Από την Σάρλοτ στον Παναθηναϊκό, γνωστός στο Ελληνικό κοινό από την θητεία του στον ΠΑΟΚ, ο Κάρολ Σφιντέρσκι αποτελεί την επιλογή των ανθρώπων του Παναθηναϊκού για την ενίσχυση στην γραμμή της επίθεσης και την πλαισίωση του Φώτη Ιωαννίδη. Στο σημερινό μας κείμενο, θα δούμε τον διπλό ρόλο που εκτελεί ο Πολωνός και θα αναλύσουμε αν είναι καλό fit η όχι για την ομάδα του Βιτόρια. Μόνος του, μαζί με Ιωαννίδη ή κάτι άλλο;
Τι έψαχνε ο Παναθηναϊκός

Η πραγματικότητα αρκετές φορές είναι μπροστά στα μάτια σου και δεν την βλέπεις. Την ώρα που τα ρεπορτάζ ανέφεραν ως υποψήφιους παίκτες όπως ο Γκάμπριελ Μπαρμπόσα, ο Μπόρχα της Ρίβερ και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος, ο Φώτης Ιωαννίδης εξακολουθεί να είναι παίκτης του Παναθηναϊκού, έχοντας πρόσφατα ανανεώσει το συμβόλαιό του.
Ο οργανισμός του Παναθηναϊκού λοιπόν, δεν έψαχνε βασικό φορ, έχει και μάλιστα είναι το πιο hot όνομα που διαθέτει. Τον Φώτη Ιωαννίδη, τον αρχηγό του, τον παίκτη που το καλοκαίρι ζήτησε η μισή Ευρώπη με χρήματα που δεν έχουν εμφανιστεί ξανά στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έψαχνε έναν φορ να μπορεί να παίζει περίπου 30 λεπτά ανά ματς και σχεδόν ένα στα τέσσερα παιχνίδια βασικός. Επίσης, ήθελε λίγο διαφορετικά χαρακτηριστικά από τον Ιωαννίδη και ταυτόχρονα να μπορεί σε ειδικές καταστάσεις να παίξει μαζί του.
Παίρνει τον Κάρολ Σφιντέρσκι, έναν διεθνή Πολωνό επιθετικό με γεμάτες σεζόν, χωρίς προβλήματα τραυματισμών. Έχει εμπειρία από το πρωτάθλημά μας, ξέρει τους αντιπάλους και την πίεση που υπάρχει. Στην Αμερική μπορεί να είναι τις τελευταίες σεζόν, είχε όμως πέρυσι πέρασμα από την Serie A με τα χρώματα της Βερόνα, σε έναν παρόμοιο ρόλο που καλείται να υπηρετήσει φέτος. Not Bad...
Τι θα του ζητήσει ο Βιτόρια
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, ο Παναθηναϊκός πάει να πάρει το πρωτάθλημα με τον Ρουί Βιτόρια να στηρίζει το επιθετικό του κομμάτι σε μεγάλο βαθμό στο transition game. Σε αυτό το πλαίσιο, ο ρόλος του φορ είναι κομβικός καθώς χρειάζεται να μπορεί να δώσει μάχες, να κρατήσει ένα, δύο δευτερόλεπτα με πλάτη την μπάλα για να προλάβουν οι εξτρέμ της ομάδας να κάνουν κούρσες και να βγει η κόντρα επίθεση.
Επίσης χρειάζεται ύψος και καλό εναέριο παιχνίδι στις περιπτώσεις που οι κεντρικοί αμυντικοί ή ο τερματοφύλακας απομακρύνει. Αυτά τα κάνει καλά ο Ιωαννίδης, είναι όμως απαραίτητα να τα κάνει και ο αθλητής που τον αντικαθιστά όταν αυτός δεν βρίσκεται στο γήπεδο.
Παράλληλα, σε παιχνίδι transition είναι σημαντικό, εξαιρετικά σημαντικό μάλιστα, ο φορ της ομάδας να μπορεί να διαβάζει τα κενά, να κάνει επαφές με την μπάλα στην περιοχή και να βρίσκει τελικές. Η συμπεριφορά του Σφιντέρσκι στα παραπάνω, δείχνει να είναι καλή.
Παιχνίδι με πλάτη
Έχει καλή επαφή με την μπάλα στα πόδια, είναι φορ που δεν παίζει στατικά. Έχει αλλάξει στυλ από την εποχή που τον γνωρίσαμε στον ΠΑΟΚ, εκεί ήταν ένας pressing επιθετικός κατά κύριο λόγο.
Στην Σάρλοτ δεν είχε αυτόν τον ρόλο, έπαιζε σαν καθαρό “9” κοντά στην περιοχή και άφηνε στον Μπιέλ που έπαιζε πίσω του τον χώρο να δράσει. Οι επαφές του με την μπάλα στα πόδια μειωθήκανε έτσι, καθώς δεχόταν πάσες από τους συμπαίκτες του περίπου 12 φορές ανά ματς. Στα παιχνίδια που ο Μπιέλ απουσίαζε, ο αριθμός μεγάλωνε καθώς είχε μεγαλύτερη ευθύνη και συμμετοχή στην δημιουργία.
Είναι εύκολο να διακρίνεις πως έχει καλή τεχνική κατάρτιση, σίγουρα δεν αγγίζει τα επίπεδα που ακουμπά την μπάλα ο Ιωαννίδης, όμως έχει την ικανότητα να υποδεχτεί την μπάλα και να την διατηρήσει υπό πίεση, κάνοντας ελιγμό και αλλαγή κατεύθυνσης. Άκρως σημαντικό στοιχείο που ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια το χρειάζεται για τους λόγους του επιθετικού transition που εξηγήσαμε παραπάνω.
Σε αυτό το κομμάτι και στις επιδόσεις του Σφιντέρσκι έξω από την περιοχή, θα πρέπει να αναφέρουμε πως κάνει τις “δουλειές” του Ιωαννίδη σε πιο χαμηλό επίπεδο, ικανό όμως να φανεί χρήσιμο στον Ρουί Βιτόρια.
Διάβασμα κενών χώρων
Εδώ έρχεται και η πρώτη μεγάλη διαφοροποίηση στο στυλ παιχνιδιού. Είναι απαραίτητο ο οργανισμός του Παναθηναϊκού να βάλει διαφορετικά στοιχεία από αυτά που έχει ο Ιωαννίδης και ο Σφιντέρσκι κάνει κάτι αρκετά καλά.
Διαβάζει με μεγάλη συχνότητα τα channels και προτιμά να επιτίθεται εκεί. Πάει μέχρι την μικρή περιοχή, αναζητώντας πάσα από τους συμπαίκτες του και δείχνοντας με την κίνησή του τον χώρο που θέλει την μπάλα.
Οι κινήσεις ανάμεσα σε κεντρικούς αμυντικούς και πλάγιους μπακ είναι συχνές, είναι κάτι που ο Παναθηναϊκός υστερούσε. Ο Ιωαννίδης κάνει μεγάλη προσπάθεια να βελτιωθεί σε αυτόν τον τομέα, ο Σπόραρ είχε αυτό το στοιχείο, όμως δεν κατάφερε να το αξιοποιήσει.
Ο Σφιντέρσκι με αυτές τις κινήσεις θα μπορεί να ακολουθήσει transition επίθεση, να παρασύρει αμυντικούς, όμως το “διάβασμα” των κενών χώρων είναι απαραίτητο απέναντι και σε κλειστές άμυνες,
Θα έρθουν παιχνίδια που ο Παναθηναικός δε θα παίζει transition, που θα κλείσε την αντίπαλη άμυνα στην περιοχή της. Εκεί που οι αντιμετώπιση είναι στατική, χρειάζονται οι κινήσεις του Σφιντέρσκι στον χώρο και είναι ίσως κλειδί για το “άνοιγμά” τους.

Γράφει 0,89 γκολ ανά ματς με xG 0,79, δηλαδή σκοράρει περισσότερο από ότι αναλογούν στις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται, αρκετά θετικό σημάδι.
4,35 επαφές κοντά στο ύψος της μικρής περιοχής, είναι φορ και πάει σε σημεία που πρέπει για να γίνει απειλητικός.
Μπορεί να αγωνιστεί και μαζί με τον Ιωαννίδη για μικρές περιόδους ανά ματς, με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού σε πιο περιφερειακό ρόλο. Από την αρχή των αγώνων είναι δύσκολο καθώς εξαρτάται η ικανότητα της ομαλής λειτουργίας περισσότερο από τους κεντρικούς μεσούς, παρά από τους Ιωαννίδη και Σφιντέρσκι.
Αμυντική συμπεριφορά
Είναι αθλητής που μπαίνει σε μονομαχίες, έχει αμυντική τακτική παιδεία και είναι σκληρό παιδί. Καταγράφει 1,66 παρεμβολές σε αντίπαλες πάσες, 2,81 κλεψίματα στο αντίπαλο μισό και κερδίζει το 65% των μονομαχιών που εμπλέκεται, 2,55 ανά παιχνίδι.
Στην τακτική προσέγγιση του Βιτόρια που μας δείχνει πως πάει στα ντέρμπι, ο επιθετικός του τοποθετείται ακριβώς στο κέντρο του γηπέδου και δεν πιέζει ιδιαίτερα. Αντίθετα, προσπαθεί να εμπλακεί σε pressing traps, ο Σφιντέρσκι δεν θα έχει πρόβλημα να μπει σε τέτοιο μοτίβο καθώς οι απαιτήσεις δεν είναι υψηλές.
Γενικά, ο Παναθηναϊκός κάνει μια κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση, παίρνοντας για την θέση έναν αθλητή που έχει δυνατότητα να καλύψει επάξια τον ρόλο που απαιτείται. Ο χαρακτήρας του όσο και αν ψάξεις, δε θα βρεις ψεγάδι, σημαντικό για παίκτη rotation, φυσικά όμως γνωρίζει και ο ίδιος που πάει να αγωνιστεί και έχει αποδεχθεί τον ρόλο του.
Overall, η κίνηση αυτή είναι συνέχεια των προηγούμενων, μειώνοντας οι διοικούντες όσο μπορούν το ρίσκο της αποτυχίας και βάζοντας στον οργανισμό αθλητές που αποδεδειγμένα έχουν εμφανίσει στο γήπεδο τα χαρακτηριστικά που τους έφεραν στον Παναθηναϊκό.