MENU

Ήταν ένα ματς πάνω – κάτω όπως το περιμέναμε. Όσοι το περίμεναν τέλος πάντων γιατί για να πούμε και το μεγαλύτερό μας παράπονο δεν είχε καμία σχέση με τα προηγούμενα. Άλλες φορές δεν κλείναμε μάτι όλοι την εβδομάδα και τώρα οι μισοί όταν ξύπνησαν μπορεί να μην ήξεραν και με ποιον παίζουμε. Σημεία των καιρών, χιλοειπωμένα, πονεμένα και πάμε παρακάτω.

Ήταν όπως το περιμέναμε γιατί είδαμε τον ΓΝΩΣΤΟ καλό Παναθηναϊκό των μεγάλων παιχνιδιών (δυστυχώς μόνο αυτών) αλλά και την… κανονικότητα έτσι όπως την εννοούν στον Πειραιά. Ο Φινλανδός διαιτητής ήρθε να σφυρίξει και να γυρίσει σπίτι του και όχι να τρέχει στα αυτόφωρα όπως απειλούν ευθέως όποιος δεν… συμμορφώνεται. 

Δεν  πάει να του έλεγε ο Σιδηρόπουλος (άλλος κι αυτός, ΚΑΝΕΙΣ δεν ξεχνάει) να το ξαναδεί; «Παίζετε» μην βρει κανένα μπελά ο Γκεστάνιους και πάμε γερά μέχρι να μπει το πρώτο. Ε κάποια στιγμή θα έμπαινε γιατί και καλύτερος ποιοτικά είναι ο Ολυμπιακός και βαθύτερο ρόστερ έχει ώστε να κάνει αλλαγές και να ανακατέψει την τράπουλα. Το έκανε το γκολ ο Ελ Αραμπί και σχόλασε ο γάμος με τον Παναθηναϊκό από εκεί και πέρα να θέλει αλλά να μην μπορεί. 

Τι είχαμε δει μέχρι τότε; Έναν Παναθηναϊκό σαφώς ανώτερο, με κατοχή, καλή κυκλοφορία και κλασικότερες ευκαιρίες ειδικά στο πρώτο μέρος. Έναν Παναθηναϊκό που ναι μεν εμφάνισε το… γνωστό του πρόβλημα στο τελείωμα καθώς δεν βάζει γκολ με τίποτα αλλά που θα έπρεπε να πάρει ΜΙΝΙΜΟΥΜ ένα πέναλτι, αν και πλην του Μακέντα για τους περισσότερους είναι και του Μπουζούκη. Δεν έχει σημασία αν δεν βάζουμε γκολ. Δώστε ρε αδερφέ και ας τα χάσουμε…   

Όχι πως θα άλλαζε σε πολλά η ζωή μας. Το γόητρο είναι και η χαρά να τους κάνεις ΕΣΥ το χουνέρι. Εστω και έτσι ο Παναθηναϊκός απέδειξε και πάλι πως ακόμη και στα χειρότερά του στέκεται στο ύψος του και κοιτάει στα μάτια τους αντιπάλους τους σε όλα τα μεγάλα ματς. Απαντες φτύνουν αίμα για να σε κερδίσουν και τους περιμένουν μεγάλες εκπλήξεις αν μπούμε στα πλέι οφ. 

Και για να τελειώνουμε: Όσο και να χτυπιέται τόσα χρόνια ο Ολυμπιακός άλλο τρόπο να τον κερδίσει τον Παναθηναϊκό ΔΕΝ έχει. Με δύο πέναλτι αβαβά, με αλλαγές για καθυστέρηση και ψευτοτραυματισμούς στο ενενηνταφεύγα και εσένα στα χειρότερά σου. Σε ένα πρωτάθλημα που την περασμένη εβδομάδα ήταν «στημένο» και προφανώς τώρα έγινε το καλύτερο στον πλανήτη. Κρίμα που έχουμε φτάσει ως εδώ και δεν μπορούμε να πούμε και να κάνουμε περισσότερα. Θα είχαμε μεγάλα γλέντια, αυτό είναι το μόνο σίγουρο…

Όσο μπορούσε και όσο… τον άφησαν!