Να θες να αγιάσεις και να μην μπορείς με δαύτους. Να μην σε αφήνουν ούτε λεπτό να χαλαρώσεις και να ξεχαστείς. ΕΚΕΙ, να προκαλούν καθημερινά βιάζοντας κάθε ίχνος Παναθηναϊκής λογικής και αξιοπρέπειας.
Ξεκινάμε λοιπόν ξεκαθαρίζοντας κάτι. Το τι κάνει ο καθένας με τον εαυτό του, που και πως ορίζει τις αντοχές του και τι θεωρεί ξεφτίλα δεν μας απασχολεί. Δικαίωμά σου αναφαίρετο είναι να τη βρίσκεις με το να τρως ξύλο, νερά στα μούτρα, να σε κλείνουν στα ασανσέρ, να γεμίζουν όλους τους τοίχους της Αθήνας με το επίθετό σου δίπλα σε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, να σου αφήνουν χειροβομβίδες στο κανάλι σου ή να σε γιαουρτώνουν. Το τελευταίο δεν έχει – ακόμα – συμβεί αλλά το βάζουμε στο τραπέζι γιατί είναι από τα αγαπημένα «σπορ» του «φίλου» και ποτέ δεν ξέρεις…
Μέχρι τώρα όλα καλά και επαναλαμβάνω πως κανέναν δεν ενδιαφέρει πως αντιμετωπίζει ο οποιοσδήποτε τέτοιου είδους ζητήματα στην προσωπική του ζωή. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Εδώ όμως μιλάμε για κάτι άλλο. Γιατί το νερό στα μούτρα από τον Μαρινάκη και την μπουνιά από την ασφάλειά του δεν τα έφαγε ο Αλαφούζος με τον Κωνσταντίνου. Τα έφαγε Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ. Από μόνο του αυτό προϋποθέτει ότι δεν χωράνε συμβιβασμοί και πως αφού το ξεκινάς ΠΡΕΠΕΙ και ΟΦΕΙΛΕΙΣ να το πας μέχρι τέλους που έλεγαν και κάτι άλλες ψυχές.
Εντάξει όχι πως περίμενε κανείς εν έτη 2019 να διαπιστώσει πόσο ντροπιάζουν και λερώνουν τον σύλλογο τέτοιες (και άλλες) συμπεριφορές. Αλλωστε για το τι έχει παιχτεί την τελευταία τριετία τα λόγια είναι περιττά και αν ξεκινήσεις να τα θυμάσαι θα γράψεις εγκυκλοπαίδεια. Επειδή όμως (υποτίθεται πως) βρισκόμαστε σε διαδικασία αποχώρησης καλό θα ήταν να μην προκαλούν και να μην τρελαίνουν άλλο τον κοσμάκη. Τους έγραψε όπως τους έγραψε η ιστορία, ας μην προσθέτουν κι άλλα «κεφάλαια».
Ειλικρινά είναι τόσο μεγάλο το ξενέρωμα εδώ και κάμποσο καιρό που δεν ήθελα καν να ασχοληθώ με το νέο αυτό ξεφτιλίκι, με μια απόφαση για την οποία ντρέπεται και η… ντροπή. Από την άλλη όμως να κάθεσαι να μιλάς για μπαλίτσα και συστήματα και να προβάλεις την αξία ενός διπλού στη Νέα Σμύρνη όταν γύρω σου (εξακολουθούν να) συμβαίνουν όλα αυτά θα είναι μεγαλύτερη ξεφτίλα και από την δική τους.
Να δούμε τι θα δούμε λοιπόν και την Κυριακή. Σε ένα ματς που αν δεν το κερδίσεις θα είναι σαν να μην έγινε αυτό με τον Ολυμπιακό, θα γυρίσεις ξανά ΠΟΛΥ πίσω. Σε ένα παιχνίδι στο οποίο τα καμπανάκια του Δώνη για όσα βλέπει και όσα δεν βλέπει στις προπονήσεις το κάνουν ακόμη πιο δύσκολο. Τα λέμε ξανά Κυριακή βραδάκι…
