Προφανέστατα ο Λάζλο Μπόλονι δεν είναι τέλειος. Ούτε τα κάνει όλα σωστά. Οπως όλοι οι άνθρωποι έχει θετικά και αρνητικά.
Το πρόβλημα έγκειται όταν στη σούμα, στη ζυγαριά της κρίσης, «φωτίζονται» περισσότερο τα αρνητικά. Το να αγνοείς τα θετικά και να επικεντρώνεσαι στα αρνητικά, δεν σε βοηθάει να βλέπεις το δάσος, ούτε να κάνεις ορθολογικά και αποστασιοποιημένα την όποια αξιολόγηση.
Η κριτική που του έχει ασκηθεί και του ασκείται, δεν συνάδει με τα αποτελέσματα που έχει φέρει από την ημέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας.
Ο Μπόλονι ήρθε για να δημιουργήσει μία ομάδα που θα κατακτά αποτελέσματα και προς ώρας τουλάχιστον τα έχει καταφέρει και με το παραπάνω.
Με τις δικές του ποδοσφαιρικές αξίες, θυσιάζοντας το θέαμα για την ουσία, επιδιώκοντας την κυνικότητα στο επιθετικό τρίτο, χωρίς να ενδιαφέρεται για την κατοχή της μπάλας, αλλά για τη συνοχή των γραμμών του πίσω από τη μπάλα.
Με σαφέστατα μηνύματα στα αποδυτήρια: όταν δεν υπάρχει κατοχή της μπάλας άπαντες επιβάλλεται να αμύνονται κι όποιος παίκτης δεν συμμετέχει στο αμυντικό σκέλος, γκρινιάζει ή μπαίνει ξενερωμένος στο γήπεδο και δεν τα δίνει όλα, πολύ απλά μένει στον πάγκο ή πηγαίνει στην εξέδρα.
Ο Μπόλονι δεν διστάζει να βάλει τις φωνές σε οποιονδήποτε, αμφισβητεί τους παίκτες, δεν μιλάει σε κανέναν με το «σεις» και με το σας» και δεν έχει κανένα πρόβλημα να έρθει σε ανοιχτή ρήξη και να επικρίνει δημοσίως όποιον θεωρεί ότι έχει κάνει λάθος. Είτε μέσα στο γήπεδο, είτε εκτός αυτού. Η λέξη «ΕΥΘΥΝΗ» είναι η αγαπημένη του.
Αυτός ήταν πάντοτε κι έτσι θα παραμείνει. Τα βιώματα, οι παραστάσεις και η ιδιοσυγκρασία του, έχουν δημιουργήσει έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα με τον οποίο πορεύεται επί σειρά ετών στη ζωή του και στο ποδόσφαιρο.
Ενας λόγος παραπάνω από τη στιγμή που δεν έχει να αποδείξει κάτι στην καριέρα του, κουβαλώντας μπόλικα παράσημα από την πολύχρονη θητεία του στα ευρωπαϊκά γήπεδα κι έχοντας βγάλει στον αφρό παίκτες παγκόσμιας κλάσης όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Βαράν.
Οτι οι ισορροπίες εντός του Παναθηναϊκού ήταν, είναι και πιθανότατα θα παραμείνουν εύθραυστες, αποτελεί μία πραγματικότητα.
Με την ειδοποιό διαφορά ότι όταν ο Παναθηναϊκός έψαχνε τον αντικαταστάτη του Πογιάτος αναγνώριζε ότι χρειαζόταν έναν άνθρωπο που θα έχει την προσωπικότητα και την τόλμη να σπάσει αβγά και να επιβάλλει πειθαρχία και τάξη.
Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά και το μόνο σίγουρο είναι ότι τα λόγια και οι πράξεις του έχουν συνέπεια.
Χαρούμενος με «νίκες έστω με μισό μηδέν» είχε δηλώσει ευθαρσώς όταν ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, για όσους το λησμονούν.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι παρέλαβε χάος αγωνιστικό και νοοτροπίες του τύπου «από μένα ξεκινάει η ενδεκάδα». Εβαλε σε τάξη τα ασυμμάζευτα, δουλεύει πάνω στα βασικά του αθλήματος και έχει την πυγμή και το θάρρος να μην χαμπαριάζει από ονόματα και κόστη συμβολαίων όταν βλέπει τις προπονήσεις και σκέφτεται/προετοιμάζει την ενδεκάδα.
Σίγουρα έχει αδικήσει και έχει απαξιώσει παίκτες που ενδεχομένως να μην το δικαιούνται, αλλά αυτό είναι μάλλον προτιμότερο από το να συμβιβάζεσαι με τους πάντες και τα πάντα, όπως συνέβαινε επί Πογιάτος, όταν είδαν τα μάτια μας κωμικοτραγικά πράγματα, με παίκτες που αγωνίζονταν στο ένα μισό ματς ο ένας και στο άλλο μισό ο άλλος στη θέση που ήθελαν, για να μην γκρινιάζουν…
Το 2021 ο Παναθηναϊκός είναι η μοναδική ομάδα του πρωταθλήματος που δεν έχει δεχθεί γκολ, έφτασε αισίως τις τέσσερις συνεχόμενες νίκες και παραμένει αήττητος στα πέντε ματς που έχουν διεξαχθεί από την αλλαγή του χρόνου μέχρι σήμερα.
Βάσει των αποτελεσμάτων, από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας ο Μπόλονι, έχει τις καλύτερες επιδόσεις μετά τον πρωτοπόρο Ολυμπιακό, ενόσω έχει περάσει διάφορες κακουχίες με κυριότερη τα πέντε κρούσματα κορονοϊού που έπληξαν την ομάδα.
Τα δε απανωτά τρίποντα κόντρα σε Απόλλωνα Σμύρνης, ΑΕΛ, Άρη και ΟΦΗ ήρθαν με το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας στην ενδεκάδα του πρωταθλήματος και με τα πιο βαριά συμβόλαια του ρόστερ, όπως αυτά των Κουρμπέλη, Βιγιαφάνιες, Μακέντα, Καρλίτος, Αϊτόρ, Αγιούμπ και Σάντσες, να βρίσκονται είτε στην εξέδρα είτε στον πάγκο για διαφορετικούς ασφαλώς λόγους ο καθένας εξ αυτών.
Στο ίδιο διάστημα βγήκαν από τη ναφθαλίνη οι Ιωαννίδης (21 ετών), Καμπετσής (21 ετών) και Εμμανουηλίδης (20 ετών), είδαμε να καθιερώνονται ο Αλεξανδρόπουλος (19 ετών) και ο Ζαγαρίτης (19 ετών) - ανεξαρτήτως εάν ο τελευταίος ανήκει πλέον στην Πάρμα- και να παίρνει ευκαιρίες ο Αθανασακόπουλος (19 ετών).
Ο τολμών νικά. Στην κυριολεξία.
Τελευταία αλλά όχι έσχατη υποσημείωση: ο Παναθηναϊκός στο δεύτερο γύρο θα δώσει όλα τα ντέρμπι στο γήπεδο της Λεωφόρου. Η επιστροφή της ομάδας στην ιστορική της έδρα αποδείχθηκε στην πράξη ευεργετική και το τριφύλλι θα φιλοξενήσει στη φυσική του έδρα τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ.
Με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τα μελλούμενα.
