Είναι δύσκολο να σκιαγραφήσεις έναν άνθρωπο με μία λέξη. Αν έπρεπε σώνει και καλά να το κάνουμε με τον Ρομάν Γιαρεμτσούκ, αυτή θα ήταν «παρεξηγημένος». Ο 30χρονος επιθετικός από το Λβιβ της Ουκρανίας, που δημιούργησε και σκόραρε την ισοφάριση του Ολυμπιακού στο ντέρμπι κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό, έχει στο DNA του, θαρρείς, να προκαλεί αμφιβολίες και να προσπαθεί σκληρά να τις λύσει μέσα στο γήπεδο. Κι έξω απ’ αυτό.
Η πρώτη, κι ενδεχομένως πιο… ανώδυνη, έχει να κάνει με το επώνυμό του. Το οποίο τονίζεται στη λήγουσα: Γιαρεμτσούκ. Βεβαίως στην Ελλάδα τον έχουμε καταχωρήσει τονισμένο στην προπαραλήγουσα (Γιάρεμτσουκ) και μάλλον δεν θα αλλάξουμε. Πιθανότατα διότι το όνομα κάτι θυμίζει σ’ εμάς τους παλιούς. Ο Ιβάν Γιάρεμτσουκ, έτσι τον μάθαμε, ήταν ένας από τους χαφ της διαστημικής Σοβιετικής Ένωσης του Λομπανόφσκι, που τρέλανε κόσμο στο Μουντιάλ του 1986 πριν αποκλειστεί τελείως άδικα από το Βέλγιο, με δύο γκολ οφσάιντ.
Αυτός ο Ιβάν Γιάρεμτσουκ (καμία σχέση δεν έχουν, συνωνυμία, το επώνυμο είναι αρκετά διαδεδομένο στην δυτική Ουκρανία) ήταν και η αφορμή μιας ακόμα παρεξήγησης, που ευτυχώς δεν του στοίχισε. Το 2009 ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής συνελήφθη από την αστυνομία την ώρα που προσπαθούσε να δωροδοκήσει δύο κοριτσάκια 13 ετών (!) για να κάνουν σεξ μαζί του. Το θέμα πήρε τεράστιες διαστάσεις στην Ουκρανία και ο Ρομάν, που τότε ήταν 14 ετών και βρισκόταν στην ακαδημία της Ντινάμο Κιέβου, αναγκάστηκε να διευκρινίζει παντού ότι δεν είχε καμία σχέση με τον παλιό άσο της ομάδας. Πολύς κόσμος, ακόμα και μέσα στην ομάδα, νόμιζε ότι ήταν γιος του, υπήρξαν και δημοσιεύματα από ΜΜΕ που λανθασμένα τους σύνδεσαν.
Η τρίτη παρεξήγηση είχε να κάνει με την σωματική του διάπλαση. Από μικρός, όταν και πήγε στις ακαδημίες της Καρπάτι Λβιβ, ήταν σωματώδης, αλλά ο Μίκολα Ντουνταρένκο, ο τότε προπονητής της ομάδας, τον έβαλε επιθετικό διότι είχε πολύ καλό κοντρόλ με τη μπάλα. Στα 11 του, όμως, είχε φτάσει ήδη το 1μ.85 και σύμφωνα με τις μετρήσεις της ομάδας είχε προοπτικές να ξεπεράσει τα 2μ.05, τις μεγαλύτερες σε όλη την ακαδημία που «καταγράφει» χιλιάδες παιδιά στην Ουκρανία. Δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε σκέψη να το… γυρίσει στο μπάσκετ, πάντως η ανάπτυξή του δεν ήταν τόσο ραγδαία, είναι ψηλός (1μ.91) αλλά με καθόλου απαγορευτική σωματοδομή για μπάλα.
Παρ’ ότι το ντεμπούτο του με τη Ντινάμο έγινε σε ηλικία μόλις 17 ετών (κι ενώ ήδη έβγαζε μάτια στις μικρές ηλικίες, σημειώνοντας 21 γκολ σε 21 παιχνίδια στο πρωτάθλημα Κ17 της Ουκρανίας τη σεζόν 2011-12) με την ανδρική ομάδα έκανε μόνο 9 εμφανίσεις. Βεβαίως το όνομά του αναγράφεται στους «ταλαντούχους φοιτητές» της Ακαδημίας της Ντινάμο, κυρίως για το τελευταίο του ματς: Ήταν ο τελικός του πρωταθλήματος Κ17 με τη Σπαρτάκ Μόσχας και η Ντινάμο γιόρταζε τα 85 χρόνια του συλλόγου. Πάνω από 16.000 θεατές γέμισαν το «Λομπανόφσκι» του Κιέβου και ο Ρομάν έκανε την καλύτερή του εμφάνιση, με δύο γκολ και μία ασίστ σε μια εμφατική νίκη με 4-1.
Ο Ρομάν έκανε δύο προετοιμασίες με την ανδρική ομάδα της Ντινάμο, αλλά δεν συμπεριλήφθηκε στο ρόστερ της. Ήταν βασικό στέλεχος για δύο χρόνια της Ντινάμο-2 και μία χρονιά (2015-16) δόθηκε δανεικός στην Ολεκσάντρια, μια ομάδα που εδρεύει στην ομώνυμη πόλη στο κέντρο της χώρας. Οι άνθρωποι της Ολεκσάντρια τον είδαν στο παιχνίδι τους με τη Ντινάμο-2, όπου είχε σημειώσει και τα δύο γκολ της ομάδας. Το πέρασμά του από εκεί μπορεί να ήταν μικρό σε διάρκεια, ωστόσο στις 31 Οκτωβρίου 2016 στο 2-2 με τη Βόρσκλα Πολτάβα πέτυχε γκολ στο 8ο δευτερόλεπτο! Το γκολ αυτό παραμένει και σήμερα το πιο γρήγορο που έχει επιτευχθεί ποτέ στην ιστορία του ουκρανικού ποδοσφαίρου.
Τον Αύγουστο του 2017 άνοιξε τα φτερά του για το εξωτερικό. Η είδηση προκάλεσε ούτως ή άλλως αμφιβολίες, δεδομένου ότι ο Γιάρεμτσουκ δεν είχε περάσει απαρατήρητος μεν στην Ολεκσάντρια (5 γκολ σε 14 ματς), αλλά ούτε έβγαλε και μάτια. Πού τον βρήκε το τμήμα σκάουτινγκ της Γάνδης και πώς τον υπέγραψε παραμένει μυστήριο.
Το 2017, πάντως, ήταν πολύ σημαντική χρονιά γι’ αυτόν. Εκτός του ότι πήρε την πρώτη του μεταγραφή στο εξωτερικό, ήταν και η χρονιά που κλήθηκε για πρώτη φορά στην εθνική ανδρών (μετά από 35 συμμετοχές σ’ όλες τις «μικρές» εθνικές της Ουκρανίας και συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κ20 του 2015 στη Νέα Ζηλανδία) και η χρονιά που παντρεύτηκε την αγαπημένη του Κριστίνα. Γι’ αυτό και επιμένει να παίρνει το νούμερο «17» στη φανέλα του.

Μετά από μια σοβαρή εγχείρηση στον αχίλλειο τένοντα το 2020 όλοι είχαν τις αμφιβολίες τους. Ο Ρομάν τους αποστόμωσε με την καλύτερη σεζόν του στο Βέλγιο κι αυτή που του άνοιξε την πόρτα της μεγάλης μεταγραφής. Πέτυχε 20 γκολ με την Γάνδη εκείνη τη σεζόν, η αξία του εκτινάχθηκε και η Μπενφίκα το καλοκαίρι του 2021 ξόδεψε 18,5 εκ. ευρώ για να αγοράσει το 75% των δικαιωμάτων του.
Στους «αετούς της Λισαβώνας» έπαιξε για μία σεζόν (2021-22). Το πρώτο μισό ήταν πολύ ενθαρρυντικό, μετά τον Φεβρουάριο επηρεάστηκε φανερά από όσα γίνονταν στην πατρίδα του. Μετά από ένα γκολ που πέτυχε εναντίον του Άγιαξ στις 23/2/2022 (λίγο μετά την ρωσική εισβολή) έβγαλε τη φανέλα του κι αποκάλυψε ένα λευκό φανελάκι με το εθνικό έμβλημα της Ουκρανίας. Τέσσερις μέρες αργότερα πήρε τιμητικά και το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο ματς με τη Βιτόρια Γκιμαράες, με όλο το γήπεδο να τον χειροκροτάει όρθιο.
Για να βρει τα πατήματά του επέστρεψε εκεί που τον γνώριζαν καλύτερα, στο Βέλγιο. Η Κλαμπ Μπριζ τον αγόρασε με 16 εκ. ευρώ από τη Μπενφίκα με τετραετές συμβόλαιο τον Αύγουστο του 2022, πλην όμως παρά τη γεμάτη του χρονιά (25 ματς) δίχτυα δεν βρήκε όσο ήθελε (2 γκολ). Ο δανεισμός του στη Βαλένθια τη σεζόν 2023-24 έφερε παρόμοιους αριθμούς (25 ματς, 3 γκολ), πριν ταξιδέψει στα μέρη μας για τον Ολυμπιακό.
Στην εθνική ομάδα, πάντως, έχει σταθερή παρουσία, βρισκόταν στις αποστολές για το Euro 2020 και το Euro 2024 και συνολικά μετράει 58 συμμετοχές και 17 γκολ ως τώρα. Το 2024, μάλιστα, παρά τα συλλογικά του σκαμπανεβάσματα, ήταν η δεύτερη πιο γεμάτη χρονιά του σε συμμετοχές (έκανε 12 με 3 γκολ).