Πάει και ο Τάκης Οικονομόπουλος. Το πουλί πέταξε στην γειτονιά των αγγέλων να βρει τον στρατηγό, που μετά από ένα παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ του έχει βγάλει το προσωνύμιο. Ο Τάκης έπιανε τα άπιαστα τότε και ο Μίμης Δομάζος είπε «τι έπιασε το πουλί σήμερα».
Για τον Τάκη έχω να γράψω πολλά. Σαν τερματοφύλακα δεν τον πρόλαβα πολύ. Τον θυμάμαι πολύ λίγο, αλλά μου έχει μείνει χαραγμένη η απίστευτη διπλή απόκρουση που είχε κάνει σε πέναλτι του Βίκτωρα Μητρόπουλου με το Αιγάλεω το 1974. Από αυτά που έχω δει στη συνέχεια και από αυτά, που λένε όσοι ξέρουν καλά ήταν ο κορυφαίος Ελληνας τερματοφύλακας. Και μαζί με τον Νίκο Σαργκάνη, που έφυγε και αυτός πριν λίγο καιρό(απίστευτο), ήταν οι δύο κορυφαίοι Ελληνες τερματοφύλακες όλων των εποχών.
Για αυτά που έκανε κάτω από τα δοκάρια έχει γράψει ιστορία και έφθασε μαζί με τον στρατηγό και τα άλλα παιδιά τότε στο Ουέμπλει το 1971, στον τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Αγιαξ, κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ άλλη Ελληνική ομάδα και είναι απίθανο να ξανακάνει.
Πέρα από τον τερματοφύλακα Τάκη Οικονομόπουλο, που ήταν τοπ, υπήρχε και ο προπονητής τερματοφυλάκων Τάκης Οικονομόπουλος. Και εκεί έγραψε ιστορία ανάλογη με αυτή, που έγραψε κάτω από τα δοκάρια του Παναθηναϊκού. Ο Τάκης ήταν ένας σπουδαίος προπονητής τερματοφυλάκων και από αυτόν έμαθαν τα μυστικά της θέσης, κορυφαία ονόματα, που έπαιξαν στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική ομάδα.
Ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Στέφανος Κοτσόλης, ο Κώστας Χαλκιάς, ο Αλέξανδρος Τζόρβας, ο Ορέστης Καρνέζης. Ολοι τους έπαιξαν εκτός από τον Παναθηναϊκό και στην Εθνική ομάδα. Ο Τάκης έλεγε «τα παιδιά μου» και αναφερόταν στους τερματοφύλακες, που προπονούσε για χρόνια στην Παιανία.
Για ένα μεγάλο διάστημα ήταν μαζί με τον Μίμη Δομάζο και στις Ακαδημίες, που είχε ο στρατηγός στην Κηφισιά. Εκανε προπόνηση σε πιτσιρίκια. Τότε θυμάμαι, τον είχα συναντήσει μία ημέρα. Είχε βρεθεί στις Ακαδημίες ο μικρός τότε Αλέξανδρος Τζόρβας, που έκανε ήδη προπόνηση με την πρώτη ομάδα, αλλά ήταν τρίτος στην τάξη. Ήταν ταλέντο και είχε πάει να επισκεφθεί τον Τάκη στις Ακαδημίες. Μου είπε ο Τάκης τότε: «Τον βλέπεις αυτόν. Ο Τζόρβας θα με θυμηθείς θα παίξει και στον Παναθηναϊκό και στην Εθνική». Και λίγα χρόνια αργότερα δικαιώθηκε.
Ο Τάκης είχε δουλέψει δίπλα σε πολλούς προπονητές, τόσα χρόνια, που ήταν στον Παναθηναϊκό. Είχε μεγάλη αδυναμία σε δύο. Στον Γιάννη Κυράστα, που έφυγε από κοντά μας το 2004 και στον Σέρτζιο Μαρκαριάν. Και θεωρούσε πολύ άδικο, ότι ο Παναθηναϊκός με αυτούς τους δύο προπονητές δεν πήρε πρωταθλήματα, που άξιζε.
Λίγοι γνωρίζουν, ότι ο Τάκης Οικονομόπουλος είχε ένα χόμπι. Ζωγράφιζε, είχε τρομερό ταλέντο και έκανε και εκθέσεις ζωγραφικής. Ειχα επισκεφθεί μία από αυτές και είχα πάθει πλάκα, από αυτά που είδα.
Για τον άνθρωπο Τάκη Οικονομόπουλο ένα πράγμα έχω να πω. Κύριος με κάπα κεφαλαίο. Ενας από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Καλόψυχος άνθρωπος, σοβαρός και από τους καλύτερους χαρακτήρες. Ταπεινός, ποτέ του δεν είχε έπαρση και δεν επεδίωκε την δημοσιότητα. Τον γνώρισα πολύ καλά όσο ήταν προπονητής τερματοφυλάκων στον Παναθηναϊκό στο ρεπορτάζ και με βοήθησε πολύ να μάθω τα μυστικά της θέσης του τερματοφύλακα και να κρίνω σωστά τους γκολκίπερ που έπαιζαν και για αυτό τον ευχαριστώ πολύ.
Ο Τάκης πήγε να πει το τελευταίο αντίο στον φίλο του τον στρατηγό και λίγες ημέρες μετά υπέστη το εγκεφαλικό και στη συνέχεια πέταξε ψηλά. Καλό ταξίδι Τάκη, θα είσαι πάντα στις καρδιές μας και στο μυαλό μας. Συλλυπητήρια στην οικογένειά του..
*Είναι απίστευτο αυτό, που γίνεται φέτος στην οικογένεια του Παναθηναϊκού. Αρχικά ο Τζορτζ Μπάλντοκ, μετά ο Μίμης Δομάζος, τώρα ο Τάκης Οικονομόπουλος…
