Η απρόσμενη ισοπαλία με τον Πανσερραϊκό και ο σοκαριστικός τρόπος με τον οποίον ήρθε, το σκάνδαλο με τον Ντραγκόφσκι, η μεγάλη επιβάρυνση από τον τραγικό αγωνιστικό χώρο στις Σέρρες αλλά και οι κομβικές απουσίες είχαν δημιουργήσει μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη πριν τον προημιτελικό του Κυπέλλου ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ.
Η ομάδα του Ρουί Βιτόρια όμως έχει «χτίσει» χαρακτήρα και όπως το απέδειξε στο ματς με τον ΠΑΟΚ, το έκανε και χτες. Οι «πράσινοι» ήταν κατά γενική ομολογία ανώτεροι στην μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, είχαν σαφώς περισσότερες ευκαιρίες και άξιζαν τη νίκη, αφού ουσιαστικά κατάφεραν να εξουδετερώσουν πλήρως κάθε ατού του αντιπάλου τους.
Στην χτεσινή αναμέτρηση ίσως οι τρεις κορυφαίοι παίκτες να ήταν οι Σένκεφελντ, Ίνγκασον (με εξαίρεση την φάση του 1-1) και Πάλμερ-Μπράουν. Οι τρεις στόπερ του Παναθηναϊκού κέρδισαν ΣΧΕΔΟΝ κάθε μονομαχία και αποσόβησαν ΣΧΕΔΟΝ κάθε κίνδυνο. Μοναδική εξαίρεση η εκπληκτική ντρίμπλα του Γιάρεμτσουκ στον Ισλανδό, που έφερε το 1-1. Αυτό ήταν και το μοναδικό λάθος του έμπειρου κεντρικού αμυντικού στην αναμέτρηση. Ο Ολλανδός μέχρι να αντικατασταθεί λόγω τραυματισμού ήταν απροσπέλαστος, ενώ ο Αμερικανός έδειξε ότι έχει λείψει πολύ από την ομάδα.
Για μια ακόμα φορά το «Τριφύλλι» πλήρωσε την μία και μοναδική ουσιαστική φάση που βρήκε ο αντίπαλός του. Την ίδια στιγμή ο Ιωαννίδης σπατάλησε μια μεγάλη ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο, ο Πελίστρι ένα πλάγιο τετ-α-τετ για το 2-0 και ο Μαντσίνι έχασε το... άχαστο στα τελευταία λεπτά. Όλο το ΟΑΚΑ σηκώθηκε στο πόδι μόλις η μπάλα στρώθηκε στον Αργεντινό από την επέμβαση του Πασχαλάκη στο σουτ του Ιωαννίδη, όμως ο Μαντσίνι... κατάφερε να το χάσει και ο Ολυμπιακός να φύγει αλώβητος από το ΟΑΚΑ.
Και 2-1 να έληγε ο αγώνας βέβαια, η πρόκριση θα κρινόταν στην ρεβάνς του Καραϊσκάκη. Εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έχει αποδείξει πως μπορεί να κάνει το καθήκον του και να «σφραγίσει» το εισιτήριο για τα ημιτελικά. Το έκανε και πέρσι άλλωστε, παίζοντας με τον... Ακαϊντίν για σέντερ φορ. Προφανώς μπορεί και φέτος, έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια η παράδοση που έχει απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο είναι θετικότατη.
Πέρα από τους στόπερ πάντως, αυτός που αξίζει ειδική αναφορά είναι -για μια ακόμα φορά- ο Φίλιπ Τζούρισιτς. Ο Σέρβος είναι ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας φέτος, κατά την άποψή μου ανώτερος -και σταθερότερος- και του Τετέ. Στο πρώτο ημίχρονο του ντέρμπι σχεδόν κάθε επιθετική προσπάθεια ξεκίνησε από τα πόδια του. Οι πανέξυπνες κάθετες στον Μλαντένοβιτς έβγαζαν τον συμπατριώτη του με πολύ καλές προϋποθέσεις μέσα στην περιοχή και δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στην άμυνα του Ολυμπιακού.
Στο δεύτερο ημίχρονο φυσικά πέτυχε το γκολ της ομάδας του, εκμεταλλευόμενος την πίεση του Ιωαννίδη στον Πασχαλάκη και πλασάροντας άψογα στην κλειστή γωνία, ενώ δείγμα της ολοκληρωτικής «μεταμόρφωσής» του σε σχέση με πέρσι ήταν το τάκλιν που έκανε στο 75' έξω από την αντίπαλη περιοχή, διώχνοντας την μπάλα σε πλάγιο, δίχως να επιτρέψει στους Πειραιώτες να βγάλουν μια γρήγορη επίθεση. Ενέργεια που δείχνει την διάθεση και τη νοοτροπία που έχει φέτος ο Τζούρισιτς.
Για να πετύχει τους στόχους του όμως ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί πράγματα από όλους τους παίκτες του. Κι ευκαιρίες σαν αυτή του Μαντσίνι δεν επιτρέπεται να χάνονται σε τέτοια παιχνίδια. Ας ελπίζουμε να μην το πληρώσει στο τέλος το «Τριφύλλι»...