Super League 2019-2020: Πρωταθλητής ο Ολυμπιακός. Οι ερυθρόλευκοι γύρισαν στο θρόνο τους, σε μια γνώριμη και… κανονική θέση για εκείνους και τους οπαδούς τους, πανηγυρίζοντας το 45ο πρωτάθλημα της ιστορίας τους. Σα να λέμε, μόνος του (σ.σ. ο Ολυμπιακός) και όλοι τους.
Το φινάλε ήταν αντάξιο της φιέστας που ακολούθησε στο πάρτι των πρωταθλητών και επίδοξων νταμπλούχων. Τρία γκολ στην ΑΕΚ και μάλιστα σβηστά. Με μια ευκαιρία σε όλο το δεύτερο ημίχρονο. Πάλι καλά, όμως, για την Ένωση που δεν έφυγε με τεσσάρα ή πεντάρα στην πλάτη, διότι η ενδεκάδα που επέλεξε αρχικά ο Καρέρα και η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου των Πειραιωτών, σου έδινε αυτή την αίσθηση. Ότι το πάρτι θα είναι ολονύχτιο.
Το γήπεδο έγειρε νωρίς. Με τη συμπλήρωση 33 δευτερολέπτων ο Ελ Αραμπί βρέθηκε ολομόναχος με τον Τσιντώτα, αλλά έστειλε τη μπάλα τόσο πλάγια που “πόνεσε” το σημαιάκι του κόρνερ. Δεν περνάνε καλά-καλά δύο λεπτά κι ο Μαροκινός οπλίζει… με το κεφάλι. Άουτ πάλι η μπάλα. Κι ήρθε το 10’, όπου ο Φορτούνης στρώνει στον Βαλμπουενά (τελικά μάλλον… μπορούν αυτοί οι δύο με το “άλλο” σύστημα) κι όλα έστρωσαν. Ο Γάλλος βρήκε δίχτυα και ο δρόμος για τη φιέστα άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο. Και δεν έφτανε αυτό: στο 21ο λεπτό ο Λάζαρ Ραντζέλοβιτς σφράγισε ουσιαστικά τη νίκη με ένα από τα ομορφότερα γκολ του πρωταθλήματος. Σαραντάρα μπαλιά του Φορτούνη, κατέβασμα για λίγους, ντρίμπλα στον Μπακάκη που ακόμα ψάχνει το Σερβάκι και εκτέλεση με το εξωτερικό φάλτσο, δείγμα… μεγάλου παίκτου που θα ‘λεγε ο Αλέφαντος.
Η ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο ήταν τυχερή. Στο δεύτερο προσπάθησε, απείλησε δύο φορές με τον Μάνταλο και μία με τον Βέρντε, αλλά δεν…
Ο πρωταθλητής χρειάστηκε μόλις μία ευκαιρία, αφού είχε κατεβάσει το διακόπτη, για να δώσει διαστάσεις… φιέστας στο σκορ με τον πιο βελτιωμένο πάικτη του ελληνικού πρωταθλήματος, τον Μαντί Καμαρά.
Η Ένωση δεν μπόρεσε να αντιδράσει ούτε μετά την είσοδο Λιβάγια-Ολιβέιρα στο 60’. Και εδώ είναι που απορώ με τον Μάσιμο Καρέρα. Ο Ιταλός είχε απουσίες. Ελειπαν Τσιγκρίνσκι και Λόπες. Για ποιο λόγο όμως κατεβαίνει με τον ντεφορμέ Αραούχο βασικό φορ, τον Αλμπάνη αριστερά και αφήνει εκτός τους βασικούς παικταράδες του, αλλά και τον Κρίστισιτς, τον οποίο αναγκάστηκε να ρίξει στο δεύτερο μέρος, με αποτέλεσμα την άμεση βελτίωση της ομάδας του;
Η απάντηση είναι προφανής και το ερώτημα ρητορικό, εννοείται. Το είπε άλλωστε ο Ιταλός μετά το ματς. Είπε ότι είναι προτιμότερο το… χαστούκι τώρα, παρά στον τελικό. Ομολογώ πως όσο άκυρη μου φάνηκε η επιλογή του να μην χτυπήσει το παιχνίδι, άλλο τόσο μου φάνηκε η δήλωσή του.
Εκτός του ότι αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να φάει… χαστούκι και στον τελικό του Κυπέλλου, κατά τη γνώμη μου έδειξε να μη σέβεται την καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος, αλλά και κάτι χειρότερο: να μη “σέβεται” την ίδια την Ένωση. Τι νόμιζε δηλαδή; Ότι μετά το 0-1 από τον ΠΑΟΚ ο Ολυμπιακός δεν θα συνέλθει; Ή ότι τα αποτελέσματα δεν περνάνε στην ιστορία; Ή ότι η ψυχολογία από μια τριάρα δεν παίζει τον ευρύτερο ρόλο της; Ή ότι ο Μαρτίνς και οι υπόλοιποι στο λιμάνι θα φάνε το τυράκι και θα επαναπαυτούν από την ΑΕΚ που είδαμε μόλις πριν λίγες ώρες;
Από όπου και να το πιάσεις, θα δεις ότι ο άνθρωπος που μάζεψε τα ασυμμάζευτα στην εφετινή ΑΕΚ, σε δύο κρίσιμα ματς στο φινάλε με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό, συμπεριφέρθηκε σα να πέταξε λευκή πετσέτα και πάει να τα παίξει όλα για όλα στον τελικό του Κυπέλλου, όπως και ο Ολυμπιακός που θέλει να κλείσει την καλύτερη χρονιά του από την εποχή του Βαλβέρδε.
ΥΓ. Κρίμα να μην υπάρχει κόσμος στο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Φιέστα χωρίς οπαδούς, είναι μέρα χωρίς νύχτα.
ΥΓ2. Εξαιρετική ιδέα το πούλμαν με τους παίκτες του πρωταθλητή στους δρόμοους του Πειραιά.
