Πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος και ουδεμία πρόοδος επιτεύχθηκε. Παρότι η ΕΠΟ από την αρχή της ποδοσφαιρικής περιόδου επιχείρησε να νουθετήσει τη Λίγκα ώστε να προχωρήσει στο εγχείρημα, οι ΠΑΕ παρέπεμπαν πάντα το ζήτημα στις καλένδες γιατί το συνέδεαν με το κόστος. Λες και το κόστος ήταν σπουδαίο. Ολο κι όλο 1 εκατ. ευρώ θα χρειαστεί για την εφαρμογή της νέας διαιτητικής τεχνολογίας και μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτά που ξοδεύουν οι μεγάλες ομάδες.
Μόλις τώρα η Λίγκα ξύπνησε από το λήθαργό της και εδέησε να διαπιστώσει ότι είναι απαραίτητο να προχωρήσει σε ημιαυτόματο οφσάιντ και goal line technology στα play offs. Και ο τελευταίος ποδοσφαιρόφιλος καταλαβαίνει ότι εκείνη την εποχή οι εντάσεις θα αυξηθούν, η αμφισβήτηση της διαιτησίας θα γενικευθεί και η τοξικότητα θα χτυπήσει κόκκινο.
Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Εστω και υπ’ αυτές τις συνθήκες βρέθηκαν τρεις εταιρίες που θα διαγωνιστούν μεταξύ τους για το σχετικό έργο. Η στήλη εξακολουθεί να αμφιβάλλει αν θα έχουμε την επιπρόσθετη τεχνολογία την άνοιξη του 2025 και πολύ περισσότερο αμφιβάλλει αν οι ΠΑΕ είναι διατεθειμένες να πληρώσουν το VAR τη νέα περίοδο από την τσέπη τους.
Η διστακτικότητα που δείχνουν εδράζεται στο γεγονός ότι η πολιτεία συνηθίζει να είναι ανακόλουθη. Παρότι ξεκαθάρισε σε όλους τους τόνους ότι αυτή είναι η τελευταία χρονιά (6η κατά σειρά, παρακαλώ) που το κράτος εκμεταλλεύεται το υστέρημα των φορολογουμένων πολιτών προς χάριν των μεγαλοπαραγόντων του ποδοσφαίρου. Οι ομάδες ελπίζουν είτε σε μια κωλοτούμπα της πολιτείας είτε σε έναν τεχνητό τρόπο ώστε στο τέλος να πληρώσει πάλι το κράτος. Δηλαδή να αυξηθεί το ποσοστό τους από τη φορολόγηση των κερδισμένων δελτίων του στοιχήματος.
Όπως και να έχει το πράγμα, ο θόρυβος για τη διαιτησία θα κοπάσει μόνο με τη νέα τεχνολογία. Ανεξάρτητα που ούτε αυτή εξασφαλίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τις επικοινωνιακές άναρθρες κραυγές, οι οποίες το έχουν τραυματίσει τόσο πολύ. Είναι αλήθεια ότι η νοοτροπία στη χώρα υπερβαίνει ακόμη και την τεχνολογία.