσκεψη της ΟΥΕΦΑ, συζητήθηκε η αφαίρεση βαθμών, ακόμα και η άμεση αποβολή της Αγγλίας από την διοργάνωση, όμως το πρόστιμο των 8.000 λιρών ακούστηκε σαν χάδι. Έτσι κι αλλιώς, τα λιοντάρια αποκλείστηκαν από την φάση των ομίλων, η επιστροφή της σε μεγάλες διοργανώσεις μετά από 10 χρόνια αποχής, έδειξε το τεράστιο πρόβλημα χουλιγκανισμού που άρχισε να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στο νησί και κορυφώθηκε με την τραγωδία του Χέιζελ στις 29 Μαΐου του 1985.
