Μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός πηγαίνει ένα μπρος, ένα πίσω. Γι’ αυτό και παραμένει στο ίδιο σημείο, μην μπορώντας να «γεννήσει» την ελπίδα στον κόσμο του, αλλά κυρίως χωρίς να κατορθώνει να γεμίσει αυτοπεποίθηση προκειμένου μέσω αυτής να πάρει την ενέργεια που χρειάζεται για ένα καλό σερί. Αυτό είναι και το στοιχείο που λείπει. Ένα καλό σερί. Η σειρά των αγώνων που είναι σε εξέλιξη, προσφερόταν. Ήρθε όμως το… χαστούκι της Σουηδίας για πισωγύρισμα.
Πάλι απ’ την αρχή, μία απ’ τα ίδια και πάμε ξανά. Με μια μικρή διαφορά όμως. Τώρα δεν ψάχνει ο Παναθηναϊκός τη νίκη που στα χαρτιά πρέπει να είναι και άνετη, περιμένοντας μετά μήπως «κάτσει» κάποιο αποτέλεσμα βολικό για να μειωθεί η απόσταση απ’ την κορυφή. Οι Πράσινοι ξέρουν πως έχασε ο Άρης που ήταν πρωτοπόρος και δεδομένα θα υπάρξουν κι άλλες απώλειες. Απ’ τη στιγμή που αγωνίζονται ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, είτε στο καλύτερο σενάριο για το Τριφύλλι θα χάσουν και οι δύο από 2 βαθμούς, είτε αν υπάρξει νικητής ο ένας εκ των δύο θα χάσει 3 βαθμούς.
Αυτόματα λοιπόν, ξέρουν οι Πράσινοι πως υπάρχει τεράστιο βαθμολογικό κίνητρο. Σε μια σειρά ευνοϊκού προγράμματος, απ’ τη στιγμή που έχουν τελειώσει τα ντέρμπι. Αν και μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός δεν είναι επιλεκτικός. Έχει χάσει βαθμούς από κάθε είδους αντίπαλο, δεν περίμενε τα ντέρμπι μόνο για να μην νικήσει ούτε ένα.
Πέρα από τους βαθμούς, μια εντός έδρας αναμέτρηση με τη Λαμία πρέπει να λειτουργήσει ως το απόλυτο κίνητρο για ξέσπασμα. Να δουν τη συγκεκριμένη αντίπαλο ως… σάκο του μποξ. Να ξεσπάσει εκεί κάθε πρόβλημα που εντοπίζεται. Βαθμολογικά είπαμε, θα μειωθεί η απόσταση ή θα εξαφανιστεί, από 2 ή 3 αντιπάλους που έχουν τον ίδιο στόχο. Ποδοσφαιρικά είναι η στιγμή να έρθει ένα αποτέλεσμα άνετο, με πολλά γκολ και με πειστική εμφάνιση. Ειδικά πριν τη διακοπή, προκειμένου να οδηγηθεί με ηρεμία εκεί η ομάδα, για να δουλέψει σωστά ο προπονητής που έχει έρθει λίγες μέρες και χωρίς χρόνο για να προπονήσει καλά-καλά την ομάδα. Μια και από χαλαρό πρόγραμμα σε αποθεραπεία και ταξίδι πηγαίνει το πράγμα.
Ακόμη και σε πρόσωπα προσφέρεται το ματς για να υπάρξει και φρεσκάρισμα για να δει ο Βιτόρια κάποια παιδιά που ακόμη δεν έχει δει σε αγώνα, αλλά και διώξιμο του ψυχολογικού βάρους που κουβαλά ο Ιωαννίδης. Είναι το ματς που ο Παναθηναϊκός πρέπει να «καθαρίσει» το παιχνίδι και μετά να λειτουργήσει ως βοήθεια όλη η ομάδα για να φύγει το άγχος που δεδομένα έχει ο Έλληνας στράικερ. Γιατί ο Ιωαννίδης μέχρι τον Γενάρη ειδικά-επειδή τότε πρέπει να έρθει καλός επιθετικός πίσω απ’ αυτόν-αν δεν σκοράρει ή αν δεν είναι καλός, αυτόματα παίρνει μαζί του όλη την ομάδα. Λογικό αν αναλογιστεί κανείς πως είναι παίκτης που έχει γίνει τόσο σημαντικός. Γιατί το αξίζει και έχει την ποιότητα να το κάνει φυσικά.
Στα ντέρμπι λέμε πως δεν τα παίζεις, τα κερδίζεις. Σε αυτό το ματς με τη Λαμία στο ΟΑΚΑ, δεν παίζεις, ξεσπάς. Το χρωστά η ομάδα στον εαυτό της, στον κόσμο της, παντού. Σαφώς και με μια νίκη εμφατική, δε θα βγει κανείς στους δρόμους χαμογελαστός και με το στήθος φουσκωμένο από καμάρι. Όμως καλό είναι να υπάρξει αυτή η αναμέτρηση στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο, που δε θα λειτουργήσει ως συνέχεια της μιζέριας που υπάρχει στην Παναθηναϊκή ατμόσφαιρα εδώ και καιρό.
Σε περίπτωση που κάποιοι ενοχληθούν απ’ το γεγονός πως φαίνεται σα να μην υπολογίζουμε τη Λαμία παρότι δυσκόλεψε τον ΠΑΟΚ, ενώ δεν έχασε φέτος στην έδρα της ΑΕΚ, ζητάμε συγγνώμη αλλά αυτή τη στιγμή αυτό ακριβώς χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Να μη δει καν το ποιος είναι ο αντίπαλος. Να ξεσπάσει για την πάρτη του, να δείξει πως επιτέλους είναι εδώ, σαν έναν άνθρωπο που βγαίνει στο μπαλκόνι και τσιρίζει για να διώξει όσα κρατά μέσα του.
Δε είναι θέμα σεβασμού ή ασέβειας προς τη Λαμία λοιπόν. Είναι θέμα σεβασμού προς τον Παναθηναϊκό. Γιατί αποτελεί ασέβεια στο Τριφύλλι αν σε ένα εντός έδρας ματς, με το κίνητρο που έχει βαθμολογικά και αγωνιστικά η ομάδα, να μπαίνει ένα «αλλά» το οποίο θα συμπληρώνεται με αναφορά στη δυσκολία αντιμετώπισης μιας αντιπάλου όπως η Λαμία.