Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από την αρθρογραφία αθλητικών εφημερίδων και του διαδικτύου...
ΝΙΚΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ - LIVE SPORT
Στο τελευταίο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ο Βιτόρια έδειξε, για ακόμη μία φορά, αδυναμία να φέρει ένα δύσκολο ματς στα μέτρα του. Εμφάνισε την ίδια ακριβώς πατέντα: αν είναι να του βγει ένας αγώνας όπως τον προγραμμάτισε, έχει καλώς, αν όχι, δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα να ανατραπεί η άσχημη κατάσταση. Φανερή η αδυναμία του να "ξεκλειδώσει' παιχνίδια, που δεν πάνε καλά με βάση το αρχικό σχέδιό του. Ο τρόπος ανάπτυξης παραμένει ίδιος, χωρίς δυνατότητα διαφοροποίησης και, κυρίως, βελτίωσης. Στην πραγματικότητα, δεν λειτουργεί το όποιο κοουτσάρισμα από τον πάγκο με βάση τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιχνιδιού. Χθες επισημοποιήθηκε η συνεργασία και για την επόμενη σεζόν. Μεταξύ του "μένει" και του "φεύγει" που... ταλαιπωρούσε τον τελευταίο καιρό, η μπίλια κάθισε στο "μένει". πασιφανές ότι προπονητής κρίθηκε αποκλειστικά και μόνο με βάση τα τελευταία αποτελέσματα και τη 2η θέση στο πρωτάθλημα, χωρίς να ληφθεί υπόψη η συνολική εικόνα.
Μέτρησε υπέρ του ότι... "παρέλαβε χάος" (υπερβολικό, αλλά εντάξει...), μα από εκεί και πέρα μπήκε σε δεύτερη μοίρα ότι τόσο καιρό εδώ δεν έδειξε κάτι ελκυστικό, που θα δημιουργούσε αισιοδοξία για τη συνέχεια. Αν θέλουμε να σταθούμε στα νούμερα, ο συνολικός απολογισμός είναι -16 από την κορυφή... Νομίζω ότι οι πιο πολλοί φαντάζονται, πλέον, έστω και στο περίπου, τι θα εμφανιστεί μπροστά τους και την επόμενη χρονιά, με βάση αυτό που παρακολούθησαν. Δεν περιμένουν κάτι διαφορετικό. Δύσκολο, επομένως, να καταλάβει κανείς πάνω σε ποια ακριβώς αντίληψη βασίστηκε η απόφαση για παραμονή του Βιτόρια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΕΛΑΚΗΣ - SPORTDAY
Από ένα σημείο και μετά, φαινόταν πως ο Αλμέιδα έδινε μεγαλύτερη σημασία στις σχέσεις του με τον κόσμο της ΑΕΚ και λιγότερη στη σχέση του με τη διοίκηση και τον πρόεδρο Ηλιόπουλο. Σαν να είχε αντιληφθεί ότι παρά τα όσα επικά και διθυραμβικά είχε πει ο πρόεδρος στην πρώτη του συνάντηση με τους δημοσιογράφους ήταν για τα μάτια του κόσμου. Για να καρπωθεί ο πρόεδρος λίγη από τη δημοφιλία που απολάμβανε ο προπονητής… Ο Αλμέιδα είχε αλλιώς συνηθίσει. Με τον Μελισσανίδη οι συναντήσεις τους μπορούσαν να μετρηθούν με τα δάκτυλα του ενός χεριού. Καταλάβαινε την αλλαγή και ένιωθε συνεχώς υπό κρίση. Από εκεί προέκυπτε η ανασφάλεια που στη συνέχεια του δημιούργησε και προβλήματα μάλλον ψυχολογικού χαρακτήρα. Η αποτυχία την τελευταία χρονιά ήταν τρανταχτά και η λύση της συνεργασίας που ανακοινώθηκε χθες επιβεβλημένη. Το πρόσημο από το πέρασμά του Αλμέιδα στην ΑΕΚ είναι θετικό...
Ο Αλμέιδα πρόσφερε στην ΑΕΚ. Της έδωσε ένα νταμπλ την πρώτη χρονιά που μπήκε στο νέο γήπεδο. Περίμενα στην ανακοίνωση να υπάρχουν κάποια θερμά λόγια για τον Αλμέιδα. Δεν υπήρχαν παρά οι επιβεβλημένες τυπικές φράσεις. Ας είναι. Το διαζύγιο έτσι κι αλλιώς δεν ήταν βελούδινο... Ο Αλμέιδα κλείνει τον κύκλο του στην ΑΕΚ έχοντας προσφέρει αρκετά. Ο κόσμος στη μεγάλη του πλειοψηφία τον στήριξε μέχρι εκεί που δεν παίρνει. κι αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Ηλιόπουλος έκανε την εντελώς λάθος εκτίμηση και δεν τον έδιωξε μετά τη βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο... Η ΑΕΚ βρέθηκε στο καναβάτσο γιατί ο προπονητής απέτυχε και η διοίκηση δεν τόλμησε να τον απομακρύνει όσο υπήρχε ακόμα κάτι για να σωθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΓΓΛΙΔΗΣ - ΦΩΣ
Ο Ματίας Αλμέιδα και η αποχώρησή του από την ΑΕΚ είναι το θέμα των ημερών όσον αφορά τους πάγκους των μεγάλων ομάδων. Όπως φυσικά και η διάδοχη κατάσταση, με τη διοίκηση της ΠΑΕ και τον Χαβιέρ Ριμπάλτα να αναζητούν την ιδανική λύση για το νέο ξεκίνημα που οραματίζονται στην «Ένωση», μετά την πλήρως αποτυχημένη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Όπως έχουμε αναφέρει, η αποχώρηση του Αργεντινού τεχνικού ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να αποφευχθεί και όπως αποδείχτηκε άργησε και να γίνει. Όχι ότι για την αποτυχημένη πορεία της ΑΕΚ ευθύνεται αποκλειστικά ο Αλμέιδα, σε καμία περίπτωση. Προφανώς έχει μεγάλο μερίδιο και από κάποια στιγμή κι έπειτα έχασε κάθε διάθεση και κάθε έλεγχο, αλλά εννοείται ότι δεν είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος.
Η νέα ιδιοκτησία έκανε πολλά λάθη και προφανώς θα πρέπει να φανεί εάν έχει μάθει από αυτά, ενώ και οι ποδοσφαιριστές θα πρέπει να κάνουν την αυτοκριτική τους. Όσοι συνεχίσουν στη νέα σεζόν και όσοι δεν θα καταφέρουν να σταθούν σε ένα μεγάλο κλαμπ, αναζητώντας αλλού την τύχη τους. Όμως σε περιπτώσεις αποτυχίας στο ποδόσφαιρο δεν την πληρώνει η ιδιοκτησία ή οι παίκτες, τουλάχιστον στο σύνολό τους. Ο προπονητής είναι αυτός που αντικαθίσταται και ο Αλμέιδα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, όσα κι αν είχε προσφέρει την προηγούμενη διετία, όσο μεγάλο κι αν ήταν το «δέσιμό» του με τον σύλλογο και τον κόσμο.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΛΗΣ – ΩΡΑ
Ο Γκαλεάνο είχε γράψει για τον Μαραντόνα, πως αρκεί μια φράση. «Έπαιξε-κέρδισε, κατούρησε-έχασε». Αν έγραφε για τον Αλμέιδα και την εποχή του στην ΑΕΚ, θα ήταν «χαμογέλασε-κέρδισε, σκοτείνιασε-έχασε». Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν ξέρω πότε έγινε, ούτε γιατί από το χαμόγελο εκείνο πέρασε στη σκοτεινιά. Φταίνε πολλά. Ακόμα και ο ίδιος ο Αλμέιδα σίγουρα δεν είναι άμοιρος ευθυνών γι’ αυτό. Ενώ πολλές φορές πλήρωνε την αποφασιστικότητά του να ζήσει και να πεθάνει με τον τρόπο του, υπήρχαν και άλλες φορές που επέλεγε αυτόν τον τρόπο να τον βάλει στην άκρη. Λάθος του, λάθη του.
Η εποχή Αλμέιδα τέλειωσε μετά από τρία χρόνια. Είναι ο πρώτος προπονητής μετά τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, που κατάφερε να βγάλει τρεις γεμάτες σεζόν στον πάγκο της ΑΕΚ. Αυτό από μόνο του δείχνει πολλά και για όσα πέτυχε αλλά και για τη δυσκολία της επόμενης μέρας. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός πως ένας προπονητής σαν τον Αλμέιδα δεν έκλεισε βίαια τον κύκλο του, αλλά μόνο όταν φαινόταν πως πραγματικά έχει κλείσει, θα βοηθήσει πολύ αυτή την επόμενη μέρα. Με τόσο επιδραστικούς προπονητές, αν μένει το παραμικρό what if, είναι αγκάθι που πονάει και πληγή που είναι ανοιχτή. Εδώ αυτό δεν έγινε.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ
Αυτό που ξέρω είναι ότι εντός του ΠΑΟ υπήρξαν δύο διαφορετικές απόψεις για τον Ρουί Βιτόρια και γι' αυτό η απόφαση της παραμονής δεν ήταν εύκολη. Από τη μία υπήρξε ένα αγωνιστικό δεδομένο: Ο Βιτόρια που δεν ξεκίνησε τη σεζόν, παρέλαβε τον ΠΑΟ έβδομο και τον οδήγησε στη δεύτερη θέση, και αυτό νομίζω μέτρησε στη παραμονή του. Που αν τέθηκε εν αμφιβόλω είναι γιατί η βελτίωση του ΠΑΟ δεν υπήρξε θεαματική - αν υπήρξε. Τον καιρό του Βιτόρια ανέβηκε η απόδοση των δύο Σέρβων, του Μλαντένοβιτς και του Τζούρισιτς, έπαιξε κάποια καλά ματς μετά τα Χριστούγεννα ο Ουναΐ, και σταθεροποίησε σε υψηλά επίπεδα την απόδοσή του ο Βαγιαννίδης. Αλλά οι δύο Σέρβοι είναι πάνω από 33 ετών, ο Ουναΐ είναι δανεικός από την Μαρσέιγ που ζητά πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ για να τον παραχωρήσει, και ο Βαγιαννίδης ίσως φύγει.
Από την άλλη, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο ότι ο Ιωαννίδης που πέρσι είχε προτάσεις τύπου 30 εκατομμυρίων ευρώ από την Ίπσουιτς κατέληξε αναπληρωματικός του Σφιντέρσκι, ότι παίκτες όπως ο Μαντσίνι, ο Μαξ και ο Μπακασέτας σταμάτησαν να υπολογίζονται και πως τελευταία χάθηκε ακόμη και ο Σιώπης που έτρεχε για όλους. Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης μέτρησε τελικά στην απόφαση καταλυτικά, ίσως και η θέληση του Γιάννη Αλαφούζου να μην επιχειρηθεί καλοκαιριάτικα ένα νέο ξεκίνημα. Αλλά τον Βιτόρια συνοδεύουν πολλά ερωτήματα: η παραμονή του δεν προκάλεσε ενθουσιασμό, αλλά στην καλύτερη περίπτωση ανακούφιση. Πολύς κόσμος τα restart τα φοβάται. Για το καλό του ΠΑΟ ελπίζω πως ο Βιτόρια να ήταν σαφής στη συζήτηση με τον πρόεδρο και για το ποιους και πόσους παίκτες μπορεί να χρειάζεται ώστε να μπορεί να φτιάξει την ομάδα που θέλει. Διότι οι κρίσεις των οπαδών τη νέα σεζόν θα αφορούν κυρίως τον ίδιο. Και ο πήχης των απαιτήσεων είναι ψηλά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ
*Για να διαβάσετε ολόκληρο ένα άρθρο θα πρέπει να απευθυνθείτε στο περίπτερο της γειτονιάς σας. Ενισχύοντας την εφημερίδα που εκτιμάτε περισσότερο, δίνετε πνοή στην πολυφωνία του Τύπου.
