Λόγω της συλλογικής αντιπαλότητας και τοξικότητας, η ανάπτυξη του ποδοσφαίρου ματς και τα όσα γίνονται γύρω απ’ τις Εθνικές ομάδες, περνούν σε δεύτερη μοίρα. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι σωστό, δεν παύει να είναι γεγονός.
Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είχε την απόλυτη άνοδό του τη δεκαετία 2004-2014. Λόγω μιας εξαιρετικής φουρνιάς παικτών, μιας γιγαντιαίας επιτυχίας με την κατάκτηση του Euro 2004, κάτι που εκτόξευσε το ενδιαφέρον των φιλάθλων για τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα.
Μετά ήρθε η… λαίλαπα Σαρρή και Γκιρτζίκη να μας γυρίσουν δεκαετίες πίσω, με το ελληνικό ποδόσφαιρο και σε επίπεδο Εθνικών ομάδων να πιάνει πάτο. Η ατυχία για την Ελλάδα, ήταν πως το κρίσιμο διάστημα που έπρεπε να εκμεταλλευτεί η χώρα τα πεπραγμένα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος για μια δεκαετία, βρέθηκε στα χέρια των συγκεκριμένων ανθρώπων.
Η ατάκα «δεν εκμεταλλευτήκαμε την ευκαιρία», έγινε συνήθεια. Μια Εθνική ομάδα που πήρε το Euro 2004 χωρίς γυμναστή και έφτασε στο σημείο να τελειώνει την πορεία της στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας αφήνοντας τον Σάντος να φύγει χωρίς «μάχη».
Τι ακριβώς ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει για να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία η Εθνική και συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο; Ακριβώς όσα γίνονται τώρα. Πρωτίστως να δίνεται διαρκώς η πρέπουσα σημασία στα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Όχι να λειτουργεί η ΕΠΟ πρωτίστως για τη διαιτησία και την επιβράβευση των Ενώσεων σύμφωνα με το σε ποια πλευρά ανήκουν.
Συγχρόνως να μένει η Εθνική ομάδα «καθαρή» από τις συλλογικές κόντρες, στοιχείο που κόστισε ακριβά στην ομάδα μέσω… εξυπηρετήσεων και διαχείρισης καταστάσεων σύμφωνα με την ικανοποίηση που πρέπει να αισθάνονται συγκεκριμένα χρώματα.
Τώρα λοιπόν είναι η στιγμή που εκμεταλλεύεται και πράττει το ποδόσφαιρο, όσα θα έπρεπε να έχει κάνει πριν τουλάχιστον μια δεκαετία. Κορυφαία κίνηση φυσικά, η εξαγορά της Παιανίας και τα έργα βελτίωσης που θα γίνουν εκεί. Με αποτέλεσμα να μπορούμε να πούμε σε κάποιους μήνες από τώρα, πως το καλύτερο προπονητικό κέντρο στην Ελλάδα το έχει η Εθνική ομάδα! Αυτή η οποία στην καλύτερη περίπτωση έβρισκε ένα γήπεδο στον Άγιο Κοσμά για να προπονηθεί, ή ευγενικά της παραχωρούσαν τις εγκαταστάσεις τους ο Ατρόμητος, ο Πανιώνιος και όποια άλλη ομάδα… είχε την ευχαρίστηση.
Τεράστιας σημασίας το προπονητικό, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε πως δεν πρόκειται μόνο για την Εθνική ανδρών. Θα εξυπηρετεί όλα τα κλιμάκια των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων. Ειδικά στις νεότερες ηλικίες έχει εξίσου μεγάλη σπουδαιότητα, καθώς συμβάλει καθοριστικά στη συνολική ανάπτυξη του ποδοσφαίρου.
Παράλληλα, έχει μαζευτεί αυτή την εποχή το απόλυτο… κράμα επιτυχίας. Όχι αποκλειστικά για το σήμερα και την αμεσότητα των αγώνων με την Σκωτία. Όποια κι αν είναι η κατάληξη στα σημαντικά ματς των πλέι οφ του Nations League, η Εθνική έχει τεράστια προοπτική και λαμπρό μέλλον μπροστά της.
Μέσω του τρόπου διοίκησης και της συνολικής νοοτροπίας που αλλάζει στο ποδόσφαιρό μας βάζοντας μέσω Ομοσπονδίας σε πρώτο πλάνο τα γαλανόλευκα. Έχοντας προπονητή όχι κάποιον που άφησαν οι σύλλογοι και δεν μπορούσε να βρει δουλειά, αλλά κάποια κορυφαία κλαμπ θα ήθελαν να τον έχουν ή μετάνιωσαν που τον άφησαν να φύγει.
Ασφαλώς το επίπεδο ποιότητας στο ρόστερ σε συνδυασμό με τις νεαρές ηλικίες κομβικών παικτών που… βγάζουν το ψωμί τους σε προηγμένα πρωταθλήματα του εξωτερικού, αυξάνουν ακόμη περισσότερο την προοπτική για την αμεσότητα των αποτελεσμάτων αλλά και το υψηλό ταβάνι αυτής της ομάδας.
Ναι, η κατάκτηση του Euro ήταν η υπέρτατη στιγμή της Εθνικής ομάδας. Οι παρουσίες στα Ευρωπαϊκά και στα Παγκόσμια της δεκαετίας εκείνης (2004-2014) αποτέλεσαν τεράστια παρακαταθήκη. Στηρίχτηκαν όμως κυρίως στην ικανότητα των παικτών και του «δεσίματος» του γκρουπ. Αυτή τη στιγμή τα ποδοσφαιρικά εχέγγυα της Εθνικής ομάδας και οι παροχές προς αυτή, δεν συγκρίνονται με κανένα άλλο σημείο της ποδοσφαιρικής ιστορίας. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, απολαμβάνει εκείνα που ονειρευτήκαμε πως θα έχει όταν έπιασε την κορυφή της. Όλα εκείνα που μας έμοιαζαν… ξένα για τα ελληνικά δεδομένα.
