MENU

Δεν έπαψε ποτέ ο Παναθηναϊκός να είναι μεγάλο μέγεθος. Τεράστιο για την ακρίβεια. Έχει μείνει πολλά χρόνια μακριά απ’ το πρωτάθλημα όμως και αυτό πρέπει να αλλάξει. Στοιχείο που σαφώς δεν ενοχλεί καθόλου τους αντιπάλους του. Είτε τον αιώνιο είτε τους «δικέφαλους». Καλά κάνουν, αυτό έλειπε να θέλουν κιόλας την επιτυχία των Πράσινων.

Ήταν βολική κατάσταση να είναι το «τριφύλλι» σε μια φάση… υπάρχω και δεν υπάρχω. Να μην μπορεί να συναγωνιστεί, να μην επηρεάζει καταστάσεις έτσι κι αλλιώς. Μακριά από παρασκήνιο και προσκήνιο. Μακριά από στόχους. Ούτε καν για ένα καλύτερο πλασάρισμα δεν ενοχλούσε, με την ποινή από την UEFA χωρίς να μπορεί να παίξει Ευρώπη.

Τότε λοιπόν, τί καλοί που ήταν όλοι τους ε; Μας ανέλυαν πόσο κρίμα είναι ο Παναθηναϊκός να έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση κι αυτοί «πονούν» γιατί θέλουν να έχουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό και ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιο μέγεθος και δεν του αρμόζει να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση φθοράς. Μπλα, μπλα, μπλα, μπλα.

Κανείς δεν πίστευε φυσικά πως τα λένε και τα εννοούν. Ούτε ο Παναθηναϊκός θα τα εννοούσε αν τα έλεγε στη θέση τους με αυτούς να βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ως εδώ όλα καλά. Ώσπου ξαφνικά, ο Παναθηναϊκός άρχισε να αλλάζει. Αγωνιστικά τουλάχιστον και οικονομικά φυσικά.

Γι’ αυτό θα έχετε διαπιστώσει και την διαρκή έκφραση μιας κάποιας ενόχλησης, γιατί ο Παναθηναϊκός «χτυπά» παίκτες που παλιότερα δεν μπορούσε. Με ειρωνικό τρόπο τις περισσότερες φορές, αλλά μέσω αυτού φανερώνεται η ενόχληση. Ήταν άνετο να έχεις τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να πάρει τον Αργύρη Καμπετσή και όχι να τον έχεις να παίρνει τον Αζεντίν Ουναϊ και να αναγκάζει να πείσουν την κοινή γνώμη πως τελικά προτιμήθηκε από τον προπονητή ο Σέρτζιο Ολιβέιρα.

Ήταν βολικό να έχεις τον Παναθηναϊκό να κάνει προσφυγή ο Χουλτ και να τον αποκτάς, αντί να αποτελεί ισχυρό αντίπαλο για παίκτες που ίσως να θες κι εσύ. Δε συζητάμε καν για το πόσο προτιμότερος ήταν όταν αποδεχόταν προτάσεις για πώληση του Κουρμπέλη ή του Μολέδο με την πλευρά των παικτών να μην ολοκληρώνουν τις μεταγραφές, από το να παίρνει τον Τζούριτσιτς, τον Μαξίμοβιτς που ήθελες κι εσύ, ή να φέρνει πίσω στην Ελλάδα τον Ίνγκασον.

Ήταν βολικός ο Παναθηναϊκός των χρεών και των δόσεων, όχι ο ξεχρεωμένος που πληρώνει για ρόστερ που δεν έχει να ζηλέψει το παραμικρό – για να μην πούμε πως είναι καλύτερο σε ποιότητα και λύσεις – από τους συνδιεκδικητές του τίτλου. Μπορεί και πρέπει να γίνει καλύτερο φυσικά, όμως αυτό ας το δούμε στο τέλος των μεταγραφών παρά την δεδομένη αργοπορία.

Φανταστείτε δηλαδή να μην είχε κάνει και τα τόσα λάθη τα τελευταία χρόνια τί θα είχε συμβεί. Με λίγους μήνες καλής παρουσίας και καλού ποδοσφαίρου, λογικής αντιμετώπισης και διαχείρισης ρόστερ από τον Ρουί Βιτόρια, έγινε ξαφνικά το… μαύρο πρόβατο. Εκεί που του χρώσταγαν θέλουν να του πάρουν και το βόδι.

Από τη μία έχουμε τη «δολοφονία» της λογικής με αυτό που θεωρούν πως έπρεπε να δοθεί πέναλτι στον Βίντα. Τί να κάνουμε ρε παιδιά, επιθετικό φάουλ είναι. Δε θέλετε να το δεχτείτε, δικαίωμά σας. Θέλετε να πιστεύετε πως ο διαιτητής και ο VAR ήταν μέλη της Θ.13 του Όσλο ή του Τροντχάιμ, επίσης δικαίωμά σας. Αυτό όμως γιατί πρέπει να επιβάλλει την συγκεκριμένη άποψη και στους υπόλοιπους;

Μια διαρκής προπαγάνδα και μια επικοινωνιακή λαίλαπα, αναφορικά με τα δικά τους που είναι… της πλάκας, απέναντι σε αυτά που τους βολεύει να αναφέρουν για τον Παναθηναϊκό. Πώς είναι πέναλτι του Βίντα, ακόμη κι αν αφήσουμε στην άκρη το επιθετικό φάουλ, ενώ δεν υπάρχει σπρώξιμο του Μήτογλου στο γκολ με τον Λεβαδειακό ή δεν είναι αποβολή του Μπρινιόλι με τον Άρη, απόφαση που ίσως να έκρινε μια πρόκριση στο κύπελλο; Απαντήστε μας κύριοι… θιγμένοι της διαιτησίας.

Πώς είναι κακή ομάδα ο Παναθηναϊκός επειδή… τολμά να νικά με ένα γκολ διαφορά, όταν ο Ολυμπιακός που… πετά φωτιές και τον παρουσιάζουν ως βέβαιο πρωταθλητή κιόλας, νίκησε με τα χίλια ζόρια στις καθυστερήσεις τον Άρη και στο 90+4’ πανηγύριζαν σα μικρά παιδάκια την απόκρουση του Τζολάκη με τον Ατρόμητο σε ματς που επίσης κρίθηκε στο γκολ; Λογικά επειδή νίκησε με δύο γκολ διαφορά τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, με το «πέναλτι» που ακόμη ψάχνει η επιστήμη τί είδαν διαιτητής και VAR. Δε λέμε για την αποβολή επειδή θα γίνουμε σαν αυτούς. Δεν έχει σημασία αν είναι αποβολή, αναφέρεται
ως… εύνοια.

Ο Παναθηναϊκός κάθεται και ακούει πως… ευνοήθηκε με τον ΠΑΟΚ επειδή δεν έδωσε κάποια φάουλ στον αντίπαλο ο ρέφερι. Ευνοήθηκε επειδή δε δόθηκε πέναλτι με την ΑΕΚ, γιατί το λέει η ΑΕΚ και εκείνοι που έχουν συμφέρουν να βάλουν «κιτρινόμαυρα» για την περίσταση. Αλλά εντάξει δεν τρέχει και τίποτα αν του στέρησαν τουλάχιστον ένα βαθμό με
τον Αστέρα στο ΟΑΚΑ με γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει σύμφωνα με τον κανονισμό. Δεν έχει σημασία αν έχασε δύο βαθμούς με τον Ατρόμητο γιατί ισοφαρίστηκε από κλέψιμο παίκτη που έπρεπε να έχει αποβληθεί σε δύο περιπτώσεις. Ούτε μετρά το ετσιθελικό -2 στις Σέρρες σε αγώνα που δεν έπρεπε καν να ξεκινήσει. Για να μη θυμηθούμε τον βοηθό στην Κρήτη με τον ΟΦΗ που μέσα στην πρεμούρα σήκωνε οφσάιντ – λάθος αποφάσεις προφανώς – φάσεις που ήταν έτοιμες να γίνουν σημαντικές ευκαιρίες, γιατί αν τις άφηνε να εξελιχθούν ίσως κατέληγαν γκολ και μετά θα μπλέκαμε με το VAR.

Ασκούν κριτική κιόλας, γιατί… τόλμησε το Τριφύλλι να παίξει αμυντικά με την ΑΕΚ, οι αντίπαλοί του δε θα το έκαναν ποτέ. Ναι βέβαια, τους είδαμε τί μπαλάρα παίζουν όλοι. Την κρύβουν πραγματικά. Με έντεκα παίκτες στην περιοχή του αντιπάλου, χάνεται το τόπι. Να είχαμε χίλια μάτια να τους χορταίναμε και ήρθε αυτός ο Παναθηναϊκός να… χαλάσει τη μανέστρα.

Στο μεταξύ ο Ρουί Βιτόρια είναι ο προπονητής που άκουσε τον Πεπ Γκουρντιόλα να του λέει πριν μερικά χρόνια πως η ομάδα του έχει την καλύτερη ανασταλτική λειτουργία στην Ευρώπη (Μπενφίκα). Δεν ξέρει ο… παλιοκαταλανός. Εδώ μάθετε μπαλίτσα από τους άρχοντες που τον κατηγορούν γιατί τόλμησε να έχει άψογη τακτική προσέγγιση σε συνεχόμενα ντέρμπι τεράστιων απαιτήσεων και πίεσης.

Το πλέον κωμικό και ταυτόχρονα ενδεικτικό του τί είναι ο Παναθηναϊκός ακόμη και σε εποχή που συνεχίζει να έχει τους δικούς του «δαίμονες», τα προβλήματά του, είναι αυτός ο άτυπος… συνασπισμός των υπολοίπων. Ειδικά ο Ολυμπιακός είναι λες και έχει βάλει κάτω απ’ τις «φτερούγες» του τους άλλους δύο. Υπερασπιζόμενος το και καλά δίκιο τους σε διαμαρτυρίες. Δεν τους ενοχλεί. Δεν τους λέει τίποτα αυτό. Το χαίρονται κιόλας. Με τους ίδιους να συνεχίζουν τις φωνές οι οποίες ποιον εξυπηρετούν αυτή τη στιγμή; Τον Ολυμπιακό αφού το ματς Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είναι μπροστά.

Συγγνώμη, από τα λίγα που ξέρουμε από ποδόσφαιρο, στόχος η κορυφή δεν είναι; Γιατί εκεί είναι ο Ολυμπιακός. Τώρα γιατί οι πάντες κυνηγούν τον τωρινό δεύτερο, ας το ψάξουν οι οπαδοί τους. Αν τους ενοχλεί. Αν δεν τους ενοχλεί, καλή καρδιά και υγεία να έχουμε να «τσακωνόμαστε» για τις ομάδες.

Στα εσωτερικά του Παναθηναϊκού τώρα, σκεφτείτε τί θα γινόταν αν αυτή η ομάδα είχε γύρω της την απαιτούμενη συσπείρωση. Αν δεν υπήρχαν τα… αυτογκόλ και επιτρεπόταν να εστιάζουν όλοι στον κοινό στόχο: την κορυφή. Χωρίς αυτό να σημαίνει «ξέπλυμα» ή αποδοχή της όποιας κατάστασης ή προσώπου.

Με τον γνωστό «καθαρό» τρόπο πάντα, παρά τα… κοράκια γύρω-γύρω που περίμεναν να «ξεψυχήσει» τόσα χρόνια ο Παναθηναϊκός «τσιμπώντας» παράλληλα τις σάρκες του. Τώρα σηκώθηκε και αντιλήφθηκαν πως δε θα «φάνε». Τουλάχιστον στο βαθμό και με την ευκολία που θα ήθελαν.

Ευκαιρία να καταλάβει και το Τριφύλλι τη δύναμή του. Χωρίς να κάνει διαφορετικά το παραμικρό, στον τομέα των αντιδράσεων και γύρω απ’ το παρασκήνιο, είναι αυτό που τους κάνει να ανησυχούν και να «ενώνονται» έστω και χωρίς να το θέλουν. Επιδεικνύοντας αυτό που λέμε «το φόβο μου να ‘χεις».

Υ.Γ. Η υπόθεση Μεϊτέ είναι φιάσκο για τον Παναθηναϊκό και σαφώς επικοινωνιακή νίκη του ΠΑΟΚ. Όπως κι αν έγινε, φταίνε οι Πράσινοι. Κυρίως γιατί δεν επιτρέπεται για μια μεταγραφική ιστορία να «ναρκοθετείται» η ηρεμία και η συσπείρωση που με κόπο και ιδρώτα φέρνει το αγωνιστικό τμήμα. Το λιγότερο που έχει να γίνει και πρέπει να γίνει, είναι να αποκτηθεί καλύτερος του Μεϊτέ – απ’ τη στιγμή που ο προπονητής θέλει παίκτη εκεί – και φυσικά να έρθει επιτέλους ο φορ.

Υ.Γ.1: Η ανανέωση Τζούριτσιτς είναι σωστή κίνηση, αρκεί να λογίζεται για δεύτερη λύση στη θέση του από τη νέα σεζόν. Εκεί θέλει «βαρβάτο» παίκτη ο Παναθηναϊκός να φτιάξει μια τετράδα «φωτιά» στα άκρα της επίθεσης.

Τους λείπει το… Πράσινο φάντασμα και δεν το κρύβουν