Πέντε ματς, τέσσερις νίκες, μια ισοπαλία, πρώτη θέση. Ο Άρης συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του τρέφοντας τη φιλοδοξία του κόσμου του, διατηρώντας παράλληλα ανοικτή την εκπλήρωση των φετινών του στόχων. Ο δρόμος είναι ανηφορικός, ήμαστε ακόμη στην αρχή αλλά ο χρόνος δουλεύει ξεκάθαρα υπέρ της ομάδας του Άκη Μάντζιου, όσο μάλιστα παίρνει νίκες δίχως να βγάζει μάτια με τις εμφανίσεις της.
Όλοι θέλουμε το καλό ποδόσφαιρο. Τα πολλά γκολ. Στην Ελλάδα όμως καμία φορά μετράει να είσαι ρεαλιστής, κυνικός, να κυνηγάς την ουσία. Βάζοντας στο παιχνίδι σου, αν χρειαστεί, και την σκοπιμότητα, εφόσον διαπιστώνεις ότι δεν έχεις φτάσει ακόμη στο σημείο να τελειώνεις μια ώρα αρχύτερα, ματς όπως το χθεσινό με τον Απόλλωνα στους «Ζωσιμάδες». Γιατί να είναι ασέβεια προς το όνομα του Άρη ο τρίτος αμυντικός χαφ (Κάτσε) και ένας ακόμη στόπερ (Μπαγκαλιάνης) στο τέλος μαζί με τον Μάνο προκειμένου να αντιμετωπιστούν η αεροπορία και τα γεμίσματα των φιλοξενούμενων; Πόσες φορές στο παρελθόν δεν πλήρωσε την αφέλειά του ο Άρης με απώλεια βαθμών στον βωμό της ανεξέλεγκτης επιθετικότητας; Στο τέλος της ημέρας δεν μένει ποιος έκανε 20 τελικές αλλά ποιος πήρε τους τρεις βαθμούς. Και αυτοί χθες προστέθηκαν στην σακούλα του Άρη.
Η ομάδα της Θεσσαλονίκης χρειάστηκε βέβαια να υπερπηδήσει αρκετά εμπόδια χθες. Πρώτα και καλύτερα το ουδέτερο γήπεδο αν και τυπικά γηπεδούχος. Αναγκάστηκε να ξεσπιτωθεί και να αγωνιστεί ουσιαστικά εκτός έδρας. Ό,τι πρέπει δηλαδή για να πατήσει την μπανανόφλουδα. Τελικά το απέφυγε. Πριν καν ξεκινήσει το ματς, είδε τον βασικό και μοναδικό του αριστερό μπακ να τίθεται νοκ άουτ εξαιτίας ενός λουμπάγκο υποχρεώνοντας τον Μάντζιο να αλλάξει το πλάνο του, βάζοντας αριστερό μπακ τον Σάκιτς και στη βασική ενδεκάδα μετά από επτά μήνες τον Σούντγκρεν, χωρίς να είναι βέβαιος για τον βαθμό ετοιμότητάς του.
Είχε και θα έχει για λίγο καιρό ακόμη να διαχειριστεί την έλλειψη αγώνων που έχουν κάποιοι σημαντικοί ποδοσφαιριστές, όπως ο Ματέο που είναι ακόμη έξω από τα νερά του, ο παροπλισμένος μέχρι πρόσφατα Σούντγκρεν και οι νεοφερμένοι Σίλβα, Κάτσε και Μπεναλουάν. Την έλλειψη διάρκειας στην απόδοση μέσα στο 90λεπτο, απότοκο του διαφορετικού τρόπο προπόνησης που ακολουθούσε η προηγούμενη τεχνική ηγεσία. Σε ένα ακόμη παιχνίδι ο Άρης από το 60-65΄ και μετά οπισθοχώρησε, έδωσε χώρους, έμοιαζε να μένει από δυνάμεις και φρεσκάδα. Στο ίδιο αυτό διάστημα, ένα ζήτημα που φάνηκε και δεν άρεσε ήταν η απουσία αυτοπεποίθησης από το γκρουπ των ποδοσφαιριστών. Πολλά αβίαστα λάθη, υπέρμετρο και δίχως σοβαρό λόγο άγχος. Μοιάζει δηλαδή η ομάδα, ώρες-ώρες να δυσκολεύεται να διαχειριστεί την πρωτιά στον βαθμολογικό πίνακα και τις υποχρεώσεις που γεννά.
Τέλος μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για μια καινούργια ομάδα, με μια ντουζίνα νέους ποδοσφαιριστές και ένα καινούργιο προπονητή που προσπαθεί να αλλάξει πράγματα και να περάσει τη δική του φιλοσοφία, εν μέσω αγώνων και την υποχρέωση να κερδίζει. Εδραιώνοντας την πεποίθηση ότι την ομάδα, ο 50χρονος προπονητής θα την φέρει στα μέτρα του μετά την επόμενη και τελευταία διακοπή για τις Εθνικές ομάδες. Υπό αυτές τις συνθήκες, όσο κερδίζει, χτίζει ψυχολογία και την ηρεμία να διορθώνει πράγματα κοιτώντας τους υπόλοιπους… αφ΄ υψηλού.
Δεν ήταν φυσικά όλα άσχημα χθες. Για ένα ικανοποιητικό διάστημα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο ο Άρης μας παρουσίασε μια εικόνα του που είναι πιθανό να δούμε στο σύντομο μέλλον. Την μπάλα κάτω, συνδυαστικό ποδόσφαιρο, καλές συνεργασίες, κάποιους αυτοματισμούς. Αν είχε και καλύτερες επιλογές στην τελική προσπάθεια, δεν θα χρειαζόταν να αγχωθεί στο τέλος.
Όσοι είδαν χθες το παιχνίδι του Άρη με τον Απόλλωνα Σμύρνης δίχως παρωπίδες αν δεν πείστηκαν για την χρησιμότητα και τις υπηρεσίες που προσφέρει το VAR, τότε ας αλλάξουν πλευρό και ας δουν καλύτερα καμία σειρά. Έχει για όλα τα γούστα. Δίχως το άγρυπνο μάτι της τεχνολογίας και της γραμμής ο Άρης, δεν θα ήταν σήμερα πρώτος στην βαθμολογία και θα έψαχνε να βρει (που άραγε) το δίκιο του δίνοντας παράλληλα τροφή στο τέρας της εσωστρέφειας και της γκρίνιας αν για παράδειγμα χθες μετρούσε το γκολ του Σλίβκα ή δινόταν πέναλτι ενώ και πάλι ο Μουνιέ ήταν εκτεθειμένος και στραβοπατούσε με τον Απόλλωνα. Ήδη σε τρία από τα πέντε φετινά ματς των κιτρινόμαυρων, ακυρώθηκε σωστά γκολ της Λαμίας με το σκορ στο 0-1 όπως και το γκολ του Βόλου στις καθυστερήσεις. Οι 13 σημερινοί βαθμοί θα ήταν εννέα τουλάχιστον. Ξεκάθαρη αλλοίωση δηλαδή για να καταλάβετε το μέγεθος της διαιτητικής ασυδοσίας που επικρατούσε στο – όχι και πολύ μακρινό- παρελθόν. VAR και γραμμή δηλαδή μέχρι να πέσει μαύρο χιόνι…
ΥΓ. Πέντε ματς στον πάγκο του Άρη, ο Θωμάς Ναζλίδης τουλάχιστον έχει κάνει αισθητή την παρουσία του. Είναι κοντά στον τέταρτο, μιλάει, είναι ενεργητικός, προασπίζει τα συμφέροντα της ομάδας του, αποβάλλεται κιόλας αν χρειαστεί όπως χθες. Ακούγεται η φωνούλα του…
