Όταν ένας παίκτης με το βιογραφικό και τις ποδοσφαιρικές εμπειρίες του Άντονι Μαρσιάλ αποφασίζει να παίξει σε ελληνικό σύλλογο, το ερώτημα είναι ένα και μοναδικό: Πώς θα δει την Ελλάδα; Σαν ένα σκαλοπάτι που θα το εκμεταλλευθεί για να αποδείξει ότι μπορεί (ακόμα) να παίξει σε υψηλό επίπεδο; Ή σαν μια αγγαρεία, σαν υποβάθμιση της ποδοσφαιρικής του προσωπικότητας, ή ακόμα χειρότερα σαν μια ευκαιρία να βγάλει λεφτά χωρίς να προσπαθήσει;
Το ερώτημα δεν απευθύνεται, φυσικά, μόνο στον Μαρσιάλ. Το έχουμε απευθύνει όλοι κάθε φορά που βλέπουμε μια από τις λεγόμενες «μεταγραφές αεροδρομίου» να προσγειώνεται στην Ελλάδα. Και κάποιες φορές, αριθμητικά τις περισσότερες, αποδεικνύεται όντως… μεταγραφή αεροδρομίου, αλλά από την ανάποδη: Δεν βλέπει την ώρα να πάει στο αεροδρόμιο για να φύγει.
Ο Άντονι Μαρσιάλ δεν χρειάστηκε παρά έξι αγώνες για να αποδείξει σε όλους όχι ότι ξέρει μπάλα (αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς) αλλά ότι σέβεται την παρουσία του στη χώρα μας και την ΑΕΚ και θέλει να μας δείξει σε πιο υψηλό επίπεδο βρίσκεται.
Το γκολ που πέτυχε ο 28χρονος επιθετικός στο «Κλεάνθης Βικελίδης», με το οποίο η ΑΕΚ πήρε το 1-1 και προκρίθηκε στην προημιτελική φάση του κυπέλλου, μόνο φωτοβολίδα δεν ήταν. Απεναντίας, υπήρξε το επιστέγασμα μιας προοδευτικής βελτίωσης του ρυθμού και της αγωνιστικότητάς του, που τον έκανε να ξεχωρίζει ακόμα και σε στιγμές που η ΑΕΚ είχε βυθιστεί σ’ έναν αγωνιστικό βούρκο, όπως στο «Καραϊσκάκης» με την βαριά ήττα από τον Ολυμπιακό για το πρωτάθλημα.
Από τις 20 Οκτωβρίου, όπου ο Άντονι Μαρσιάλ έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τα κιτρινόμαυρα στο 1-1 με τον ΠΑΟΚ (μπαίνοντας ως αλλαγή στο 75’) μέχρι την χθεσινή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη και το καθοριστικό γκολ πέρασαν ακριβώς 45 ημέρες. Στους πρώτους τρεις αγώνες του (με ΠΑΟΚ εντός, Πανσερραϊκό εκτός και το πρώτο παιχνίδι κυπέλλου εναντίον του Άρη εντός) χρησιμοποιήθηκε σαν αλλαγή. Πρόλαβε, όμως, να πετύχει το καθοριστικό γκολ στο ματς κυπέλλου, το οποίο τελικά έδωσε και την πρόκριση στα προημιτελικά, με μία επαφή μάλιστα μετά από σέντρα του Πινέδα. Ήταν μια υπενθύμιση ότι ο έμπειρος σκόρερ χρειάζεται… μισή φάση για να βάλει γκολ.
Μετά από ένα μέτριο απόγευμα στο Περιστέρι (3/11), όπου η ΑΕΚ πάντως κατάφερε να πάρει τη νίκη έστω και με το ισχνό 1-0 δεν κοίταξε πίσω.
Αστέρας Aktor-AEK 0-3 (8/11): Δημιουργεί το πρώτο γκολ της ΑΕΚ, τον αισθάνεται η αντίπαλη άμυνα και σύμφωνα με την κριτική του SDNA «αρχίζει να βρίσκει ρυθμό και τα πατήματά του».
Ολυμπιακός-ΑΕΚ 4-1(24/11): Κατά γενική ομολογία είναι από τους ελάχιστους που διασώζονται από το κιτρινόμαυρο ναυάγιο. Όχι μόνο επειδή πέτυχε με άψογο πλασέ το μοναδικό γκολ της ΑΕΚ, αλλά γενικά έδειξε μαχητικότητα και φιλότιμο σ’ όλο το παιχνίδι.
ΑΕΚ-Άρης 4-0 (30/11): Βρίσκει γκολ για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, αυτή τη φορά ευστοχώντας σε πέναλτι. Κινητικός, πήρε πάνω του πολλές προσπάθειες και ταλαιπώρησε τον Μάγιο. Το SDNA τον βαθμολογεί με 9.
Άρης-ΑΕΚ 1-1 (3/12): Αγωνίστηκε σαν αλλαγή, πλην όμως κατάφερε να δείξει για άλλη μια φορά την ποιότητά του με το γκολ που πέτυχε σε τρίτο συνεχόμενο ματς και τη γενικότερη παρουσία του στα 35 λεπτά που αγωνίστηκε.
