Επειδή (όλοι) γνωριζόμαστε κι απ' την καλή κι απ' την ανάποδη, θα είμαι σαφής ευθύς εξαρχής: ο Ντραγκόφσκι κάνει πέναλτι στον Βίντα. Πεντακάθαρο, ξεκάθαρο, καραμπινάτο. Το λέω για έναν πολύ απλό λόγο που λέγεται «δικαιοσύνη». Δεν θα λέμε και θα ξαναλέμε μόνο για το πέναλτι του Μουκουντί στη Λιβαδειά που μας έβγαλαν τρελούς.
Θα πούμε και για τα δύο «εγκλήματα» των τερματοφυλάκων στο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ. Με τη διαφορά ότι ο ένας το πλήρωσε. Ο άλλος «προστατεύτηκε», άγνωστο για ποιο λόγο και πολύ θα ήθελα να μάθω τη γνώμη του Λανουά. Η φάση του -αδικημένου στις Σέρρες- Ντραγκόφσκι είναι καθαρή: βγαίνει, χάνει τη μπάλα και στην προσπάθειά του, στο φόβο του μην επωφεληθεί ο Βίντα, τον αγκαλιάζει και τον πετάει κάτω. Δεν φαίνεται πουθενά παρεμβατικότητα του Βίντα στη φάση που εκτυλίσσεται μισό μέτρο έξω από τη μικρή περιοχή του Πολωνού γκολκίπερ των πρασίνων. Όποιος θέλει ας δεχτεί τη... μπασκετική δικαιολογία ότι ο Κροάτης αμυντικός της ΑΕΚ ακουμπάει τα χέρια στον «Ντράγκο». Προσωπικά, δεν «αγοράζω»...
Θα... αγόραζα, βεβαίως, τον Κωνσταντή Τζολάκη αν ήμουν -για παράδειγμα- Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κι έβλεπα τον Ονάνα να είναι τόσο γεναιόδωρος με τους αντίπαλους επιθετικούς. Στα σοβαρά τώρα: ο 22χρονος τερματοφύλακας του Ολυμπιακού είναι ο άνθρωπος που πήρε χθες τη νίκη των ερυθρολεύκων στο Περιστέρι. Κατ' αρχάς, ο Ολυμπιακός έφτασε ένα βήμα πριν από την αυτοκτονία κι αν ο κορυφαίος Έλληνας γκολκίπερ που έχουμε δει στα ελληνικά γήπεδα σε αυτή την ηλικία δεν «ψώνιζε» τον Φαν Φέερτ στο πέναλτι των καθυστερήσεων, οι πρωτοπόροι θα είχαν μόλις δύο βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Παναθηναϊκό και όλοι καταλαβαίνουμε την πολύ μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία που θα είχε το ντέρμπι των «αιωνίων» την προσεχή Κυριακή, αλλά και την έξτρα κρισιμότητα του ματς. Αν, μάλιστα, ο Ολυμπιακός είναι πιο σοβαρός σε σχέση με χθες, πάρει το ματς και ξεφύγει πιο πολύ, τότε ναι, μπορούμε να πούμε ότι τερματοφύλακες σαν τον Τζολάκη δίνουν πρωταθλήματα. Ή, για να το πούμε αλλιώς, δεν παίρνεις πρωτάθλημα αν δεν έχεις τερματοφύλακα σαν τον 22χρονο ή σαν τον φετινό Κοτάρσκι.
Και μιας που... βάλαμε γάντια, το τάκλιν του Στρακόσα στον Πελίστρι δεν έχει λογική όχι μόνο για σκέψη και κίνηση τερματοφύλακα, αλλά ούτε για αμυντικό. Σοβαρότατο λάθος που ουσιαστικά έκρινε το ματς μαζί με τη φάση του Βίντα και την κεφαλιά του Λαμέλα που επίσης δεν μπορείς να πιστέψεις πώς γίνεται από εκείνο το σημείο, μόνος του και αμαρκάριστος να στείλει τη μπάλα (ελάχιστα) άουτ.
Για φινάλε, το «καλύτερο»: Χθες κατά τη διάρκεια του ντέρμπι μου ήρθε η πληροφορία από έμπιστη πηγή, ότι ο Αλμέιδα είναι φευγάτος. «Για ψάξ' το» έγραφε το μνμ. Για να είμαι ειλικρινής, απάντησα «ας δούμε πώς θα πάει το ματς», θεώρησα ότι δεν ήταν ώρα για υπονοούμενα, πόσω μάλλον να γραφτεί κάτι τέτοιο, έστω στα social media, τη στιγμή που η ΑΕΚ έκανε λόγο δημόσια για το πέναλτι. Τελικά το «μπουμπούνισε» ο Αλμέιδα μετά το ματς. Ο Αργεντίνος θέλει να φύγει. Αυτό είπε ορθά-κοφτά χωρίς παρερμηνείες και η ατάκα του «έχω αξιοπρέπεια, δεν μπρώ να λέω σε όλα 'ναι'» δείχνει ευδιάκριτα την κρίση την οποία -ήδη- περνάει η Ένωση στη μέση της σεζόν.