Προφανώς η νίκη ήταν υπερ-πολύτιμη, προφανώς ο Ματίας Αλμέιδα κρατά τα θετικά από τον αγώνα με τον Παναιτωλικό ωστόσο παράλληλα υπάρχουν και στοιχεία που προβλημάτισαν.
Οι κιτρινόμαυροι, έχοντας μια ικανοποιητική λειτουργία όσον αφορά την ανάπτυξη και μια ηρεμία στον άξονα με την τριάδα των Γιόνσον-Περέιρα-Πινέδα να λειτουργεί καλά φέρνοντας σωστά την μπάλα στις μπροστά ζώνες, παίρνουν καλό βαθμό σε αυτόν τον τομέα. Το πρόβλημα για την ΑΕΚ εντοπίζεται στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Ένα σύμπτωμα που είδαμε και στο ΟΑΚΑ, στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Οι παίκτες του Ματίας Αλμέιδα, είχαν τον απόλυτο έλεγχο με ασφάλεια στην κυκλοφορία της μπάλας όμως δεν μπόρεσαν στο τελευταίο κομμάτι να βρουν δημιουργία, συνδυαστικό παιχνίδι και ατομικές ενέργειες με αποτέλεσμα να μείνουν σε ρηχά νερά όσον αφορά την παραγωγή φάσεων.
Ουσιαστικά και χθες στην ΟΠΑΠ Arena ο Παναιτωλικός την αντιμετώπισε με τον ίδιο ακριβώς τροπο. Ο Πετράκης, με διπλή άμυνα ζώνης έκλεισε τους χώρους, συγκέντρωσε πολλούς παίκτες στον χώρο του άξονα και μπλοκάροντας τον Λιβάι Γκαρσία, προσάρμοσε την ομάδα του στο να σταματήσει με ντουμπλαρίσματα (και) τους Μαρσιάλ-Λαμέλα κάτι που συνέβη. Η ΑΕΚ χθες έδινε ουσιαστικά το πλάτος στο γήπεδο με τα μπακ της, Οντουμπάτζο-Χατζισαφί, αφού Μαρσιάλ-Λαμέλα έκαναν κατά κύριο λόγο διαγώνια κίνηση προς τα μέσα έχοντας ρόλο δημιουργού. Οι δύο ακραίοι μπακ της ΑΕΚ όμως, δεν μπόρεσαν να έχουν ποιοτικά χτυπήματα με την μπάλα στα πόδια στις προωθήσεις τους, δεν είχαν ακρίβεια στις σέντρες-γυρίσματα τους και κάπως έτσι οι κιτρινόμαυροι υστέρησαν δημιουργικά και δεν πήραν κάτι από τα άκρα τους.
Με αυτό το δεδομένο και τον Παναιτωλικό επαναλαμβάνουμε προσαρμοσμένο με οργανωμένη άμυνα πάνω σε Λαμέλα, Μαρσιάλ, Λιβάι η ΑΕΚ είχε θέμα στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου και υστέρησε δημιουργικά στην τελική ενέργεια. Εκεί για να βρεις λύσεις, απαιτείται και η ατομική ενέργεια, όπως για παράδειγμα, συνέβη με την εξαιρετική συνεργασία Πινέδα-Μαρσιάλ που ξεκλείδωσε το ματς, απαιτείται να υπάρχουν οι κατάλληλες εμπνεύσεις αλλά σαφώς είναι και θέμα αυτοματισμών και είναι δεδομένο πως ο Ματίας Αλμέιδα έχει εντοπίσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ΑΕΚ απέναντι σε ομάδες που οργανώνονται πίσω και δεν βρίσκει χώρους.
Σαφώς η μεγάλη ποιότητα που έχει το κιτρινόμαυρο ρόστερ και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά που μπορεί να φέρει ο Πελάδο από τον πάγκο κυρίως στην μεσοεπιθετική ζώνη μπορούν να αλλάξουν την μορφή τέτοιων αγώνων και να δώσουν λύσεις στην ΑΕΚ όταν μοιάζει μπλοκαρισμένη και το είδαμε και χθες πως μπόρεσε η Ένωση ακόμα και στα λίγα λεπτά που έπαιξε ο Ελίασον να δημιουργήσει ρήγματα και να δημιουργήσει καταστάσεις όπως μεγάλη ικανότητα στο να ανοίγει τέτοιου είδους άμυνες έχει και ο Πάολο Φερνάντες που φέτος παρουσιάζεται εξαιρετικός.
Μεγάλη ανάγκη να έρθει μπακ διαφοράς
Το παραπάνω πρόβλημα κατά κάποιον τρόπο συνδέεται και με την τεράστια ανάγκη που υπάρχει να έρθει μπακ διαφοράς αριστερά για την ΑΕΚ. Άλλωστε είναι δεδομένο, πως η Ένωση θα αντιμετωπίζει αυτόν τον τρόπο άμυνας από τους αντιπάλους της και στη συνέχεια και αυτό που θα επιχειρείται θα είναι το μπλοκάρισμα των εκάστοτε μεσοεπιθετικών της είτε μιλάμε για τους Λιβάι, Λαμέλα, Μαρσιάλ είτε για τους Ελίασον, Φερνάντες, Πιερό. Και αν δεξιά υπάρχει ο Ρότα ως μπακ που έχει αποδείξει πως έχει στο ρεπερτόριο του ποιοτικά χτυπήματα με την μπάλα και σωστές επιλογές στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου αριστερά υπάρχει κενό. Η ΑΕΚ εκεί πρέπει να φέρει έναν μπακ διαφοράς, υψηλής ποιότητας, έναν παίκτη που με την μπάλα στα πόδια θα ξέρει πως, που και πότε πρέπει να σπάσει-σεντράρει την μπάλα στην περιοχή για να βρει τον συμπαίκτη του.