Μεγάλα σκορ, μπαλάρα, πρωταθλήματα... Όλα αυτά αναμένει ο κόσμος του Παναθηναϊκού βλέποντας την ομάδα του να έχει και πάλι κανονικό προπονητή. ”Βελτίωση” είναι η λέξη που ακούς και γράφεται παντού, όμως αν συνεχίσεις να διαβάζεις αυτό το κείμενο, θα υπάρξει... προσγείωση!
Δεν βελτιώνει, διορθώνει
Στον Παναθηναϊκό διανύουν... Ιούλιο, ο coach Βιτόρια προσπαθεί να συμμαζέψει ότι μπορεί, ένα βήμα και έναν τομέα κάθε φορά. Σιγά - σιγά οι ποδοσφαιριστές του επανέρχονται σε κανονικές εμφανίσεις, η φυσική κατάσταση φαίνεται πως έχει υποστεί αλλαγή, το ίδιο και η ψυχολογία. Πως όμως ένας προπονητής να βελτιώσει κάτι, όταν βλέπει πως κάθε φορά, σε κάθε αγώνα, η ομάδα του έχει υποστεί... σοκ.
Οι διορθώσεις του ξεκινάνε από την τακτική, φτάνουν στον τρόπο παιχνιδιού ανάλογα με την στόχευση που βάζει ο Βιτόρια, όμως δε σταματάνε εκεί. Ποδοσφαιριστές όπως οι Πελίστρι και Μαξιμοβιτς δοκιμάζονται - επανέρχονται σε φυσιολογικούς ρόλους, το roatation είναι ομαλό και με στόχευση, αντίπαλοι όπως η Ελσίνσκι αναλύονται και “χτίζεται” ποδοσφαιρικό πλάνο.
Ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή είναι ομάδα που μπορεί να κερδίζει τα παιχνίδια του δύσκολα και έτσι πρέπει να κάνει. Το γιατί, θα το δούμε παρακάτω.
Επιχειρεί βίαιη αλλαγή
Η προσέγγιση του coach Βιτόρια για να αλλάξει την εικόνα του Παναθηναϊκού, είναι βίαιη. Από τις 370 πάσες ανά ματς και το παιχνίδι συνεχόμενων transitions του Αλόνσο, όλα τα παιχνίδια με τον Πορτογάλο στον πάγκο πάνε με τους αθλητές του Παναθηναϊκού να διαχειρίζονται κοντά στις 550 μπάλες ανά ματς. Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως τώρα ο Παναθηναϊκός παίζει... άλλο άθλημα.
Ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα πλέον που δίνει μεγάλη έμφαση στην υπομονή, η κατοχή μπάλας έχει ανέβει στο 62% με τον Πορτογάλο στον πάγκο, όμως υπάρχει ένα πρόβλημα...
Όσο και αν ο coach Βιτόρια παινεύει το κάθετο ποδόσφαιρο της ομάδας του, μάλλον το κάνει για ψυχολογικούς λόγους και τόνωση της αυτοπεποίθησης των αθλητών του. Αν και στα τελευταία δύο παιχνίδια με Παναιτωλικό και Ελσίνκι οι παράλληλες πάσες της ομάδας του έπεσαν κάτω από τις 200, ο αριθμός παραμένει μεγάλος, μακριά από τις 130 – 150 που έφτανε τις ομάδες του όταν έκανε πρωταθλητισμό. Το κρατάμε και επανερχόμαστε.
Παίζει με box στον άξονα
Πώς καταφέρνει να έχει την κατοχή κοντά στο 60% και γιατί θέλει να παίζει η ομάδα του με τέτοιο τρόπο; Αρκετές ομάδες στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο που παίζουν με υψηλούς αριθμούς κατοχής, επιλέγουν την υπερφόρτωση του άξονα και τον σχηματισμό ενός ”box” στους κεντρικούς χώρους.
Κύρια στόχευση, απέναντι σε ομάδες που αγωνίζονται με δύο τετράδες άμυνας (όπως η Ελσίνκι), να τοποθετούνται παίκτες ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου και παράλληλα να έχουν υποστήριξη.
Ο Τζούρισιτς σε “False 10” ρόλο με τον Μπακασέτα είναι ανάμεσα στις γραμμές, οι Αράο και Μαξίμοβιτς είναι μπροστά από την πρώτη ζώνη άμυνας. Ουσιαστικά, ο coach Βιτόρια φέρνει αρκετούς ποδοσφαιριστές κοντά, όμως η πραγματικότητα είναι πως υπάρχει σύνδεση και επιλογές πάσας ανάμεσα στους παίκτες του Παναθηναϊκού.
Έτσι, καταφέρνει να μην σηκώνει την μπάλα ψηλά, να υπάρχει ένα σχετικά καλό build up με επιλογές και ο Παναθηναϊκός να κινείται στο γήπεδο με τακτικό προσανατολισμό. Ανεβάζει το ποσοστό κατοχής του για να αποφύγει τα πολλά transitions που υποφέρει, καθώς ούτε ομάδα με ταχύτητα είναι, ούτε με φυσικές αντοχές, ούτε διαθέτει αρκετούς παίκτες με ικανότητα στην ένας με έναν άμυνα.
Αν έχεις φυσικά αρκετούς παίκτες κοντά, είναι η ιδανική συνθήκη για κάτι που είναι χαρακτηριστικό στις ομάδες του Βιτόρια και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ίδιος ο Πορτογάλος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επίσημη παρουσίασή του: Το counterpressing. Η συνθήκη με το σχηματισμό του τετραγώνου στον άξονα, το επιτρέπει.
Βάζει ρόλους σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά
Ένας προπονητής που θέλει να πάρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα από το roster του, πρέπει να είναι ικανός να αξιολογήσει τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών του και να τα “δέσει” με τα αντίστοιχα των συμπαικτών του, πάντα με κοινό σκοπό την καλύτερη αξιοποίηση του πλάνου που στοχεύει.
Στο ματς με την Ελσίνκι, ήταν φανερή η διάθεση του coach Βιτόρια να επιτεθεί στην αριστερή της πλευρά, έτσι έφτιαξε την αντίστοιχη δεξιά της ομάδας του με σαφή επιθετικό προσανατολισμό. Βαγιαννίδης και Πελίστρι με τις ατομικές ενέργειες και την ταχύτητα που διαθέτουν, συνοδευόμενοι από την ποιότητα του Μπακασέτα, συνέθεσαν μια άκρως επιθετική πλευρά, στην οποία ο Παναθηναϊκός έβγαλε αρκετές φάσεις.
Για την κατάλληλη ισορροπία, η αριστερή πλευρά ήταν πιο υποστηρικτική, καθώς τα ανεβάσματα του Μλαντένοβιτς ήταν σπάνια, ο Τζούρισιτς ερχόταν συνεχώς στον άξονα, ενώ ο Μαξίμοβιτς είχε διαρκή παρουσία υποστήριξης στον Αράο, όσο και στην αριστερή πλευρά.
Ο Πελίστρι δεξιά είναι ότι αγόρασε ο Παναθηναϊκός
Είναι φανερό πως το παιδί αισθάνεται άνετα στην συγκεκριμένη θέση, είναι η φυσική του. Ξέρει πότε να παίξει στην γραμμή, πότε να εκμεταλλευτεί την ταχύτητά του και πότε να κινηθεί στον χώρο. Ακόμα και η γλώσσα του σώματός του, δείχνει ξεκάθαρα πως ο Ουρουγουανός σε αυτή την πλευρά βγάζει όλα του τα στοιχεία... Η μήπως όχι...
Στο scouting report του Πελίστρι που παρουσιάσαμε με την μεταγραφή του, είχαμε τονίσει τους λόγους που μάλλον δέχτηκε να έρθει στην Ελλάδα.
Ο Πελίστρι παίζοντας δεξιά, είναι ο λόγος που τώρα βρίσκεται στα μέρη μας, ποτέ και σε καμία ομάδα του δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά. Η σημαντική του αδυναμία παίζοντας στην φυσική του θέση, είναι η τελική επαφή που κάνει με την μπάλα, είτε για να σεντράρει, είτε για να σουτάρει.
Οι επαφές του είναι σχεδόν πάντα αδύναμες και μη τεχνικές, καθώς λόγω της ταχύτητάς του είναι δύσκολο για τον ίδιο να εκτελέσει σωστά. Επίσης, η γωνία εκτέλεσης για δεξιοπόδαρο από την δεξιά πλευρά, δεν είναι ότι πιο εύκολο καθώς οι μοίρες είναι μικρές.
Ο Πελίστρι σε τέτοιες συνθήκες δεν κατάφερε να γράψει νούμερα σε γκολ και ασίστς, έτσι τώρα έχει έρθει στην Αθήνα για αυτούς ακριβώς τους λόγος.
Στο ματς με την Ελσίνκι παίζοντας δεξιά, ήρθε σε αρκετές τελικές όμως δεν κατάφερε να σκοράρει, αντίθετα αριστερά είναι μάλλον η τελευταία του ευκαιρία να κάνει την διαφορά. Θα χρειαστεί χρόνος καθώς σε καμία περίπτωση αυτή την στιγμή δεν φαίνεται να αισθάνεται το ίδιο άνετος, όμως είναι μια επιλογή που μπορεί να τον βοηθήσει να εκτελεί καλύτερα, με σαφώς περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Όπως και να έχει, ο Πελίστρι έχει χαρακτηριστικά που σπανίζουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα και είναι από τους παίκτες - όπλα για να “στήσεις” πάνω του ένα επιθετικό tranition, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε και την συνεισφορά του στο pressing.
Ο Μαξίμοβιτς είναι ο συνδετικός κρίκος
Χρησιμοποιήθηκε στον πιο κομβικό ρόλο. Χωρίς τις τοποθετήσεις του, ο Ρουί Βιτόρια δεν μπορεί να εκτελέσει πλήρως το πλάνο του. Είναι η δικλείδα ασφαλείας, ο παίκτης που ενώνει όλο το μεσοαριστερό παιχνίδι. Αυτός με τις κινήσεις του επιτρέπει στον Τζούρισιτς να έρθει στον άξονα, παράλληλα δίνει την δυνατότητα στον Μλαντένοβιτς να κάνει επιλεγμένα runs, ενώ ξεκουράζει και τον Αράο, προσφέροντάς του ποιοτικές επαφές με την μπάλα.
Σε καμία περίπτωση δεν λειτουργεί ως box to box, αντιθέτως, ο χώρος δράσης του είναι στα όρια των δύο ημικυκλίων της σέντρας. Ο Παναθηναϊκός για να διασπάσει κλειστές άμυνες χρειάζεται παίκτες ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου. Δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τέτοιο παιχνίδι ο Σέρβος, ο Βιτόρια το ξέρει και για αυτό του έχει βρει τον κατάλληλο ρόλο στο “box”, με τον Τζούρισιτς να παίρνει την θέση του.
Από την θέση “8” αρκετοί θα σκεφτούν πως ο Παναθηναϊκός χρειάζεται δημιουργικό ποδοσφαιριστή, για αυτό τον λόγο όμως ο Βιτόρια είναι προπονητής, γιατί ξέρει πως να καλύψει κάποιες αδυναμίες, κρύβοντας τα μέτρια στοιχεία του Μαξίμοβιτς.
Όπως είπαμε και παραπάνω, ο Σέρβος και ο Τσέριν είναι οι δύο ποδοσφαιριστές στο roster του Βιτόρια που θα έχουν καταλυτικό ρόλο, καθώς είναι υπεύθυνοι στο να δημιουργήσουν καταστάσεις ασφάλειας για τους πιο δημιουργικούς παίκτες, προστατεύοντας τις πλευρές.
Τις επόμενες μέρες και με την απουσία λόγω καρτών του Αράο στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, θα ανοίξει και πάλι η συζήτηση για το αν ο Σέρβος πρέπει να παίζει στο “6”. Όπως έχουμε αναφέρει και στο συγκεκριμένο κείμενο, το Ελληνικό πρωτάθλημα είναι χαμηλού σχετικά επιπέδου και ίσως ο Μαξίμοβιτς καταφέρει να καλύψει σε συγκεκριμένες καταστάσεις την θέση, όμως έτσι χάνεις το μεγάλο του προσόν της πίεσης, όπως στη φάση που έκανε κλέψιμο στα όρια της περιοχής της Ελσίνκι που ήταν μισό γκολ.
Βλέπει τα προβλήματα και τα διορθώνει
Αν κάτι πρέπει να κρατήσει με μανία ο Ρουί Βιτόρια από το παιχνίδι με την Ελσίνκι, είναι η διαχείριση και η σωστή αντιμετώπιση της κατάστασης στο δεύτερο μέρος της αναμέτρησης.
Στα προηγούμενα ματς, είχε παρατηρηθεί ένα πολύ άσχημο γεγονός: Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε κεφάλι στο σκορ, όσο περνούσε η ώρα και ο αντίπαλος όπως είναι φυσικό έψαχνε γκολ ισοφάρισης, οι ποδοσφαιριστές του παρασυρόντουσαν σε ένα παιχνίδι συνεχόμενων transitions με τον αγώνα να παίρνει run and gun μορφή.
Είπαμε και παραπάνω, αυτό είναι το χειρότερο στοιχείο της ομάδας. Ο Βιτόρια το διέγνωσε αμέσως, δεν του παίρνει σε οτιδήποτε συμβαίνει πάνω από 100 αγωνιστικά λεπτά να το διαγνώσει και να αρχίσει να δουλεύει πάνω στο κομμάτι.
Στο ματς με τους Φινλανδούς, είναι χαρακτηριστική η στόχευση του Παναθηναϊκού στην επανάληψη να κρατήσει τον ρυθμό του αγώνα χαμηλά, να μείνουν κοντά οι γραμμές και να μην ανεβάζει υπερβολικά πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή.
Το καλύτερο που μπορεί να κάνει μέχρι τις μεταγραφές
Σε παιχνίδι low tempo, παρόμοιο με αυτό που έπαιζε ο coach Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό, ο Βιτόρια έρχεται αντιμέτωπος με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Χρειάζεται επειγόντος ποδοσφαιριστές με ψυχρή σκέψη, ικανούς να ελέγξουν τον ρυθμό του αγώνα και να καταλαβαίνουν πότε πρέπει να αλλάξουν ταχύτητα στο ματς, που να πασάρουν και τι κατεύθυνση να δώσουν στην επίθεση.
Η συγκεκριμένη δουλειά, δεν μπορεί να γίνει μόνο από έναν ποδοσφαιριστή. Είναι μίξη τακτικής φιλοσοφίας και ικανότητας ποδοσφαιριστών, ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή διαθέτει μόνο το πρώτο σκέλος.
Για να μπορέσει ο οργανισμός να πλησιάσει την απόδοση της τότε ομάδας του Γιοβάνοβιτς, είναι απαραίτητο να μην αποκτηθεί μόνο φορ όπως λέγεται και γράφεται, αλλά να προσθέσει ποδοσφαιριστές με playmaking, όπου κρίνει ο προπονητής του.
Μέχρι τότε, δεν θα πρέπει να περιμένουμε εύκολες και καθαρές νίκες γιατί είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, ακόμα και αν ο Παναθηναϊκός διαθέτει αυτή την στιγμή ένα πολύ ποιοτικό ρόστερ, με χαρακτηριστικά ποδοσφαιριστών όμως να λείπουν εμφανέστατα στο συγκεκριμένο προπονητικό πλάνο του Ρουί Βιτόρια. Μέχρι τότε, διδακτικές νίκες με ένα γκολ διαφορά θα είναι αρκετά χρήσιμες για τον προπονητή Βιτόρια, ο οποίος είναι στο στάδιο της διόρθωσης σε κάτι που έχει γίνει συνήθεια στους αθλητές και δεν δουλεύει... Μέχρι τώρα.
Πότε θα είναι έτοιμος ο Παναθηναϊκός για καθαρές νίκες
Αυτή την στιγμή δεν θα πρέπει να περιμένουμε εμφανίσεις που θα λάμπουν. Αναφέραμε στις αρχές του κειμένου τα στατιστικά, ο Παναθηναϊκός είναι αλήθεια πως παίζει παράλληλο ποδόσφαιρο, γι’ αυτό ο Βιτόρια επαινεί στις συνεντεύξεις τις στιγμές που οι παίκτες του παίζουν κάθετα, να τους ενθαρρύνει θέλει και να δώσει στόχευση. Σωστά πράττει, όμως δεν λέει ακριβώς την αλήθεια.
Στην νέα προσπάθεια αλλαγής πλάνου, οι παίκτες του Παναθηναϊκού παίζουν αρκετά παράλληλα. Όταν ο αριθμός της συγκεκριμένης κατηγορίας μειωθεί αισθητά, θα γίνει αντιληπτό σε όλους. Αν καταφέρει και φτάσει να περιορίσει τις παράλληλες πάσες στις 150 – 170 ανά ματς, ο Παναθηναϊκός του Βιτόρια θα είναι έτοιμος να παίξει όμορφο ποδόσφαιρο και να παράξει κλασικές ευκαιρίες. Όμως, θα χρειαστεί δουλειά και προσθήκες.
Στο παρακάτω video, ακολουθεί ολόκληρη η ανάλυση του αγώνα Παναθηναϊκός - Ελσίνκι από το “The False 9 Show”
