Ενδιαφέροντα είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την επίσημη στατιστική απεικόνιση της Λίγκας για την κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, με τον Παναθηναϊκό να είναι εμφανώς βελτιωμένος στο δεύτερο μισό της σεζόν, την οποία έκλεισε με αξιοπρεπείς επιδόσεις στις βασικές κατηγορίες.
Από τις τελευταίες θέσεις στην επίτευξη γκολ, το τριφύλλι κατάφερε να σκαρφαλώσει στην 5η θέση με τα 35 γκολ που σημείωσε στην κανονική περίοδο.
Νούμερο που θα πρέπει σαφώς να αυξηθεί κατά πολύ την επόμενη σεζόν, παρότι σε σχέση με το ξεκίνημα της χρονιάς η βελτίωση είναι αισθητή και πάνω σε αυτό το πνεύμα αποκτήθηκε άλλωστε ο Καρλίτος.
Σε ακόμα χειρότερη θέση, φυσιολογικά από τη στιγμή που σχετίζεται άμεσα με τα γκολ, είναι οι ασίστ. Μόλις 14.
Η 9η θέση είναι πολύ χαμηλή και καταδεικνύει ότι με εξαίρεση τον Ζαχίντ, που έχει τέσσερις, υπήρχε «θέμα».
Στις πάσες ο Παναθηναϊκός είναι η δεύτερη καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα με 1533 και βλέπει μόνο τον Ολυμπιακό καλύτερο στη συγκεκριμένη κατηγορία.
Οι σωστές πάσες αποτυπώνουν σε σημαντικό βαθμό τη δουλειά κάθε ομάδας στο κομμάτι των συνεργασιών και των αυτοματισμών σε φάση κατοχής της μπάλας και το τριφύλλι έχει καταφέρει να βρίσκεται ήδη σε υψηλό επίπεδο στον συγκεκριμένο τομέα.
Δείχνουν επίσης και τη διάθεση της ομάδας να διατηρεί η ίδια την κατοχή, ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Αρκετά καλά είναι τα μαντάτα στον τομέα των λαθών. Τα λάθη υπολογίζονται… ανάποδα αφού ο πρώτος είναι και ο χειρότερος, με τον Παναθηναϊκό να είναι πέμπτος απ’ το τέλος με μ.ο. 39.8.
Μία κατηγορία που σχετίζεται και «κουμπώνει» με τις πάσες.
Ο Παναθηναϊκός είναι πρώτος στα κερδισμένα πέναλτι (12) που καταδεικνύει τη συχνότητα που πατάει στην αντίπαλη περιοχή αλλά και τις συνεργασίες που μπορεί να βγάζει στο επιθετικό του τρίτο, καθώς επίσης και τη μεγαλύτερη δικαιοσύνη που υφίσταται με τη χρήση του VAR καθώς είναι παγκοίνως γνωστό ότι δεν συμμετέχει σε παρασκηνιακές μεθοδεύσεις ελέγχου.
Η σχέση γκολ/ανά τελικές βελτιώθηκε αισθητά σε σχέση με το πρώτο μισό της σεζόν καθώς ο Παναθηναϊκός έκλεισε 4ος πετυχαίνοντας 1 γκολ ανά 7 τελικές.
Από εκεί και πέρα, στα κλεψίματα η 10η θέση (484) δεν περιποιεί τιμή και χρίζει σαφώς βελτίωσης.
Είναι σαφές ότι παίζουν ρόλο τα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών (πόσο επιθετικά παίζουν στην άμυνα) και δη τους μεσοεπιθετικούς παίκτες, αλλά και ο τρόπος παιχνιδιού και το εάν επιδιώκει μία ομάδα την κατοχή της μπάλας ή όχι.
Λίγες ήταν και οι τελικές (246) που έφεραν την ομάδα στην 7η θέση, ενώ μία θέση πιο πάνω είναι το τριφύλλι στα σουτ εντός εστίας (110).
Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός δεν πήρε σχεδόν τίποτα απ’ τους εξτρέμ και δη τους νεοφερμένους στο ρόστερ.
Μόνο ο Χατζηγιοβάνης έχει βελτιώσει τις επιδόσεις του, φτάνοντας τα 7 γκολ σε 22 ματς ενώ πέρυσι είχε 4 γκολ σε 27 αγώνες, αν και στις ασίστ έχει τρεις λιγότερες (μία έναντι τεσσάρων).
Ο Ούφε Μπεκ έχει το απόλυτο μηδέν σε γκολ και ασίστ στα 10 ματς που φόρεσε φέτος την πράσινη φανέλα, ο Γιοάν Μολό το γκολ-πέναλτι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και μία ασίστ.
Ο Ντομινίκ Νατζ σε οκτώ ματς μετράει ένα γκολ αλλά έχει και δύο κερδισμένα πέναλτι σε Τρίπολη και Λάρισα, ενώ ο Γιάννης Μπουζούκης που δεν είναι μεν κλασικός ακραίος αλλά ως τέτοιος αγωνίζεται ως επί το πλείστον την τελευταία διετία, έχει πτώση στην παραγωγικότητά του. Πέρυσι είχε 4 γκολ σε 24 ματς και φέτος 1 γκολ σε 23 με παρόμοιες ασίστ (μία πέρυσι-δύο φέτος).
Εξυπακούεται ότι με εξαίρεση τον Χατζηγιοβάνη και με έναν αστερίσκο στον Νατζ εξαιτίας του μικρού δείγματος γραφής, κανείς άλλος πράσινος δεν έχει εντυπωσιάσει με τις επιδόσεις του στα «φτερά». Είναι συνεπώς ξεκάθαρο ότι το τριφύλλι χρίζει ποιοτικής ενίσχυσης στα άκρα της μεσαίας γραμμής και της επίθεσης.
Πιο πολύ από κάθε άλλη θέση, ειδικά με βάση τη φιλοσοφία και τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται ο Παναθηναϊκός επί των ημερών του Γιώργου Δώνη.
