MENU

Συναισθήματα έντονα και σίγουρα όχι ευχάριστα. Τα… γνωστά δηλαδή. Πως γίνεται μια ομάδα να έχει κατοχή που φτάνει το 70% να έχει ευκαιρίες και τελικά να δέχεται δυο γκολ και να χάνει το παιχνίδι; Κι όμως γίνεται. Όταν μιλάμε για τον φετινό ΠΑΟΚ, όλα γίνονται.

Δυστυχώς μετά από ήττες, ανοίγει και συζήτηση για τον προπονητή. Και γράφω δυστυχώς, διότι πρόκειται για μια άκαιρη και άκυρη συζήτηση. Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι ο προπονητής του ΠΑΟΚ κι αυτό δεν αλλάζει. Ο εύκολος δρόμος είναι να πέσουν επάνω του οι ευθύνες για την ήττα στην Τρίπολη ή για όλα τα κακώς κείμενα της φετινής περιόδου.

Ο δύσκολος δρόμος είναι να αναλύσουμε την κατάσταση με ποδοσφαιρική λογική (ακόμα και αν φέτος δεν βρίσκει κανείς μεγάλες δόσεις ποδοσφαιρικής λογικής στον ΠΑΟΚ) και να ρεαλισμό.

Ο Γκαρσία –όπως έχω πολλές φορές γράψει- ανέλαβε την ομάδα μεσούσης της περιόδου. Μια ομάδα που δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που προετοίμασε τον Αύγουστο ο Αμπελ Φερέιρα και σίγουρα καμία σχέση με την ομάδα που ολοκλήρωσε την περσινή περίοδο. Δεν υπάρχουν παίκτες όπως ο Μίσιτς, ο Μαουρίσο, ο Πέλκας, ο Ακπομ, ο Λημνιός, ο Μάτος, ο Γιαννούλης, ο Μπίσεσβαρ. Στη θέση τους, προστέθηκαν σταδιακά στο ρόστερ της ομάδας ο Ζίβκοβιτς, ο Μουργκ, ο Σβαμπ, ο Ουάρντα, ο Τσόλακ, ο Κρμέντσικ, ο Περέιρα, ο Νινούα, ο Ουαγκέ (που αποχώρησε λόγω της κακιάς στιγμής), ο Καγκάβα, ο Μπαμπά.

Δεν μπαίνω στη φάση αυτή σε σύγκριση των παικτών που αποχώρησαν από την Τούμπα και των παικτών που ήρθαν. Η αναφορά γίνεται για να το τονίσω πως ο Γκαρσία ανέλαβε μια ομάδα που άλλαξε τη βασική της 11αδα εν μέσω αγωνιστικών υποχρεώσεων σε ποσοστό που ξεπερνά το 70%. Ακριβώς! Το 70% όπως μπορείτε να διαπιστώσετε από την αναφορά ονομάτων. Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στον σημερινό ΠΑΟΚ, μιλάμε για ομάδα που δεν έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ του Σεπτεμβρίου.

Ρεαλιστικά λοιπόν και καθαρά ποδοσφαιρικά, δεν μπορεί να ανοίγει συζήτηση για τον προπονητή, κάθε φορά που το αποτέλεσμα ενός αγώνα δεν είναι το επιθυμητό. Δεν είναι παραγωγική για την ομάδα, αυτή η συζήτηση. Ο Γκαρσία όπως και οι παίκτες θα αξιολογηθούν και θα κριθούν το καλοκαίρι. Μέχρι τότε αυτό που χρειάζεται η ομάδα είναι στήριξη για να πετύχει τους στόχους της.

Τον δρόμο αυτό τον χαρακτηρίζω δύσκολο αλλά, για μένα προσωπικά δεν είναι. Είναι το αυτονόητο να στηριχθεί ο προπονητής και να ολοκληρωθεί η περίοδος. Κάθε άλλη συζήτηση αυτή την εποχή, δεν έχει τίποτα απολύτως να προσφέρει στην ομάδα.

Αναφορικά με το παιχνίδι του Σαββάτου, με τις γνωστές αδυναμίες στην άμυνα (που κακώς πιστέψαμε ότι θα αποτελέσουν παρελθόν), χωρίς ιδέες και λύσεις στην επίθεση, ο ΠΑΟΚ εγκλωβίστηκε από την έξυπνη τακτική που ακολούθησε ο Αστέρας Τρίπολης και γνώρισε την ήττα στην Πελοπόννησο που του στέρησε –ας ελπίσουμε προσωρινά- την 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Αυτό θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα που δίνει ο ΠΑΟΚ στις δυο επόμενες αγωνιστικές. Θυμίζω με τον Αρη στην Τούμπα και τον Παναθηναικό στη Λεωφόρο.

Το θέμα βέβαια δεν είναι τα αποτελέσματα των άλλων ομάδων, αλλά πως ο ΠΑΟΚ θα λύσει τα προβλήματα του. Από την ομάδα έλειψε και το πάθος -τουλάχιστον στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα- που ως συνήθως χαρακτηρίζει τις προσπάθειες της ομάδας.

Παρά την κακή μέρα παικτών όπως ο Καντουρί, ο Ροντρίγκο, ο Λάμπρου, ο Ζίβκο Ζίβκοβιτς, ο ΠΑΟΚ είχε την υπεροχή στο α΄ μέρος αλλά δεν είχε τρόπο να απειλήσει ουσιαστικά την αντίπαλη εστία απέναντι σε μια ομάδα που αμύνθηκε μαζικά και έψαχνε κόντρες για να βρει γκολ.

Κανείς δεν ξέρει ποια θα ήταν η εξέλιξη του αγώνα αν το γκολ του Κρμέντσικ, μετρούσε κανονικά. Το αμφιλεγόμενο οφ σάιντ, ελέγχθηκε από το VAR χωρίς η μια και μοναδική εικόνα που μας έδωσαν, να μας πείσει ότι ήταν σωστή η απόφαση του βοηθού. Μια και μόνη λήψη από τη NOVA που διαδραματίζει ρόλο, γνωστό σε όλους. Αλήθεια που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει.

Η είσοδος των Τζόλη - Αντρίγια αρχικά και των Καγκάβα – Μπάμπα (κυρίως) στην πορεία, ζωντάνεψε τον ΠΑΟΚ που και πάλι όμως δεν κατάφερε να απειλήσει σοβαρά την αντίπαλη εστία. Ο ΠΑΟΚ κυκλοφορούσε την μπάλα αλλά δεν υπήρχε καθαρό μυαλό για να βρει με ευκολία ευκαιρίες για γκολ.

Η ήττα ήταν κάτι περισσότερο από καμπανάκι κινδύνου ενόψει της συνέχειας. Τόσο για τους παίκτες όσο και για την τεχνική ηγεσία. Ο ΠΑΟΚ μπορεί καλύτερα και οφείλουν να βρούνε τον τρόπο να αλλάξουν την εικόνα που το Σάββατο, δεν ήταν αυτή που αρμόζει στον Δικέφαλο.

Ο δρόμος του ΠΑΟΚ είναι ένας! Ο δύσκολος…